ترانه ی سکوت

خالی ام ! خالی از آواز ، خالی از جرأت پرواز
ای غزل ترین ترانه ! من رو از ازل بیاغاز
من رو پر کن از ستاره ، از یه فریاد دوباره
از یه آهنگ قدیمی که خریداری نداره
من رو پر کن از پرستو ، …

خالی ام ! خالی از آواز ، خالی از جرأت پرواز

ای غزل ترین ترانه ! من رو از ازل بیاغاز

من رو پر کن از ستاره ، از یه فریاد دوباره

از یه آهنگ قدیمی که خریداری نداره

من رو پر کن از پرستو ، از شب نگاه آهو

از تو خکستر دریا ، زنده شو ! ترانه بانو !

با تو بادبادک رؤیا توی پنجه ها ی باده

بی تو حتی یه چراغم از سر کوچه زیاده

ترانه ی سکوتم رو تنها تو می شنوی عزیز !

عطر زلال تنت رو رو تن لحظه هام بریز !

بگو از شب تا خروسخون فاصله چن تا ستاره س ؟

بگو کی لحظه ی ناب اون تولد دوباره س؟

بگو تا سفره ی هف سین چن تایخبندون سرده ؟

لگو چشمای ترانه چن تا بغض رو گریه کرده ؟

بگو با منی که نبض روزگار رو دس بگیرم

بگو تا از این زمونه خنده هام رو پس بگیرم

بگو هستی که بمونم ، پشت زندگی نمیرم

تو که قصه تو قصه نباشی ،‌ از تموم قصه سیرم

ترانه ی سکوتم رو تنها تو می شنوی عزیز!

عطر زلال تنت رو رو تن لحظه هام بریز !

یغما گلرویی