باروران در راه است

در اولین برخورد با تیتر فوق دو سؤال را می توان پرسید یکی اینکه چه علمی آیا مراد همین علم تجربی است یا منظور علمی دیگر است و نکته دیگر مقوله باروری است که توسط چه کسی و چگونه این تلقیح صورت می گیرد

● عصر علم

در اولین برخورد با تیتر فوق دو سؤال را می‌توان پرسید یکی اینکه چه علمی؟ آیا مراد همین علم تجربی است یا منظور علمی دیگر است؟ و نکته دیگر مقوله باروری است که توسط چه کسی و چگونه این تلقیح صورت می‌گیرد؟

● اول چه علمی؟

وقتی امروز صحبت از علم می‌شود هر ذهنی به سمت علم تجربی جهت‌گیری می‌کند که طلوع آن از قرن هفدهم بود و اکنون نیز امتداد جریان عقلانی آن را در قرن اخیر نیز شاهد هستیم حال باید دید این علم کامل است؟ یا برداشتی از واقعیت است؟ برداشت از واقعیت عین واقعیت نیست تازه واقعیت حقیقت نیست ولی چه بسا برداشت حقیقت می‌شود. اگر این علم کامل است چرا دستاوردهایش کامل نیست؟ چرا نمی‌تواند جلوی بروز جنگ‌ها را بگیرد؟ چرا این علم مسائل زیست‌محیطی را به‌وجود آورده است اگر این علم کام است پس باید در همه ابعاد کامل باشد ولی به‌نظر نمی‌رسد. چرا ما در عصر اضطراب بسر می‌بریم؟ این علم به سؤالات اساسی ما چه پاسخی دارد؟ سؤالاتی از قبیل معنا و هدف وجود انسان چیست؟ خوب و بد چیست؟ تکالیف و حقوق انسان کدام است؟ حیات از کجا می‌آید؟ چرا ما اینجا هستیم؟ معنای حیات چیست؟ عده‌ای می‌گویند فهم ما از این علم ناقص است به همین دلیل این علم نیست که درمانده است بلکه فهم ما ناقص است و عده‌ای دیگر چون ”پیت مداوار“ برنده و جایزه نوبل در پزشکی نیز این چنین می‌گویند این علم نیست که باید برای پاسخ به سؤالات مربوط به امور مبداء و منتهی باز گردد بلکه باید به متافیزیک، ادبیات تخیلی و دین رجوع کرد. آنچه که محتمل به‌نظر می‌رسد این است که برداشت ما از مشاهده آنچه به‌نام پدیده می‌شناسیم عین واقعیت نیست پس نوع نگاه و مشاهده ما می‌تواند تعیین‌کننده، باشد و محدودیت در نگاه می‌تواند محدودیت در درک بیاورد ولی تاریخ این را گوشزد می‌کند که انسان در پی ‌بیکرانگی است و بر موضوع محدودی به دیده شک و چه بسا تردید نگریسته و صرفاً موضوع در باورش جای می‌گیرد پس زنده نیست و مرده پس نمی‌توان انتظار داشت که محصولاتی زنده داشته باشد پس نیاز است که جهشی در نگاه ما رخ دهد جهشی که باور را بارور کند پس خودبه‌خود نوع نگاه به پدیده‌ها نیز متحول خواهد شد و آن علم از نگاه جهش یافته، این علم نخواهد بود.

● بارورکننده کیست؟

باروری نیاز به تلقیح‌کننده دارد. در طی این تلفیح ژن نهفته دانائی تشدید می‌شود و تکثیر و همانندسازی خودش را آغاز می‌کند. تلفیح‌کننده چون یک خردمند است یا چه بسا یک کیمیاگر است که مس وجود را طلا و چه بسا جواهر می‌کند به دنبال این تلقیح باور بارور می‌شود و جاهل عالم. این تلقیح از یگانه مرکز شعور خلاق صورت می‌گیرد آنچه تزریق می‌کند جریان خلاقه شعور است که شدت آن به شدت تکثیر آن ژن ذی‌شعور منجر می‌شود که باور را بارور می‌کند. از دیدگاه تفکر متعالی تنها مرکز شعور خلاق است که می‌تواند یک علم باور را علم بارور کند، یک علم بارور زنده است. افزونی در ذهن او است و دانش رو به فزونی است و افزون‌بخش است. در برابر مسائل و مشکلات درمانده نمی‌شود چون به جریان شعور خلاقه‌اش و یگانه مرکز جاری‌کننده که بر او و در او و با اوست ایمان دارد. یک علم بارور دانای عصرش است و راه نرفته را رفته است. او جز قطع این جریان شعوری بیمی ندارد پس هیچ وقت بیمار نمی‌شود. نگاهش وسعت دارد و می‌بیند آنچه را که می‌شنود.

یک علم بارور گوئی آقای زمان خویش است چرا که یافته که بزرگترین علم باوران از کوچک‌ترین علم باروران کوچکتر است. چرا که می‌داند یک علم باور حداکثر به پنج کلید برای حل مسئله دسترسی دارند ولی یک علم بارور به چهل کلید و این را از افزون‌بخشی مرکز شعور خلاق می‌داند. علم باوران بدانند که علم باروران در راه هستند پس چه خوب است که باور شما هم بارور شود.

نویسنده: مهندس آرین پناهپور