اشک زبان گفتن نا گفتنی ها

به هنگام سوگ، افسردگی، نومیدی، درماندگی، آرامش، شعف، غرور و شوق، قطرات اشک از دیدگان انسان‏ها سرازیر می‏شوند. این زبان چه می‏گوید؟ اشک‏ها برای چه فرو می‏ریزند؟ چگونه شکل …

به هنگام سوگ، افسردگی، نومیدی، درماندگی، آرامش، شعف، غرور و شوق، قطرات اشک از دیدگان انسان‏ها سرازیر می‏شوند. این زبان چه می‏گوید؟ اشک‏ها برای چه فرو می‏ریزند؟ چگونه شکل می‏گیرند؟ در فرهنگ‏های مختلف و در تمام تاریخ، چگونه تعبیر می‏شوند؟ چگونه است که زن و مرد و پیر و جوان، هر یک با روش منحصر به فردی گریه می‏کنند؟ چرا برخی افراد به راحتی اشک می‏ریزند و برخی نمی‏توانند؟ چه زمانی گریستن درمان‏بخش است و چه موقع آسیب‏رسان؟ بهترین واکنش در مقابل فردگرایان چیست و مهم‏تر این که اشک دیدگانمان درباره ماهیت ما چه می‏گوید؟

هیچ صاحب روحی نیست که درباره مفهوم اشک و آن چه که آنها درباره شخصیت ما می‏گوید، تفکر نکند. درباره گریستن، هزاران آهنگ ساخته شده است و تقریباً خاطره فیلمی ارزش جاودانه شدن در ذهن ما را دارد که سیل اشک را از چشمان ما جاری ساخته باشد. با وجود جذابیت موضوع، افراد معدودی می‏دانند که برای چه می‏گریند و اشک چشمانشان چه مفهوم و معنایی دارد.

گر چه پدیده ریزش اشک از چشمان انسان‏ها، به هنگام آشوب احساسی، یکی از بزرگ‏ترین اسرار دنیاست، اما بیشتر افراد دقیقاً نمی‏دانند که چرا چنین رفتاری از آنها سر می‏زند و چرا چنین تأثیر عمیقی بر دیگران می‏گذارد. این شکل ارتباط عجیب، چه واکنش ویژه‏ای را به دنبال دارد؟ گریه، یک نظام زبانی است که بسیار خاطره‏انگیز است و در عین حال، غالباً تعبیر نادرستی از آن می‏شود. عجیب است که اکثر افراد به هنگام گریستن در حضور دیگران یا در تنهایی، احساس ناراحتی و شرمندگی می‏کنند.

گریستن و تندرسی‏

با تحقیقاتی که در بیوشیمی، عصب‏شناسی، چشم پزشکی و علوم اجتماعی صورت گرفته، دلایل فراوانی به دست آمده که نشان می‏دهد گریستن در هر میزان، یکی از کارکردهای مهم بشر است. گریه، علاوه بر این که از لحاظ فیزیولوژیکی، باعث نرم شدن چشم و خروج مواد سمی از چشم می‏شود، روابط میان انسان‏ها را محکم‏تر می‏کند. همان گونه که سرکوب میل به گریستن، باعث اخلال در آرامش ذهن و روابط دوستانه میان افراد می‏شود، گریستن زیاد هم برای تندرستی زیان‏آور است.

گریستن و صداقت‏

وقتی لغات را فراموش می‏کنیم، بی‏اختیار اشک از چشمانمان سرازیر می‏شود و می‏گویدعلیهم‏السلام صلی الله وعلیه وسلم‏می‏دانم که از به زبان آوردن شرمنده شده، اما او نیاز به کمک داردرحمهما الله. بدین ترتیب، اشک دیدگان انسان‏ها، بر پیام آنها مهر تأیید می‏گذارد. اشک‏ها، احساسات درونی افراد را به شیوه مؤثرتر، با قدرت و صادقانه‏تر بیان می‏کنندرحمهٔ الله حتی وقتی که سرشک دیدگان انسان‏ها به جهت مددخواهی از دیگران سرازیر است، باز هم ماهیت تجربه‏ای را که فرد در لحظه مخصوصی دارد، نشان می‏دهد.

چه فرد، با شور و هیجان اشک چشمانش سرازیر شود و سوزناک باشد و چه به آرامی و به طور تصادفی شروع به گریستن کرده باشد، در هر دو صورت، حس حضور سرشک، محسوس است و انسان را متأثر می‏کند. زمانی که از بودن در کنار افراد گریان ناراحت هستیم، باز هم شدت حادثه ما را تحت تأثیر قرار می‏دهد. برخی افراد با مشاهده اشک، تصور می‏کنند که آن چه را کلمات از بیان آن قاصر هستند، اشک‏ها با جذابیت خاصی نشان می‏دهند و اعتباری را که اشک دیدگان در برقراری ارتباط با سایر انسان‏ها به ارمغان می‏آورد، در سخن وجود ندارد.

انسان ممکن است در برابر صحبت‏های دیگران یا اعمالی که از آنها سر می‏زند، به شبهه بیفتدرحمهٔ الله اما وقتی اشک سرازیر می‏شود، به صحبت‏هایی که فرد پیش از این اظهار داشته، قوت و اعتبار بخشیده می‏شود.

گریستن و صمیمیت‏

تا زمانی که ندانید افراد با جاری کردن اشک چشمان خود چه چیزی می‏خواهند بگویند، هرگز نمی‏توانید با آنها احساس صمیمیت واقعی کنید. وقتی دو دوست، دو شریک و یا عاشق و معشوق، احساس کنند که به راحتی می‏توانند افکار و احساسات خود را ابراز کنند، درک متقابل میان آنها بیشتر می‏شود. در بیشتر مواقع، وقتی فردی می‏گرید، هم می‏خواهد مشکلش حل شود و هم این که کسی به او گوش فرا دهد و او را درک کند. ابتدایی‏ترین سطحی که با آن می‏توان با افراد ارتباط برقرار کرد، جاری ساختن اشک است.

گشودن رمز مفاهیم سرشک دیدگان

زمانی که بتوانید به رمز مفاهیم اشک‏هایی که جاری می‏سازید، پی ببرید، هرگز به مسائل با اهمیت زندگی‏تان توجه نخواهید کرد. اگر به هنگام ناراحتی و برانگیخته شدن احساساتتان بگریید، معلوم می‏شود که در این گونه مواقع، می‏توان با احساسات و علاقه قلبی آشنا شد.

عجیب این که گریستن یکی از معدود نمایش‏های احساسی است که تنها راه برای برقراری ارتباط با دیگران نیست‏رحمهٔ الله بلکه حیطه کار آن وسیع‏تر است. مهم‏تر از همه این که بعضی مواقع، شما مایلید تا بدون حضور شخص دیگری و در خلوت خودتان گریه کنیدرحمهٔ الله در چنین شرایطی، اشک‏هایتان نه تنها تجلی نوعی ارتباط هستند، بلکه تراوش حالات درونی احساسات نیز می‏باشند زمانی که هنگام عزیمت به جایی اشک می‏ریزیم، اشک‏ها پیام وابستگی ما را می‏رسانند و این، منجر به صمیمیت میان افراد می‏شود. وقتی کودکان برای انجام مسافرت طولانی، خانه و اعضای خانواده خود را ترک می‏کنند، ما عشق خودمان را نسبت به آنها و ناراحتی از رفتنشان را تنها با کلام یا با دادن هدیه، ابراز نمی‏کنیم‏رحمهٔ الله بلکه با جاری ساختن اشک، احساساتمان را نشان می‏دهیم و نمونه بارز آن، زمانی است که افرادی با هواپیما به مسافرت می‏روند و بدرقه کنندگان آنها با تمام وجود و با حرکت‏های دست خود، با آنها خداحافظی می‏کنند و مسافر و بدرقه کننده، هر دو با هم می‏گریند.

اشک و اندوه و فقدان‏

اشک ناشی از اندوه و از دست دادن عزیز، اشکی است که بیشتر افراد آن را تجربه می‏کنندرحمهٔ الله حتی اگر مدت زمان گریستن آنها بسیار کم باشد. گریستن همراه با دیگران، همانند این است که در غذا و نوشیدنی دیگری شریک شویم. وقتی فرد دیگری تنها و آسیب‏پذیر است، با گریستن به او می‏پیوندیم. این شفافیت گریستن است که ما را با درد مشترک، با یکدیگر نگاه می‏دارد و همین زمان است که ما احساس نزدیکی زیاد با آنها می‏کنیم‏رحمهٔ الله گویی عضوی از خانواده آنها هستیم.

دومین کاربرد اشک‏های ناشی از اندوه و از دست دادن عزیز این است که آهنگ زندگی را کند می‏کند و ما را برای مدتی به تأمل وا می‏دارد. اشک‏ها به ما اجازه می‏دهند تا برای عزیزانی که از دست داده‏ایم، احترام قائل شویم و با آنها صحبت کنیم و تا آخر عمر، یاد آنها را زنده نگه داریم.

منبع:زبان اشک‏ها، جفری ای. کاتلر، ترجمه طاهره جواهرساز.