سیکلون، در خدمت بشر Cyclone

محاسبات نشان می‌دهد که اگر نیروی بادی را که در سرزمین شوروی سابق می‌وزد به انرژی الکتریکی تبدیل شود، مقدار بسیار بزرگی در حدود ۲۰ تا ۲۵ بلیون کیلووات برق در ساعت به دست خواهد …

محاسبات نشان می‌دهد که اگر نیروی بادی را که در سرزمین شوروی سابق می‌وزد به انرژی الکتریکی تبدیل شود، مقدار بسیار بزرگی در حدود ۲۰ تا ۲۵ بلیون کیلووات برق در ساعت به دست خواهد آمد ملاحظه می‌شود که انرژی الکتریکی تمام نیروگاه‌های الکتریکی سراسر کشور شوروی سابق که ۳۰۰ میلیون کیلووات در ساعت است در مقایسه با آن رقم بسیار ناچیزی است.

البته نباید فراموش کرد که باد یک منبع انرژی نسبتاً ناچیزی است مقدار انرژی حاصل از آن یک روز ممکن است خیلی زیاد و قابل ملاحظه بوده و روز دیگر دستگاه‌های تولید نیرو ساکن و بیکار بمانند. از سوی دیگر انرژی حاصل از نیروی گردباد هیچ‌گونه مخارجی نداشته و پایان ناپذیر و خالص بوده سوخت یا هزینه دیگری ندارد بدین جهت خیلی ارزان تمام می‌شود.

از نیروی باد چه استفاده‌ای کرده‌ایم

از چندین دهه قبل در قسمت‌های مختلف اتحاد شوروی سابق از جمله در شمال و شرق دور چندین نیروگاه که نیروی باد را به انرژی الکتریکی تبدیل می‌کند مشغول کار است که همه آنها به نام اختصاری سیکلون معروفند. این نیروگاه‌ها معمولاً در اثر وزش باد ملایم کار می‌کند. اما اگر سرعت باد از ۲۰ متر در ثانیه بیشتر باشد کار نیروگاه بیشتر باشد، کار نیروگاه مختل شده و ممکن است قسمت چرخنده Rotor آن از کنترل خارج گردد بر خلاف عقایدعمومی هرگاه نیروی باد بیشتر باشد،شانس تبدیل آن به انرژی الکتریکی کمتر می‌شود. از این رو توربینی مورد احتیاج ماست که هر نوع فشار حاصل از باد بر آن مؤثر بوده و نتیجه خوبی از آن حاصل شود. در مدل‌های پیشین تمام نیروی باد به یک روتور وارد می‌شد در حالی که در نیروگاه‌ها این فشار به‌طور مساوی بین هشت روتور تقسیم می‌شود. نکته مهم دیگر اینکه در نیروگاه‌های موجود فعلی کابل‌ها، ژنراتورهای متحرک در نیروگاه‌های جدید تمام این قسمت‌ها ساکن بوده و به آن امکان می‌دهد با هر نیروی باد کار کند. حقیقت مسلمی که مهندسان همراه در نظر دارند، به‌طور اجتناب‌ناپذیری آن را دنبال می‌کند وضع احتیاط‌آمیزی است که نسبت به نیروگاه‌ەای الکتریکی با نیروی باد را باید در نظر گیرند. آنها می‌دانند که هر مقدار الکتریکی یا جریان و فرکانس ثابت احتیاج به نیروی ثابتی دارد در حالی که در هوای آرام توربین‌ها از کار افتاده و بلااستفاده مانده مصرف کنندگان را بدون انرژی می‌گذارد. این عامل را در نظر گرفته شده، بدین منظور یک ژنراتور دیزل معمولی را در کنار تأسیسات الکتریکی که با نیروی باد کار می‌کند، قرار داده است هر وقت که از نیروی باد کاسته می‌شود کلید خودکار ژنراتور دیزل را که با سوخت مایع کار می‌کند بکار می‌آندازد. ولی نباید فراموش کرد که این طرح سالانه احتیاج به ۴۰۰۰ تن سوخت دارد که در این صورت صحبت از پاکی محیط و ارزانی و با صرفه بودن انرژی کار بیهوده‌ای است. برای اجتناب از این امر طرحی عرضه شده که واحد باد و هیدروژن نامیده شد. در این واحد نیروی باد اساساً برای تجزیه آب به دو عامل هیدروژن و اکسیژن صرف می‌شود و در روزهای ساکن باد و بی‌باد می‌توان با سوزانیدن هیدروژن ذخیره شده به‌وسیله توربین‌های حرارتی انرژی الکتریکی مورد لزوم را تأمین نماید.

دو میله فلزی به‌طول ۲۰۰ متر وزن ژنراتور هشت پره‌ای (روتور) را تحمل می‌کنند بعد از این قسمت تجزیه ساخته شده است. که آب مورد لزوم به گردنه را از خلیج نووروسک به‌وسیله نیروگاه بادی ساخته شده تأمین می‌نماید و هیدروژن حاصل در ظروف گاز ذخیره می‌شوند.