عفونت‌های تناسلی در بارداری

عفونت‌های واژن از بیماری‌های شایع در سنین بارداری و در زنان باردار است. به صورت طبیعی انواعی از باکتری‌ها و موجودات زنده دیگر مثل قارچ‌ها در واژن زندگی می‌کنند، اما در شرایط …

عفونت‌های واژن از بیماری‌های شایع در سنین بارداری و در زنان باردار است. به صورت طبیعی انواعی از باکتری‌ها و موجودات زنده دیگر مثل قارچ‌ها در واژن زندگی می‌کنند، اما در شرایط مساعد برخی از این موجودات زنده به‌طور غیرطبیعی رشد کرده و منجر به عفونت‌های واژن می‌شوند که نشانه بیشتر این عفونت‌ها ترشحات غیرطبیعی واژن است. در زمان بارداری ترشحات سفید رنگ در واژن به صورت طبیعی دیده می‌شود و از طرفی اغلب عفونت‌های واژن به جنین آسیبی نمی‌رسانند، پس توصیه می‌شود این بیماری‌ها زمانی درمان شوند که علائم واضح بیماری بروز کند و نیازی به آزمایش‌ و بررسی‌های اولیه ( قبل از بروز علائم) در تمامی زنان باردار نیست.

از عفونت‌های شایع واژن در زمان بارداری، عفونت قارچی یا کاندیدیا است که علامت مهم آن خارش و سوزش ناحیه واژن است که می‌تواند همراه با ترشحات پنیری به رنگ سفید باشد. این بیماری به دلیل تغییر اسیدیته واژن درزمان بارداری شایع است و به‌رغم درمان، امکان عود و تکرار آن در ادامه بارداری وجود دارد. خوشبختانه این بیماری موجب هیچ مشکل خاصی در روند بارداری یا جنین نمی‌شود و درمان‌های معمول آن هم (مثل پماد کلوتریمازول) برای جنین بی‌خطرند.

از عفونت‌های دیگر شایع در زنان سنین باروری عفونت با باکتری‌هاست که علت آن مجموعه‌ای از انواع باکتری‌هاست و نشانه مهم آن ترشحاتی خاکستری با بوی بد ماهی است. این عفونت می‌تواند موجب زایمان زودرس شود، بنابراین قبل از شروع بارداری باید درمان شود و از داروهایی که برای درمان آن استفاده می‌شود می‌توان «مترونیدازول» را نام برد.

عفونت شایع دیگر تک سلولی ای به نام «تریکومونا» است که نشانه شایع آن خارش و سوزش واژن همراه با ترشحات کف آلود است. این عفونت می‌تواند از راه تماس جنسی منتقل شود، پس همسران این بیماران نیز باید درمان شوند. این عفونت هم آسیبی به جنین یا روند بارداری وارد نمی‌کند.از مشکلات دیگری که زنان جوان با آن روبه‌رو هستند و در دوران بارداری می‌تواند تشدید شود، زگیل ناحیه تناسلی است.

این بیماری که توسط انواعی از ویروس‌های خانواده اچ پی وی منتقل می‌شود، به صورت ضایعات نخ مانند یا پهن متعدد در ناحیه خارجی تناسلی بروز می‌کند که می‌تواند در ناحیه داخلی و روی دهانه رحم هم موجود باشد. این ضایعات در دوران بارداری تشدید شده و بزرگ‌تر و تعداد آنها زیادتر می‌شود. در مورد روش درمان بر اساس تعداد ضایعات و محل آنها تصمیم‌گیری می‌شود، اما از همه مهم‌تر این است که روش درمان به جنین آسیبی وارد نکند، چون برخی داروهایی که برای درمان به کار برده می‌شود در دوران بارداری نباید مورد استفاده قرار گیرد.

دکتر ثریا عالمی

جراح و متخصص بیماری‌های زنان و زایمان