خوزه مورینیو جنجالی و موفق

مربی رئال روی نیمکت اینتر نشسته است

این قطعا از بداقبالی اینتر میلان است که در تمامی روزهای منتهی به فینال اول خردادماه جام قهرمانان باشگاه‌های اروپا همه اخبار مرتبط با خوزه مورینیو به جای تاکید بر سمت او به عنوان مربی نراتزوری، به عنوان مربی بعدی و جدید رئال مادرید است .

اما این بها و قیمت اندکی است که آبی و سیاه‌های شهر میلان در قبال بهره‌های بسیار کلان استخدام خبرسازترین مربی فوتبال جهان در ۲ سال پیش می‌پردازند. خوزه مورینیو برای آنها پاداش‌هایی بسیار بزرگ‌تر از ضرر مذکور را به ارمغان آورده و اینتر را پس از سال‌ها خاموشی از نو در رادارهای جهانی قرار داده است. او به تمامی درخواست‌های هواداران پرشمار اینتر مبنی بر ماندن در جوزپه مه‌آتزا و ادامه هدایت اینتر پاسخ منفی داده و در راه رفتن به برنابئو است اما تا پیش از امسال و تا قبل از افتادن زمام امور به دست مورینیو اینتر ۳۸ سال بود که به فینال champions league نرسیده بود و از آخرین قهرمانی‌اش در این رقابت‌ها ۴۵ سال می‌گذرد.

«آقای خاص» پرتغالی به این روند در عرض فقط دو فصل پایان بخشید و تیمی را که کاملا مرده و فاقد آرمان‌خواهی اروپایی و راضی به فتوحات داخلی نشان می‌داد، تبدیل به غولی زیاده‌خواه در سطح قاره کرد که امسال چلسی و بارسلونا دو مدعی نخست فتح جام را در راه رسیدن به فینال حذف کرد. اما اگر مورینیو به خاطر جنجال‌های حساب‌شده و برنامه‌ریزی‌های دقیق و قوه سازماندهی فوق‌العاده خود مشهور است، همه نزدیکان او این را هم می‌دانند که وی بیش از اندازه جاه‌طلب است. او قبل از این‌که روز چهارشنبه ۲۲ اردیبهشت به نشریه پانوراما بوضوح از رفتن دیر یا زود خود به رئال بگوید، در مصاحبه‌های قبلی‌اش نیز بکرات گفته بود که هدف بعدی‌اش مربیگری در یکی از دو باشگاه بزرگ اسپانیا است. پل‌های عبور او در نوکمپ با احتساب صدمات سنگینی که وی چه با چلسی و چه با اینتر به بارسلونا وارد کرده، کاملا مسدود شده نشان می‌دهد. به این ترتیب مشخص بوده و هست که منظور مورینیو از یک باشگاه بزرگ در لالیگا رئال مادرید بوده است.

این از خوشبختی اینتر بوده که بعد از قطع امید از افتخارآفرینی روبرتو مانچینی در اروپا خیالش را راحت و با خلع وی مورینیو را از ابتدای تابستان ۲۰۰۸ به عنوان مربی خود منصوب کرد، اما چالش‌های از قبل تنظیم شده مورینیو و دعواهای تصنعی و شلوغی‌های کاذبی که در ستیز با رسانه‌ها و رقبا به راه می‌اندازد، هزینه رنج‌آوری بود که اینتر باید بابت داشتن این مربی تیزهوش و استاد در جنگ‌های روانی و به تبع آن قطع نوار طولانی ناکامی‌هایش در قاره سبز می‌پرداخت.

مورینیو پس از فتح «سری A» در همان فصل نخست استقرارش در میلان، امسال آنها را توامان به سوی سه جام هدایت کرده است. اما این از خصلت‌های این مربی «بشدت در بورس» است که در طول فصلی این قدر موفق، به جای صحبت در جاده دستاوردهای اینتر از الحاق یا عدم الحاق خود به سایر تیم‌ها بگوید. حتی سرمربی حریف فینالیست اینتر، مربی است که «آقای خاص» طی ۴ سال حضورش در بارسلونا در نیمه دوم دهه ۱۹۹۰ وی را به عنوان سرمربی آن تیم بالای سر خود می‌دید و مجبور است او را استاد خود بداند.

اگر لوئیس فان گال هلندی از دو مقطع سرمربیگری خود در نوکمپ خاطرات خوش و تلخ را همراه باهم دارد، مورینیو نیک می‌داند بعد از رفتن به رئال ابعاد جنگ‌هایش با بارسا از آنچه در دیدارهای اخیر اینتر با بارسلونا در نیمه نهایی جام قهرمانان هم دیده شد، فراتر خواهد رفت. با این حال مترجم سابق بابی رابسون در دوران سرمربیگری این چهره آشنای انگلیسی در نوکمپ بر طبق سابقه و شواهد آدمی است که از این ستیزها لذت می‌برد.

▪ نکته:

چالش‌های از قبل تنظیم شده مورینیو و دعواهای تصنعی و شلوغی‌های کاذبی که در ستیز با رسانه‌ها و رقبا به راه می‌اندازد، هزینه رنج‌آوری بود که اینتر باید بابت داشتن این مربی تیزهوش و استاد در جنگ‌های روانی و به تبع آن قطع نوار طولانی ناکامی‌هایش در قاره سبز می‌پرداخت

این باور تمامی دوستان او و فرضیه بسیاری از آگاهان است که جنجال‌ها و مجادله‌های وی با حریفان و داوران و رسانه‌ها حرکاتی تصنعی و جنگ‌هایی از قبل تنظیم شده به قصد منحرف کردن افکار عمومی، کشاندن تمامی امواج مخالفت به سمت خود به قصد رها کردن تیم تحت رهبری‌اش از هرگونه فشار روانی است. این سیاست‌ها به قدری موثر بوده که پورتو، چلسی و اینتر در زمان حضور وی راحت‌ترین و بهترین بازی‌های خود را ارائه داده‌اند، زیرا تیرهای زهری جملگی به سوی خود او شلیک شده و تیم‌های وی از هر قصد سویی مصون مانده‌اند.

این مسائل را با خود مورینیو در میان نگذارید. او از حالا سفارش خرید لمپارد، مایکون، ته‌وز، کاروالیو و به روایتی لوسیو را به سران رئال داده است و در مصاحبه‌هایش پیوسته راجع به رابطه نفرت‌انگیزی که بین او و بارسا دایر شده است، اشاره می‌کند و می‌گوید: «به این باشگاه احترام می‌گذارم، چون به مدت ۴ سال به من امکان کار و کسب تجربه را در آنجا بخشید، اما اتفاقاتی بین من و آنها از آن پس روی داده که واقعا غیرقابل ترمیم است. از من یک تصویر کاملا منفی و بسیار غیرحقیقی در نوکمپ ساخته شده است.»

با این حال در بیرون از بارسلونا نیز تصویری دوگانه از مورینیو موجود است. او از یک دیدگاه یک طراح بشدت دقیق، اهل مطالعه، کنکاش در جزییات و فردی بی‌رحم و بی‌نصیب از قوه بخشش و تبع آن یک مربی موفق در حرفه خود است و از دیدگاهی دیگر آن قدر اهل رفاقت و حمایت از هموطنانش که پائولوفری یرا را به رغم آگاهی از این که در سطح سایر بازیکنان چلسی نیست، به مدافع راست ثابت این تیم بدل کرد و با نفوذی که در اینتر دارد، لوییس فیگو را به مدیر روابط بین‌الملل باشگاه بدل کرده است.

مورینیو هریک از دو وجه فوق باشد، گران‌ترین مربی دنیا و موفق‌ترین مرد این حرفه و بسیار نتیجه‌گراست و مشکل بایرن در دیدار شنبه شب نیز دقیقا همین مساله است. بایرن می‌داند با حریفی طرف است که ستاره‌اش داخل زمین نیست تا فکری برای خنثی‌سازی او بکند. او مرد بشدت جاه‌طلب و فوق‌العاده زرنگی است که بیرون میدان می‌ایستد و ده‌ها دام را از طریق شاگردانش برای آنها در داخل زمین پهن می‌کند. این دومین مرتبه‌‌ای است که مورینیو با بایرن در جام قهرمانان اروپا رودررو می‌شود. مرتبه نخست در مرحله یکچهارم نهایی فصل ۲۰۰۵ ـ ۲۰۰۴ بود که او با تیم چلسی در مجموع دو بازی رقیب باواریایی را که هدایتش با فلیکس ماگات بود، حذف کرد. ۴ سال بعداز آن تاریخ او با بایرنی می‌جنگد که ستاره‌آن ـ روبن ـ مهاجم سابق تیمی است که مورینیو با وی ۴ سال پیش بایرن را تسلیم و حذف کرد. این سایه‌های گذشته است که مرد واقعا خاص پرتغالی دائما با‌آنها در ستیز است.

اما او با آینده خود نیز وعده ملاقات دارد. اگر جز این بود به حکم تقدیر محل انجام بازی فینال امسال لیگ قهرمانان شهر مادرید و ورزشگاه اختصاصی رئال تعیین نمی‌شد. این یعنی آقای خاص نه به یک سفر موقتی بلکه شاید به خانه جدیدش رفته باشد و نتیجه فینال هر چه باشد، همکاری تازه خود با استخدام‌کننده جدید خود ـ رئال ـ از لحظه پایان دیدار فینال شروع می‌کند.

روزنامه Daily Mail

مترجم: وصال روحانی