نام گذاری کودکان در جهان و همه سنت هایش - قسمت اول

چگونه اجداد شما کودکان خود را نام‌گذاری می‌کردند؟ فرهنگ‌های نژادی و مذهبی می‌تواند شما را به نامی معنی‌دار، اصیل و زیبا هدایت کند. در این جا به سنت‌های متفاوت نام‌گذاری در کشورهای مختلف خواهیم پرداخت.

 

 

اروپا

 

اگر شما در انگلستان زمان الیزابت به دنیا آمده‌اید(1558- 1603)، والدین‌تان پس از غسل تعمید، نامی برای‌تان انتخاب می‌کردند. نام‌هایی که در این دوران انتخاب می‌شد معمولا کوچک‌تر از آن چه ما اکنون می‌شنویم بود. الیزابت، آن، جوان، مارگارت، آلیس، مری و اکنس تقریبا 65% نام دختران آن زمان، و نام‌هایی چون جان، توامس، ویلیام، ریچارد و رابرت تقریبا 60% اسامی پسران را در بر می‌گرفت. نام‌گذاری در انگلستان قدیم ساده اما کسل‌کننده بود. در دوره نئوکلاسیک در ایتالیا و فرانسه با گسترش نام‌هایی جدید، درهای خلاقیت روی نام‌های انگلستان نیز گشوده شد.

شما در اروپا مراسم غسل تعمید خاصی را میان کشور‌های مختلف می‌بینید در حالی که شیوه نام‌گذاری آن‌ها متفاوت است. ارتدکس‌های یونان نام فرزندشان را از روی نام خانواده پدری او انتخاب می‌کنند. فرانسوی‌ها  اغلب برای احترام به پدر‌بزرگ‌ها و مادر‌بزرگ‌های‌شان، از نام هر دو مادر‌بزرگ برای دختر و هر دو پدر‌بزرگ برای پسر استفاده می‌کنند. اسپانیایی‌ها که به سنت‌گرایی مشهور هستند، قوانین سختی برای نام‌گذاری دارند. نام اولین دختر خانواده را از روی نام مادر‌بزرگ پدری او انتخاب می‌کنند در حالی که نام اولین فرزند پسر، نام پدر بزرگ پدری او است. بسیاری از کشورهای اروپایی دیگر نیز فرهنگ نام‌گذاری خاص خود را دارند.

 

پروتستانی‌ها

 

نام‌های مذهبی، مهاجران آمریکایی پروتستانی ساکن انگلستان را خشنود می‌کند، به همین دلیل بعضی از خانواده‌ها نام‌هایی چون خیریه، شادی، بخشش، بخت و امید را روی فرزندان‌شان می‌گذارند. بعضی دیگر نام‌‌هایی که پیامی منتقل می‌کنند را می‌پسندند، برای مثال: «ترس از خدا» و «عیسی مسیح برای نجات به زمین می‌آید» شاید از شنیدن نام این کودک نیز متعجب شوید: «اگر مسیح برای تو نمرد، تو لعنت شده‌ای»

 

هاوایی

 

 اگر شما اهل هاوایی هستید، باید نام با ارزشی داشته باشید. مردمان هاوایی معتقدند که خدا پنهانی نامی را برای کودک شما به یکی از اعضای خانواده‌تان انتقال می‌دهد. آن‌ها به نشانه‌ها، الهام‌ها و رویاهای خود دقت می‌کنند و اعتقاد دارند که اگر آن اسم خاص برای کودک انتخاب نشود، کودک بدبخت می‌شود. نام‌های مسیحی که صداهای انگلیسی زیادی ندارند نیز در هاوایی برای کودکان انتخاب می‌شود.

 

آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار

 

آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار سنت و فرهنگ خاص خود را برای نام‌گذاری فرزندان‌شان دارند. در قدیم، برده‌دار معمولا نام برده را به انتخاب خود تغییر می‌داد و معمولا از نام‌هایی که سفید پوستان نمی‌گذاشتند، استفاده می‌کرد. اغلب اسامی اساطیر یونانی مورد استفاده قرار می‌گرفت. (دافنه، آپولو، دیانا) برده‌داران نیز از اسامی کتاب مقدس استفاده می‌کردند تا از طریق آن مسیحیت را به مذهب برده‌ها راه دهند. اگر چه برده‌ها در تلاش برای حفظ میراث خود اغلب نام‌های قومی، که مخفیانه در جوامع خود استفاده می‌کردند، را روی فرزندان خود می‌گذاشتند. در واقع تا زمان جنگ داخلی بیشتر آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار کنترلی در نام‌گذاری فرزندان خود نداشتند. پس از آزادی کامل، برده‌ها بلافاصله نام‌های قبلی خود را روی کودکان‌شان گذاشتند. (موسی، ابراهیم) و همچنین نام‌های کوتاه خود را به نام‌های رسمی تغییر دادند. (توماس، کاساندرا، لیلیان و رابرت).

 

آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار همچنین شیوه نام‌گذاری خاصی را که جدا از جامعه سفید پوستان بود، به تصویب رساندند و سنت باعث الهام آن‌ها شد تا به ریشه اسلامی خود بازگردند و از نام‌هایی چون محمد، حسن و علی برای پسران و شوانا، ناجیلا و ملیکا برای دختران استفاده کنند.

 

مرمن‌ها

 

به طور مشابه، مرمن‌های یوتا در آمریکا نیز از اسامی خاص و غیر معمول به شیوه‌های مختلف استفاده می‌کنند. آن‌ها اغلب اسامی والدین و پدر و مادر‌های کودک را با هم ترکیب می‌کنند و نامی جدید می‌سازند. برای مثال ترکیب لویز و آماندا، لوماندا می‌شود. آن‌ها از تلفظ‌های جدید لذت می‌برند مانند کلی، کاتلین، لی و آلیسن. آیا مرمن‌ها بودند که نام خانوادگی را به جای نام رایج کردند؟ به نظر می‌رسد آن‌ها این شیوه را سالیان سال پیش گرفته‌اند. مرمن‌ها از پیشوند‌های فرانسوی(لَ و دُ) نیز لذت می‌برند و از کاربرد آن‌ها در اسامی خود لحظه‌ای درنگ نمی‌کند: لجون، دبکا. در واقع می‌توان گفت که نام یک مرمن فریاد می‌زند: «من متعلق به یوتا هستم.»