مراقبت از نوزاد بیمار، روش کانگرو

بخش مراقبت های ویژه برای نوزادان بیمار و نارس ، خدمت مهمی به بهبود و تامین سلامت این نوزادان کرده است. تنها نارسایی این بخش ها ، جدایی نوزاد از مادر در دوره بسیار حساس زندگی نوزاد است.

مادری که نوزاد خود را زودتر از موعد به دنیا می آورد ، از احساسات خوش مادری و بارداری در ماه های آخر حاملگی محروم میشود. دوستان و آشنایان به جای این که به مناسبت زایمان طبیعی و تولد نوزادی سالم به مادر تبریک بگویند ، نگران نوزاد می شوند و توجه خود را به نوزاد نارس عطف می کنند.

 

با تولد نوزاد نارس ، واقعه ای که قرار بود باعث شادی شود ، به یک تراژدی و اتفاق تاسف آور می انجامد. در این وضعیت ، مادر از این که نتوانسته است نوزاد خود را تا پایان دوره نه ماهه پرورش دهد و سالم به دنیا آورد ، مایوس می شود و احساس ناتوانی می کند.
اگر نوزاد خیلی زودتر از موعد به دنیا آید یا به طور جدی بیمار باشد ، والدین نسبت به بهبود او تردید پیدا میکنند . این احساس ممکن است باعث دل کندن از نوزاد و نومیدی از ادامه زندگی شود.
در اثر این حادثه ، دوره خوش برقراری پیوند والدین با نوزاد ، به دوری و جدایی غم انگیزی تبدیل می گردد. دل بریدن از نوزاد و نومید شدن از بهبودی او در این دوره حساس ، حتی پس از بهبودی و ترک بیمارستان ، تاثیر نامطلوبی در والدین بر جا می گذارد.

برای رفع این مشکلات و تسکین ناراحتی ها در این حوادث ، بهتر است مادر در کنار نوزاد باقی بماند و تا آنجا که میتواند از او مراقبت نماید. یکی از امتیازات زایمان در بیمارستانهایی که دارای بخش مراقبت ویژه نوزادان هستند ، آن است که مادر میتواند نزد نوزاد بماند و پیوند مادر- نوزادی را در ساعت ها و روزهای اول بدون تاخیر برقرار کند.

 

در بیمارستان های فاقد این بخش ، نوزاد را به جای دیگر منتقل می کنند و برقراری پیوند بین مادر و نوزاد مختل می گردد. بخش مراقبت های ویژه ، گرچه به تجهیزات و تکنولوژی جدیدی مجهز است ، باز هم نمیتواند جای مادر را برای نوزاد پر کند.
مراقبت از نوزاد نارس و بستری ، یک کار گروهی است و همکاری والدین نیز در آن نقش مهمی دارد . بهتر است مادر در کنار انکوباتور بنشیند و نوزاد خود را نوازش کند ، در چشمان او نگاه کند و با او حرف بزند . در اثر این توجه احتمال قطع تنفس نوزاد کاهش می یابد و رشد و اضافه وزن او سریع تر می شود.

شیر دادن به نوزاد ، راه دیگری برای تقویت پیوند و بهبودی نوزاد است. حتی اگر نوزاد قادر به مکیدن سینه مادر نباشد ، میتوان به وسیله شیر دوش شیر لازم را برای تغذیه نوزاد تهیه کرد. نوزاد نارس برای کمبود وزن خود به پروتئین و انرژی بیشتری نیاز دارد.

 

اخیرا به این نکته شگفت انگیز پی برده اند که شیر مادر در زایمان های زودرس از نظر پروتئین و انرژی غنی تر از زایمان های طبیعی است. این امر نشان می دهد که چگونه شیر مادر ترکیب خود را برای مراقبت و حفاظت از جان نوزاد تنظیم می کند.
نوزاد نارس و بستری ، غالبا آشفته و مضطرب است و زیاد گریه می کند. این گریه و اضطراب مقداری از انرژی را که برای بهبودی نوزاد لازم است، به هدر می دهد. نوزادی که در آغوش مادر و از شیر مادر تغذیه می کند ، آرامش بهتری دارد و این انرژی را برای بهبودی خود ذخیره می سازد.

نوزاد حضور مادر را به خوبی حس می کند و حتی در روزهای اول به حضور او انس می گیرد. بعضی از والدین صدای خود را روی نوار ضبط میکنند تا در غیاب خود ، نوزاد به آن گوش کند و آرام شود. پدر و مادر باید با هر وسیله ممکن ارتباط خود را با نوزاد بیمار حفظ نمایند و بهبودی سریع او را تضمین کنند.

 

روش کانگورو
روش جدیدی که در اروپا برای مرقابت از نوزاد نارس متداول است و به کشورهای دیگر نیز معرفی شده است ، روش کانگورو می باشد . این روش از کانگورو ، که نوزاد نارس خود را در کیسه شکمی نگه می دارد ، تقلید میکند و پیشنهاد می کند که مادر نوزاد نارس خود را که فقط پوشک به پا دارد ، در زیر لباس و در تماس مستقیم پوست با پوست ، طوری روی شکم خود ببندد که سر او بین سینه ها یا روی سینه قرار گیرد.
این تماس نزدیک و گرمای بدن مادر و حرکت گهواره ای و راه رفتن با نوزاد ، دارای اثرات درمانی مفیدی است. نوزادانی که با این روش پرستاری و نگهداری می شوند ، دمای بدنشان ثابت است و قطع تنفس کمتر و رشد سریع تری دارند.
و چون مدت بیشتری در شرایط مساعد به طور آرام نگهداری می شوند ، به خواب عمیقی فرو می روند و نیروی کمتری صرف گریه می کنند. این روش ، حتی برای نوزادان نارس 28 هفته ای نتایج خوبی داده و به بهبودی سریع آنها کمک کرده است. مادر نیز از این که نوزاد را با تمام وجود حس می کند و رشد وی را به چشم می بیند ، روحیه بهتری پیدا میکند.
بنابراین عواطف مادری و حفظ پیوند بین مادر و نوزاد ، همراه با مراقبت های ویژه روش مناسبی برای بهبودی این نوزادان است. مادری که نوزاد نارس به دنیا می آورد ، باید در کنار انکوباتور فرزند خود بنشیند ، و از جزئیات مراقبت های پزشکی او آگاه شود و در این راه با پرستاران همکاری نماید.
شرکت مادر در این مراقبت ها ، برای نوزاد اشکالی به وجود نمی آورد و احتمال عفونت را بالا نمی برد.
نتایج جالب همکاری بین بخش مراقبت های ویژه نوزادان نارس و مادران آنها ، اهمیت و ارزش این روش را تایید می کند.