14ماه اول تولد "مطلقا" در صدد تربیت کودک نباشید

پرسش: پسری هفت ماه و نیمه دارم ، تا قبل از این موضوع همیشه توی خونه موقع کارهام خیلی آروم با اسباب بازیهاش بازی میکرد یا توی رورواک اینور و اونور میر فت و مشغول بود ، برای مدتی به مسافرت رفتیم ، توی مسافرت افراد زیادی دور و برمون بودن و اطرافمون شلوغ بود ، وقتی برگشتیم خونه پسرم خواب بود و من و پدرش گذاشتیمش تو و رفتیم تا وسایل هارو از داخل ماشین بیاریم تو که وقتی من وارد خونه شدم صدای گریه اش رو شنیدم و فوری رفتم بالاسرش ، در ضمن پسرم اصلا اهل گریه نبود و هیچ وقت اینجوری گریه نکرده بود ، از اون لحظه به بعد دیگه ازم جدا نمیشه و همش دنبالم میاد ومخصوصا وقتایی که دوتایی توی خونه تنهاییم و هر وقت از دیدرسش دور میشم شروع میکنه به گریه کردن ، دیگه هم با اسباب بازیهاش بازی نمیکنه و فقط دنبال من میاد و گریه میکنه ، لطفا راهنماییم کنید ، اینطوری نمی تونم حتی به کارهای عادیم برسم.

پاسخ: 14ماه اول تولد "مطلقا" در صدد تربیت کودک یا برقراری نظم و انضباط  در او نباشید  و تمام تلاشتان صرفا در راستای ارضای نیاز های کودک باشد
در چهارده ماه اول تولد سریعا به گریه نوزاد واکنش نشان دهید و اطمینان داشته باشید که در این سنین توجه به درخواستهای کودک موجب "لوس" و "بغلی" شدن او در آینده نخواهد شد و مادری که  در این دوران  صد در صد در اختیار کودک باشد و خواسته های او را بی چون و چرا اجرا نماید ،  طعم محبت مادرانه که نیاز واقعی نوزاد است را به او خواهد داد.
اگر پیوند اولیه کودک - مادر که تا 18 ماهگی حیاتی ست بیش از 2 سال به طول بیانجامد ، نه تنها کودک و مادر به طور عاطفی وابسته باقی می مانند، بلکه شکاف عاطفی مابین پدر و مادر، کانون خانواده را در معرض خطر جدی قرار خواهد داد.

نی‌نی‌بان جدیدترین و بهترین مطالب خود را در تلگرام و از طریق سه کانال «راهنمای بارداری»، «کودک‌یاری» و «سلامت جنسی» در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد.

براي عضويت در خبرنامه ني ني بان و اطلاع از بهترين و پربيننده ترين مطالب، کافي است يک بار فرم عضويت ما را از اينجا پر کنيد.