مدیران جسور؛ روابط عمومی‌های قوی

تجربه نشان داده است که در کشور ما متأسفانه بسیاری از مدیران سازمان‌ها به دلیل پرهیز از پاسخگویی از داشتن روابط عمومی‌های قوی طفره رفته و فضا و میدان مناسبی در اختیار روابط …

تجربه نشان داده است که در کشور ما متأسفانه بسیاری از مدیران سازمان‌ها به دلیل پرهیز از پاسخگویی از داشتن روابط عمومی‌های قوی طفره رفته و فضا و میدان مناسبی در اختیار روابط عمومی‌ها قرار نمی‌دهند تا به این وسیله بتوانند با اعمال نظرهای حذفی و غیر تخصصی جریان آزاد اطلاعات را دچار خدشه کنند.

همیشه تصور بر این است که اگر مردم کمتر نسبت به مسائل دستگاهمان آگاهی داشته باشند، کمتر در مذان اتهام یا ابهام قرار می‌گیریم؛ حال آنکه سطح آگاهی‌های مردم در عصر دانایی محور و توسعه و گسترش وسایل ارتباط جمعی در دهکده جهانی باعث شده است که مردم با دسترسی به کانال‌های مختلف کسب اخبار، از تمام زوایای یک رویداد به اشکال مختلف آگاه شوند و در چنین شرایطی به جای اینکه مدیران با استفاده از همین ابزار ارتباطی و با کمک روابط عمومی‌های قوی ضمن بیان کاستی‌های خود برای مخاطبان علاوه بر همراهی آنان در برنامه‌ها، زمینه‌های تولید یا گسترش شایعات را در مورد دستگاه خود مسدود و باعث ارائه تصویر روشنی از دستگاه در افکار عمومی‌ خواهند شد.

متأسفانه بسیاری از ما چنین می‌پنداریم که فعالیت‌های ما باید صد درصد خالی از اشکال باشد و به محض وارد کردن اشکالی به ما؛ بلافاصله جبهه‌گیری کرده و درصدد تکذیب آن برمی‌آییم و جسارت پذیرش نقص‌های خود را نداریم.

در مقابل مدیرانی که این جسارت را دارند و به اطلاع‌رسانی به عنوان ابزاری برای معرفی بهتر فعالیت‌های دستگاه خود می‌نگرند، همیشه به دنبال روابط عمومی‌های قوی هستند؛ آن‌ها را مشاورانی امین می‌دانند و با میدان دادن به آنان مسیر معرفی دستگاه خود را هموارتر می‌سازند؛ ضمن آنکه به این نکته نیز واقف هستند که ممکن است در این مسیر خطاهایی هم داشته باشند.