پروتئین و ورزش

متناسب با نوع تمرین ورزشی, تغذیهٔ پروتئین ممكن است برای تقویت رشد عضلانی, تولید آنزیم های مورد نیاز جهت متابولیسم انرژی یا جهت منبع انرژی استفاده بشود تولیدكنندگان مكمل های مواد غذایی ورزشكاران به این دلیل سرمایه گذاری كرده اند

پروتئین یكی از ضروری‌ترین مواد غذایی است. پروتئین رژیم غذایی در روند هضم به بیست نوع اسیدآمینه مختلف شكسته می‌شود. این اسیدهای آمینه، جذب گردش خون می‌شوند، و از آنجا برای متابولیسم به كبد حمل گردیده، و سپس توسط خون به تمام سلول‌های بدن برای تشكیل پروتئین‌های ویژه جهت عملكرد سلول‌های مختلف وارد عمل می‌شوند.

ورزشکار كوشایی چون شما باید چه مقدار غذا بخورد تا به بهترین حد توانایی اجرای حركات ورزشی دست یابد؟ پاسخ این پرسش راه حل اصلی تهیه یك برنامهٔ كامل تغذیه ورزشی است. تعجب آور نیست؛ چرا كه این مساله هنوز یك موضوع بحث انگیز است.

مطالعهٔ آخرین نوشته‌های علمی در مورد مقدار پروتئین مورد نیاز بدن، تنها شما را گیج‌تر از قبل می‌كند. توصیه‌هایی كه در این زمینه شده است، گاهی حتی از نظر مقدار ۱۰۰ درصد با هم تفاوت دارد! برحسب اینكه این پژوهشها توسط كدام یك از متخصصان انجام شده باشد، توصیه به مصرف پروتئین از ۹۲۵/۰ گرم تا ۲ گرم برحسب یك كیلوگرم در روز تفاوت می‌كند.

می‌بینید كه بین این دو مقدار حدوداً ۱۰۰درصد تفاوت وجود دارد.

برای اینكه از این سردرگمی رهایی پیدا كنید، باید به نیازمندیهای ویژه خود به عنوان یك ورزشكار و نیز به سرشت خود پروتئین دقت كنید.

تمرینات ورزشی تأثیر عمده‌ای روی متابولیسم پروتئین در بدن می‌گذارد.

همان طور كه قبلاً گفته شد تمرین ورزشی تغییرات متعددی برای سهولت تولید و استفاده از انرژی در بدن به وجود می‌آورد. گاهی اوقات تمرین ورزشی هستهٔ سلول را برای افزایش تولید پروتئین‌های مهم جهت استفاده از انرژی تحریك می‌كند. یك نوع پروتئین كه تولید می‌شود، مخصوص تحریكات ورزشی است.

برای مثال: تمرین با وزنه، افزایش مقدار پروتئین‌های انقباضی عضله را تحریك خواهد كرد. بنابراین، ممكن است عضله افزایش زیادی در اندازه و قدرت به دست آورد، به عبارت دیگر، تمرین استقامت هوازی تشكیل پروتئین میتوكندری و آنزیم پروتئین‌های آكسی داتیو (Oxidative) را تحریك خواهند كرد، كه توانایی عضله را برای تولید (ATP) از طریق سیستم انرژی اكسیژن بهبود خواهد بخشید، اما اندازه خود عضله افزایش نخواهد یافت. تحت شرایطی كه ذخایر گلیكوژن عضله اندك است، برای تولید انرژی در تمرینات در تمرینات استقامتی هوازی ممكن است از ذخایر پروتئین استفاده شود در حالی كه این ذخایر پروتئین مانند گلیكوژن عضله، كارایی ندارند.

متناسب با نوع تمرین ورزشی، تغذیهٔ پروتئین ممكن است برای تقویت رشد عضلانی، تولید آنزیم‌های مورد نیاز جهت متابولیسم انرژی یا جهت منبع انرژی استفاده بشود. تولیدكنندگان مكمل‌های مواد غذایی ورزشكاران به این دلیل سرمایه‌گذاری كرده‌اند.

به خصوص پروتئین و مكمل اسیدهای آمینه برای بدنسازان، وزنه‌‌برداران و ورزشكاران انفجاری به عنوان وسایلی كه رشد و قدرت عضلانی را به حداكثر می‌رساند، به بازار عرضه كرده‌اند. یكی از مكمل اسیدهای آمینه كه برای افزایش حجم عضله و وزن بدن به عنوان وسیلهٔ موثرتری تبلیغ می‌شود، آنابولیك استروئیدهای نیروزا است. در ضمن مكمل‌های پروتئین را مخصوصاً برای ورزشكاران استقامتی با تلقین اینكه ظرفیت استقامتی را بهبود می‌بخشد، عرضه كرده‌اند.

بحث‌هایی بین محققان دربارهٔ تغذیه ورزش وجود دارد كه آیا ورزشكاران احتیاج به پروتئین اضافی در رژیم غذایی دارند یا خیر؟ یك نظر این است كه ورزشكاران با توجه به (RDA) فقط احتیاج به حدود هفتاد و پنج درصد تا یك گرم پروتئین برای هر كیلوگرم وزن بدن دارند. عموماً خود (RDA) مقدار پروتئین بیشتر از حد مورد نیاز ارائه می‌دهد. از طرفی محققین دیگر، مقداری حدود دو تا سه گرم برای هر كیلوگرم وزن بدن توصیه كرده‌اند.