آنتوان چخوف

آنتوان پاولوویچ چخوف به سال ۱۸۶۰ در تاگانرگ Taganrog روسیه دیده به جهان گشود او توانست تحصیلات مقدماتی و متوسطه را به خوبی و به راحتی به پایان برساند

آنتوان پاولوویچ چخوف به سال ۱۸۶۰ در تاگانرگ ((Taganrog روسیه دیده به جهان گشود. او توانست تحصیلات مقدماتی و متوسطه را به خوبی و به راحتی به پایان برساند. چخوف به دانشگاه مسكو وارد شد و در رشته پزشكی به تحصیل مشغول گشت. به رغم طبابت چخوف به داستان و داستان نویسی علاقه مفرط داشت. از این رو در سال ۱۸۸۰ موفق شد اولین داستانش را منتشر سازد .

چخوف مدتی به كار طبابت ادامه داد اما شوق نوشتن باعث شد تا كار طبابت را به طور كامل كنار بگذارد و تمام وقت خود را به این كار اختصاص دهد. در سال ۱۸۹۳ چخوف مجموعه داستان ساخالین را منتشر ساخت. مجموعه داستان های خلق شده به خاطر سفر چخوف به تبعیدگاه مخالفان تزار شكل گرفته بود .

وی به اتریش، ایتالیا و فرانسه سفر كرد و تجربیات زیادی آموخت. در سال ۱۹۰۱ ازدواج كرد. چخوف دچار بیماری سل شد و لاجرم برای مداوای بیماری خود به اروپا سفر كرد. وی در آلمان بستری شد و در همان كشور دارفانی را به سال ۱۹۰۴ وداع گفت.

غالب منتقدین ادبی بر این باورند كه چخوف همواره متوجه دردها و آلام مردم بوده و سعی داشته تا حقایق تلخ و آزار دهنده ای كه شاهدش بوده را به تصویر كشد. داستان های اولیه او دارای طنز سیاه هستند و او از این طریق نقایص افراد و جامعه بیمار زمان خود را نشان داده است.

نمایشنامه های چخوف غالباً دارای بن مایه غم بار و ناراحت كننده ای در این نمایشنامه ها خواننده به مصاف رویدادهای تلخی می رود كه بسیار درشت نمایی شده است.

منتقدین ادبی چخوف را در گروه اولین نویسندگان داستان كوتاه می دانند. داستان های كوتاه بعدها توانست تاثیر عمیقی بر نویسنده امریكایی ارنست همینگوی بگذارد. او به موجز نویسی بسیار اهمیت می داد و همواره سعی می كرد تا با كمترین واژگان و توصیفات داستان های خود را خلق كند.

با این اوصاف چخوف بیشتر صحنه های داستانی اش را توصیفی نقل می كرد . و كمتر اجازه می داد تا شخصیت ها عیناً در صحنه ها ظاهر شود و عملاً خود داستان ها را به پیش برند. از دیگر ویژگی های داستان چخوف شرح زندگی انفرادی و بیان حالات و احساسات روحی و روانی افراد خاص است. از این رو در داستان های چخوف آموزش و تعلیمی مشاهده نمی شود. چنین سبك و سیاقی لاجرم چخوف را از جرگه داستان نویسان معاصر خود جدا می سازد. او كاملاً به شیوه ای دیگر داستان می نوشت و حاضر نبود به هیچ عنوان به سبك نویسندگان دوران خود داستان بنویسد. از این رو بسیاری از صاحب نظران ادبی چخوف را پدر داستان نویسی مدرن می دانند و معتقدند او اولین گام های داستان نویسی مدرن را شخصاً و در انزوا برداشته است.

از داستان های كوتاه چخوف كه شهرت قابل توجهی برای نویسنده به همراه آورد می توان به موارد زیر اشاره داشت: «اتاق شش»، «وانكا»، «سیرن»و «دوئل».

او همچنین نمایشنامه های جذابی را خلق كرد. نمایشنامه های «خواستگاری»، «باغ آلبالو»، «آواز قو»، «عروسی» و ... دارای بدعت و نوآوری چشم گیری است.

در باغ آلبالو چخوف بروز انقلاب روسیه را پیش بینی كرده است و بدین ترتیب زوال و فروپاشی حكومت تزار را در قالب نماد با فرو افتادن درختان آلبالو نشان می دهد. منتقدین آثار او بر این باورند كه چخوف روایت گر صدیقی برای نمایش حقایق زندگی است .

در عین حال كه چخوف در گروه نویسندگان طنزپرداز نیز قرار دارد. چخوف دارای حس شوخ طبعی بود. همین مساله باعث شد تا رگه های طنز همواره در آثارش به چشم بخورد. چنین شیوه ای خواسته و ناخواسته چخوف را از ورود به دنیای احساسات و عواطف شدید باز داشت.

محمدرضا امیری