ایمان کجای انتخاب‌تان قرار گرفته است؟!

تا به حال شده در کنار آدمی قرار بگیرید و آن فرد آن‌قدر آرامش داشته باشد که شما را هم غرق آرامش خودش کند؟! البته اشتباه نکنید منظورم آرامشی است که همراه فکر و عمل عاقلانه است، نه …

تا به حال شده در کنار آدمی قرار بگیرید و آن فرد آن‌قدر آرامش داشته باشد که شما را هم غرق آرامش خودش کند؟! البته اشتباه نکنید منظورم آرامشی است که همراه فکر و عمل عاقلانه است، نه خونسردی‌هایی که گاهی از روی بی‌فکری است! مومن یعنی کسی که تو در کنار او امنیت و آرامش داشته باشی. دلیل این امنیت هم چیزی است که او دارد: «ایمان». ایمان یکی از مهم‌ترین معیارها و ملاک‌های انتخاب همسر است. آدم دوست دارد با کسی ازدواج کند تا با او به آرامش و تعالی برسد. خب مطمئنا کسی که امن است می‌تواند مامن باشد. لطفا ایمان را با تدین ظاهری اشتباه نگیرید. بنابراین اگر کسی بگوید: «من معیار ایمان را برای انتخاب همسر ملاک قرار داده بودم اما به آرامش نرسیدم باید به او بگوییم شما تدین ظاهری را ملاک قرار دادید، نه ایمان واقعی را!»

اگر می‌خواهید بفهمید که آدمی مومن است یا نه، باید ببینید در شرایط بحرانی زندگی، در گرفتاری‌ها، در مشکلات چگونه عمل می‌کند؟ آیا آرامش تمام آدم‌های اطراف را به هم می‌ریزد یا مامن آرامش دیگران است؟! آیا تعادل زندگی‌اش به هم می‌ریزد یا افسار را به دست می‌گیرد و به هم نمی‌ریزد؟

یک موقع فکر نکنید ایمان با شور و شوق جوانی منافات دارد. جوانی که همراه شور و شوقش قادر به کنترل خود است و تعادل روحی خود را از دست نمی‌دهد، آرامش هم دارد. پس حواس‌مان باشد، طبق گفته امام رضا(ع) ایمان فرد به حجم نماز و روزه‌اش نیست، بلکه به صداقت و امانت‌داری اوست. گول ظاهر افراد را نخورید آن‌ها را بسنجید. با صداقت‌شان، با امانت‌داری‌شان، با خط فکری‌شان! کسی که درونش پر از آشوب است، کسی که با کوچک‌ترین سنگی پایش می‌لغزد، چگونه می‌تواند در فراز و نشیب زندگی کم نیاورد؟!-

درست است که ایمان یک مسئله معنوی است و بیشتر به رابطه خاص فرد با خدا برمی‌گردد، اما تاثیرش را در تمام ابعاد شخصیت فرد می‌توان دید. کسی که پناهگاه امنش خداست و همه امورش را به خدا واگذار می‌کند، می‌تواند در مسیر زندگی دوام بیاورد و نشکند. اما کسی که در ایمانش سست است، مثل بچه بی‌سرپرستی است که هر لحظه امکان دارد از پرتگاه‌های زندگی بیفتد. افکارش سست است و با مختصر تغییر در احوال خود یا محیط، ممکن است تغییرکند، رفتارش در فقر و توانمندی یکی نیست. به راحتی نا امید و خیلی زود امیدوار می‌شود. آیا با چنین آدمی می‌شود عهد سال‌ها زندگی را بست؟ خودتان قاضی خودتان باشید!