درختان اسم خود را از كجا گرفته اند؟

اسامی بسیاری از درختان، گیاهان و علف ها ریشه و تاریخچه جالبی دارند. اسامی بقیه هم از زبان های مختلف دنیا گرفته شده اند. حالا به سراغ گیاهان و درختان و علف هائی می رویم كه اسامی …

اسامی بسیاری از درختان، گیاهان و علف ها ریشه و تاریخچه جالبی دارند. اسامی بقیه هم از زبان های مختلف دنیا گرفته شده اند. حالا به سراغ گیاهان و درختان و علف هائی می رویم كه اسامی جالب تری دارند. مثلاً درخت كاج (pine) اسم خود را از یك كلمه لاتین (pinus) گرفته است كه معنی نوك تیز را می دهد. درخت اسپروس (صنوبر) در حقیت باید «پروسیا» نامیده شود، چون یكی از گیاهان بومی سرزمین پروس بود، كه این اسم تدریجاً به اسپروس تبدیل شده است.

گل ماگنولیا به خاطر « پیرماگنول» فرانسوی كه یكی از دانشمندان گیاه شناس فرانسه بود، نامگذاری شده است. درخت « سایپرس» یا سرو برای اولین بار از جزیره سایپرس ( قبرس) در مدیترانه آورده شده است.

«ویلو» یا درخت بید كه از یك كلمه قدیمی انگلوساكسون (Wileg) آمده است.

در ماداگاسكار، یك نوع درخت است كه به نام «تراولر» معروفست. یعنی درخت مسافر! چون این درخت دارای برگ های پهن بادبزنی شكل است كه آب باران را در خود نگاه می دارد و هر وقت كه مسافری از زیر این درخت عبور می كند می تواند با آبی كه توی برگ های درخت جمع شده است رفع عطش كند!

در میان درختانی كه اسامی جالبی دارند، یك درخت هم هست به نام «درخت باربِر» ( كه به فارسی معنی سلمانی می دهد) و در مشرق می روید. اهالی بومی برگ های این درخت را به صورتشان می مالند تا ریششان بلند نشود.

گیاه «مینت» یا نعناع، اسم خود را از كلمه (Menthe) گرفته است.

این كلمه نام زنی در افسانه های قدیمی بوده است كه در اثر سحر و جادوی رقیب خود «پراسپرینا» به صورت گیاهی در آمده است. گیاه «تیم» یا آویشن اسم خود را از كلمه لاتین Thymus گرفته است، كه معنی قربانی می دهد. رومی ها این گیاه را در محراب اماكن مقدسشان می سوزانده اند. «دنولیون» نام خود را از زبان فرانسه گرفته كه در اصل دان دولیون یعنی دندان شیر بوده است چون برگهای این گیاه بی شباهت به دندان شیر نیست.

«آوروت» گیاهی است معروف كه به وسیله سرخ پوستان شمال آمریكا به كار رفته به این معنی كه عصاره آن را به زخم های ناشی از اصابت «تیر» می مالیده اند.