عقب گرد سه هفته ای مژده به نمایندگان مجلس

روز دوازدهم آبان ماه, دکتر احمدی نژاد که از اقدام نمایندگان مجلس برای استیضاح کُردان به شدت ناراحت بود در گفتگوی مفصل تلویزیونی, اعتراض خود به این اقدام را بیان نمود

روز دوازدهم آبان ماه، دکتر احمدی‌نژاد که از اقدام نمایندگان مجلس برای استیضاح کُردان به‌شدت ناراحت بود در گفتگوی مفصل تلویزیونی، اعتراض خود به این اقدام را بیان نمود. وی با مظلوم‌خواندن کُردان به این نکته اشاره کرد که »همه ضعف‌هایی دارند اما اگر بنا باشد نقاط ضعف یکدیگر را روی میز بگذاریم، مسائل دیگری پیش خواهد آمد«. مهمترین سخن رئیس جمهور در آن مصاحبه تلویزیونی آن بود که »عده‌ای می‌خواهند دولت را با مشکل مواجه کنند«. در آن زمان تردیدی وجود نداشت که اصلی‌ترین مخاطب احمدی‌نژاد، طراحان و موافقان استیضاح در مجلس هستند؛ همان استیضاحی که رئیس جمهور اعلام کرد آن را قبول ندارد و به همین دلیل در جلسه استیضاح شرکت نمی‌کند.

دو هفته بعد از این اظهارات، رئیس جمهور در حالی که جهت حضور در مجلس و اقناع نمایندگان برای اعطای رای اعتماد به دوست دیرین خود - صادق محصولی - آماده می‌شد، در گفتگوی دیگری که از تلویزیون پخش شد بدون آنکه سخنان قبلی خود در خصوص انگیزه استیضاح کنندگان را به یاد بیاورد و یا دوباره »نقاط ضعف دیگران« را یادآوری کند، از ارتباط بسیار حسنه دولت با مجلس سخن گفت. رسانه ملی هم در همراهی کامل با رئیس جمهور، مدعی شد که برخی رسانه‌ها و افراد می‌خواهند بین دولت و مجلس، اختلاف افکنی کنند. البته در همان روز سرمقاله آفتاب یزد، تغییر مجدد در لحن مقام‌های دولتی نسبت به نمایندگان را پیش‌بینی کرد. اما لحن سخنرانی احمدی نژاد در صحن علنی مجلس - به هنگام درخواست رای اعتماد برای محصولی - و تاکید مکرر بر تمکین دولت نسبت به تصمیمات مجلس، این تلقی را ایجاد کرد که احتمالاً »رابطه کلامی« دو قوه تا مدت‌ها حسنه خواهد بود.

متأسفانه قسمت‌هایی از اظهارات رئیس جمهور در جلسه تودیع کُردان که از تلویزیون به طور مکرر پخش شد، تا حدی این امید را کمرنگ کرد. احمدی‌نژاد در بازگشت به مواضع سه هفته قبل، وزیر سابق کشور را مورد تقدیر قرار داد. زیرا به نظر رئیس جمهور »کُردان مسائل را تحمل کرد و چیزی نگفت. اگر بنابر مقابله به مثل بود، خیلی چیزها مطرح می‌شد وبیرون می‌ریخت«. مقایسه این جملات با اظهارات سه هفته قبل احمدی‌نژاد که »اگر بنا باشد نقاط ضعف یکدیگر را روی میز بگذاریم، مسائل دیگری پیش خواهد آمد« نشان می‌دهد که در بازگشت به موضع سه هفته قبل، جدیت فراوانی میان دولتی‌ها وجود دارد و حتی رئیس جمهور بی میل نیست که برای بیان انتقادات خود نسبت به نمایندگان مجلس از عبارات صریح‌تری استفاده کند. در همین راستا، او وزیر کشور و استانداران را مورد خطاب قرار داد و گفت: »هر مدیری در مجموعه وزارت کشور قرار است جابجا شود، این جابجایی باید براساس معیارهای انقلاب باشد... حق ندارید تحت تأثیر فشار این و آن تغییرات انجام دهید. پیش خدا حجتی ندارید که برای رضایت فلان آقا و فلان آقا، از معیارهای انقلاب‌کوتاه بیائید«. هر کس این جملات را بخواند یا بشنود مطمئن خواهد بود که »فلان آقا و فلان آقا« نه عناصر دوم خردادی هستند و نه گروههای ضد انقلاب یا وابستگان به آمریکا و اسرائیل. »این آقا و آن آقا« تنها می‌توانند کسانی باشند که در حال حاضر شرکای حکومتی آقای احمدی نژاد در سایر قوا هستندکه البته در میان این شرکا، نمایندگان مجلس بیش از سایر کارگزاران حکومتی نسبت به تغییرات مدیریتی در استان‌ها و شهرستان‌ها، حساسیت دارند و به اظهارنظر در این خصوص می‌پردازند.

رئیس جمهور شخصاً نیز به مخاطبان کمک کرد تا بدانند »این آقا و آن آقا« عده‌ای هستند که در قوای دیگر کشور انجام وظیفه می‌کنند. او برای آشکار ساختن نظر خود، به وزیر و استاندارانش دستور داد که »برای رضایت فلان آقا و فلان آقا... حق ندارید، استقلال قوه مجریه را مخدوش کنید«‌.

این سخنان نشانه دیگری از پایمردی رئیس جمهور برای استفاده حداکثری از اختیارات قوه مجریه است و هیچ کس نباید به این خاطر، احمدی نژاد را مورد نکوهش قرار دهد. بازگشت ادبیات سه هفته قبل به روابط کلامی دو قوه نیز مایه نگرانی نیست. بلکه مخفی نگه‌داشتن تصنعی برخی اختلافات و تلاش برای نسبت دادن این اختلافات به امور موهوم - همچون توطئه رسانه‌ها- بسیار خطرناک خواهد بود. از سوی دیگر اظهارات اخیر رئیس جمهور، بشارتی بزرگ برای مجلسیان خواهد بود تا بدون توجه به برخی رودربایستی‌ها، بر »استقلال قوه مقننه« تاکید کنند و به هیچ کس اجازه ندهند که به خاطر رضایت »فلان آقا و فلان آقا« آنها را از انجام وظایف قانونی خود بازدارد. برای دفاع از استقلال قوه مقننه و عدم تاثیر پذیری از »فشار این آقا و آن آقا«، هم اکنون فرصت طلایی در پیش روی نمایندگان مجلس قرار دارد.

آنها می‌توانند - و باید - توصیه رئیس جمهور در خصوص نحوه حفظ یا جابجایی مدیریت‌ها را بسیار جدی بگیرند و با تکیه بر استقلال قوه مقننه، آنچه را که به مصلحت مردم می‌دانند عملی کنند. این در حالی است که به نظر می‌رسد کسانی در مجلس و به ویژه در هیئت رئیسه، مترصد آن هستند که از انجام وظیفه شرعی و قانونی نمایندگان برای استیضاح تعدادی از وزیران - که ناکارآمدی آنها برای بسیاری از وکلای مردم ثابت شده است - جلوگیری نمایند. این اقدام، ممکن است موجب رضایت »آقا«ی رئیس جمهور شود و یا برخی فشار‌هایی که »آقا«یان حامی دولت در مجلس به همکاران خود وارد می‌کنند را خنثی نماید، اما آیا به تعبیر رئیس جمهور، برای این کار »حجتی نزد خدا« یا »توجیهی در برابر خلق خدا« وجود دارد؟

آیا بهتر نیست که موضع اخیر دکتر احمدی‌نژاد، به عنوان یک بشارت برای نمایندگان مجلس تلقی شود تا با استفاده از حقوق نظارتی خود، به رئیس دولت و همکاران او اعلام کنند »آنها نیز مایل به حفظ استقلال خود هستند و حاضر نخواهند شد به خاطر رضایت این آقا و آن آقا شاهد خدشه بر استقلال قوه مقننه باشند«؟ به عبارت بهتر، آیا آنها نمی‌خواهند مانند آقای رئیس جمهور، به سه هفته قبل بازگردند که علیرغم برخی توصیه‌ها و فشارهای روانی، وظیفه خود در مورد یکی از وزیران را با قاطعیت انجام دادند؟