عامل موثر در نغمه خوانی

هرچه ارتفاع لانه مرغان نغمه خوان بالاتر و هرچه قوت دید آنها بیشتر, آغاز نغمه خوانی آنها زودتر است نغمه خوانی مرغان زمانی پایان می یابد كه نور در محیط به اندازه ای زیاد شده باشد كه این مرغان بتوانند وجود غذا را در اطراف خود تشخیص دهند

بسیاری از پرندگان در هنگام سحر به نغمه خوانی می‌پردازند. خروسها چنانكه مشهور است با نوای خود وقت نماز صبح را به مومنان یادآور می‌شوند و برخی از مرغان نغمه‌خوان مدتها قبل از اذان صبح نوای خود را سر می‌دهند.

به این ترتیب این پرسش اهمیت پیدا می‌كند كه پرندگان مختلف با توجه به كدام عامل زمان نغمه سرایی صبحگاهی خود را انتخاب می‌كنند.

یك گروه از پرنده شناسان در دانشگاه بین‌المللی فلوریدا به سرپرستی كارل برگ برای یافتن پاسخ این پرسش به مدت یك ماه در جنگلهای گرمسیری بخشهای كم ارتفاع اكوادور كه منزلگاه شمار زیادی از پرندگان نغمه خوان است، به ضبط صدای این مرغان اقدام كردند.

این پژوهشگران با بررسی اطلاعات جمع آوری شده در مورد ‪ ۵۷‬نوع مختلف از پرندگان نغمه خوان به این نتیجه رسیدند كه توالی زمانی نغمه خوانی این مرغان با توجه به ارتفاع لانه آنها از سطح زمین و نیز درشتی چشمانشان تعیین می‌شود.

هرچه ارتفاع لانه مرغان نغمه خوان بالاتر و هرچه قوت دید آنها بیشتر، آغاز نغمه خوانی آنها زودتر است.

این یافته‌ها با یك فرضیه قدیمی در خصوص زمان شروع و خاتمه نغمه خوانی مرغان سحری هماهنگی كامل دارد. بر اساس این فرضیه مرغان نغمه خوان زمانی آوازه خوانی را در هنگام صبحگاه آغاز می‌كنند كه محیط به اندازه كافی روشن شده باشد تا آنها قادر به تشخیص مرغان شكاری و دیگر مهاجمانی باشند كه با صدای آواز آنها به محدوده زیست این مرغان نزدیك می‌شود.

همچنین بر طبق این فرضیه نغمه خوانی مرغان زمانی پایان می‌یابد كه نور در محیط به اندازه‌ای زیاد شده باشد كه این مرغان بتوانند وجود غذا را در اطراف خود تشخیص دهند.

http://www.tmnosrat.blogfa.com/