خشونت را کنترل کنید

تماشا کردن بیش از حد فیلم های خشن تلویزیون و بازی های کامپیوتری می تواند پرخاشگری, افسردگی, لجبازی, تخریب سیستم عصبی و فکری را به دنبال داشته باشد

تماشا کردن بیش از حد فیلم های خشن تلویزیون و بازی های کامپیوتری می تواند پرخاشگری، افسردگی، لجبازی، تخریب سیستم عصبی و فکری را به دنبال داشته باشد.

محققان آموزشی در انگلیس معتقدند که تماشا کردن طولانی کودکان به تلویزیون و انجام بازی های کامپیوتری افق فکری آنها را محدود می کند و بر عملکرد کلامی آنان نیز تأثیر می گذارد.

به ویژه در جامعه هایی که زمینه فقر و بیکاری بیشتر باشد، فیلم ها و سریال هایی رواج پیدا می کند که دارای مضامین خشونت و زورگویی است. این امر نیز به نوبه خود باعث افزایش خشونت و پرخاشگری در جامعه می شود که بیشترین آسیب و خسارت آن متوجه جوانان و نوجوانان آن جامعه است.

تماشای فیلم های ترسناک یا خشن، ترس و اضطراب را در نوجوان افزایش می دهد.

در این میان تماشای فیلم ها و سریال های خشن برای پسران نوجوان جذابیت ویژه ای دارد چرا که شخصیت های این قبیل فیلم ها اغلب مردان هستند.

آنها در این سنین هر فیلمی را که می بینند، الگو قرار می دهند. یادگیری آنها براساس دیده ها و شنیده هاست و دیدن صحنه های خشن و رفتارهای پرخاشگرانه باعث اضطراب، ترس و بروز رفتار خشن در آنان می شود.

خشونت در سریال ها و فیلم ها حتی روی افراد آرام نیز تأثیرگذار است و آنها را دچار هیجان های کاذب می کند.

● بهترین روش تخلیه انرژی

هنگامی که نوجوان تحت تأثیر فیلمی قرار می گیرد، در خیال پردازی های خود نسبت به شخصیت های آن احساس نزدیکی می کند و آنها را الگوی خود قرار می دهد.

گرایش به بازی های کامپیوتری خشن از دیگر علایق نوجوانان است آنها در این بازی ها نقشی را برعهده می گیرند و فعالانه وارد عمل می شوند. در این زمینه، حس گیری بعضی از آنها آنقدر قوی است که آنچه را که در فیلم ها و بازی های رایانه ای دیده اند، روی خواهر و برادر خود و همکلاسی هایشان پیاده می کنند.

نوجوانان پرتحرک بهترین روش تخلیه انرژی خود را در زد و خوردی می بینند که از فیلم ها یاد گرفته اند. در این نوع فیلم ها، عواطف انسانی و خانوادگی نقشی ندارد و همه چیز قربانی خشونت و زورگویی می شود.

اما این در حالی است که استفاده از امکانات تصویری مانند تلویزیون و رایانه در اغلب خانواده ها بدون نظارت والدین انجام می گیرد.

فیلم های سینمایی و بازی های دیجیتالی پیام های مثبت و منفی بسیاری را به ما منتقل می کنند. در این میان، پیام های منفی روی نوجوانان حساس تأثیر بیشتری دارد.

نوجوان خیال پرداز با همزاد پنداری با شخصیت های داستانی و با تصویرسازی و فرضیه سازی در مورد خود و اطرافیانش به ترس ها و نگرانی های خود دامن زده و در نتیجه اضطراب زیادی را از این طریق تجربه می کند.

همچنین برخی از سریال های بی پیام تلویزیونی بلاتکلیفی، انتظار و سردرگمی را در مخاطب القا می کنند.

در این که برنامه های مفید فراوانی چه برای جوانان و چه برای کودکان وجود دارد، حرفی نیست، اما درک این مسئله برای رسانه ها در زمان بندی برنامه ها بسیار با ارزش است؛ زیرا تماشای فیلم هایی که آنها را عصبی، هیجانی، غمگین و وحشتزده می کند، در درازمدت اثرات جبران ناپذیری را بر آنها به ویژه نوجوانان برجای خواهد گذاشت.

● برنامه ریزی کنید

خانواده ها برای فرزندانشان باید برنامه ریزی مشخصی داشته باشند تا فرزندشان چه وقت بازی کنند، چه وقت تکالیف مدرسه را انجام دهند و در چه زمانی به تماشای تلویزیون و یا انجام فعالیت های مورد علاقه خود بپردازند.

بسیاری از نوجوانان دچار کابوس شده اند و آن را تجربه کرده اند.

بسیاری از آنهایی که دچار کابوس و یا وحشت خواب می شوند، علاقه ای ندارند تا درباره آن صحبت کنند.

کابوس در خواب در سنین نوجوانی بسیار اتفاق می افتد که نتیجه اختلال اضطراب در خواب است.

این مسئله ناشی از ترس، اضطراب، ناراحتی و نگرانی هایی است که در طول روز برای وی رخ می دهد و شب خود را در قالب کابوس نشان می دهد.

اما وحشت خواب که آن هم ریشه در نگرانی های روزمره دارد، زمینه خانوادگی دارد و در دوره خواب عمیق اتفاق می افتد.

در این حال، ضربان قلب و تعداد تنفس او به طور قابل ملاحظه ای بالا می رود و پس از چند دقیقه آرام گرفته، دوباره به خواب می رود. اضطراب و ترس در خواب نشأت گرفته و دنباله اضطراب های روزانه است که می تواند مربوط به رفتار اطرافیان مانند دعواهای پدر و مادر و دیگر افراد، زدو خورد، تنبیه، تحقیر، تهدید، تماشای فیلم های خشن و ترسناک یا غم انگیز باشد.

● توجه خانواده ها ضروری است

اثرات روانی برخی از این برنامه همانند میکروبی است که به مقدار بسیار کمی از طریق غذا، وارد بدن افراد می شود. این مقدار کم و ناچیز به هیچ وجه سلامت را به خطر نمی اندازد، اما در درازمدت فرد را به طور کامل مسموم کرده، اثرات جانبی ناشی از آن، کل سیستم بدن وی را دستخوش یک بیماری بدخیم می سازد.

بدون شک محیط زندگی، جامعه و فضا را در جهان امروز و دنیای واقعی نمی توان برای جوانان بی هیچ مشکلی نگاه داشت.

اما توجه کافی به این مسائل بسیار حائز اهمیت است. خانواده ها نیز در این باره باید برنامه ریزی مناسبی متناسب با سن و درک کودکانشان داشته باشند و خودشان نیز در کنار بچه ها به تماشای برنامه ها بنشینند و یا از دور نظارت داشته باشند و در مواقع ضروری توضیحاتی در مورد رویدادها و شخصیت های ترسناک فیلم ها و سریال ها به کودکانشان بدهند تا بتوانند به خوبی ترس را از کودک دور کنند.