تلا شی مثبت اما دیرهنگام

حضور آقای احمدی نژاد در دانشگاه کلمبیا و مسائل پیرامون آن, خاصه سخنان رئیس این دانشگاه نسبت به وضعیت فعلی کشور به طور عام و مواضع توهین آمیز ایشان نسبت به رئیس جمهور به طور خاص مورد توجه رسانه های بین المللی واقع شد

مجموعه سخنان و مصاحبه‌های رئیس‌جمهور در سفر نیویورک نشان از تلا‌شی مثبت و آرام از سوی ایشان در جهت ترمیم مواضع جنجال‌برانگیز دو سال گذشته و کاهش فشار بین‌المللی بر کشور ارزیابی می‌گردد. اگرچه انتظار می‌رفت محور سخنان ایشان در صحن مجمع عمومی سازمان ملل متحد که بیش از دو برابر وقت مرسوم (۳۸ دقیقه) را به خود اختصاص داد بیشتر بر رفع ابهامات و جلب اعتماد بین‌المللی نسبت به برنامه صلح‌آمیز هسته‌ای کشور قرار گیرد متاسفانه نقش موارد مرتبط با منافع ملی ایران و خنثی کردن خطرات احتمالی در این سخنرانی بسیار کم‌رنگ بود. همچنین دلیل تهاجم مجدد ایشان به ساختار شورای امنیت ملل متحد در حالی که پرونده هسته‌ای ایران همچنان باز است و احتمال اعمال تحریم‌های وسیع‌تر علیه ایران وجود دارد، مشخص نشد.

حضور آقای احمدی‌نژاد در دانشگاه کلمبیا و مسائل پیرامون آن، خاصه سخنان رئیس این دانشگاه نسبت به وضعیت فعلی کشور به طور عام و مواضع توهین‌آمیز ایشان نسبت به رئیس‌جمهور به طور خاص مورد توجه رسانه‌های بین‌المللی واقع شد. متاسفانه اظهارات مثبت و تعدیل‌شده ایشان در ارتباط با مساله هولوکاست، شکستن تابوی عدم امکان برقراری روابط سیاسی با آمریکا و به‌کار‌گیری عبارت مشروط دوست خوب بدون هراس از کفن‌پوشان همیشه در صحنه، در پرتو اهانت‌های آقای بولینجر به حاشیه رانده شد.آقای بولینجر در سخنان خود نه‌تنها مسائلی را به آقای احمدی‌نژاد ارتباط داد که در واقع هیچ ارتباطی با مسوولیت ایشان نداشته است، بلکه به اهانت‌هایی صریح و غیر‌اخلا‌قی نسبت به ایشان مبادرت ورزید. به سه عبارت زیر به‌عنوان بخشی از سخنان رئیس دانشگاه کلمبیا توجه کنید: ‌

...‌you exhibit all the signs of a petty and cruel dictator

دارای تمامی نشانه‌های یک دیکتاتور حقیر بی‌رحم هستید

‌ denial of the Holocaust might fool the illiterate and ignorant

انکار هولوکاست ناشی از... و... و جهل شماست

you are either brazenly provocative or astonishingly ‌uneducated

یا عمدا قصد تحریک دارید و یا از دانش بی‌بهره‌اید.‌

به‌عنوان یک ایرانی بر خود لا‌زم دانستم نسبت به حرکت ناپسند و غیرمتعارف آقای بولینجر اعتراض کنم، لذا بلا‌فاصله در ایمیلی به دانشگاه مذکور هم به نقد ماهوی آن سخنان مبادرت کردم و هم به محکومیت آن. در عین حال این سوال اساسی مطرح است که مسوولین مربوطه با چه استدلا‌ل و تحلیلی نسبت به تنظیم این برنامه اقدام کردند؟ همان‌طور که می‌دانیم حضور آقای احمدی‌نژاد در دانشگاه کلمبیا با مخالفت مقامات آمریکایی مواجه شد، لیکن با توجه به استقلا‌ل دانشگاه‌ها و پذیرش عملی اصل آزادی بیان در آمریکا، این نشست با حضور قابل توجهی از دانشجویان، اساتید، خبرنگاران و طرفداران و مخالفان نظام انجام شد. این سخنان غیر‌متعارف در حضور رئیس‌جمهور یک کشور می‌تواند عوامل متعددی از جمله فشار‌های خارج از دانشگاه، لا‌بی صهیونیست‌ها و اقدام هماهنگ نشریات زرد آمریکا که بیشترین هجمه را علیه آقای احمدی‌نژاد به راه انداخته بودند، داشته باشد. علا‌وه بر آن ممکن است طرحی هوشمندانه در جهت تخریب نظام جمهوری اسلا‌می با قرائت بیانیه‌ای سیاسی از تریبون یک مرکز آکادمیک سرشناس و تحقیر رئیس‌جمهور یک کشور با عبارت‌هایی نظیر <دیکتاتور> و <جاهل> بوده باشد. عدم محاسبه و پیش‌بینی وزارت خارجه و دفتر رئیس‌جمهور این فرصت طلا‌یی را به آنان داد تا مواضع رسمی دولت آمریکا از طریق رسانه‌های بزرگ جهانی به نام یک مرکز معتبر آکادمیک به طور زنده روی آنتن رود. انعکاس رسانه‌ای آن سخنان در اکثر شبکه‌ها بیش از مواضع رئیس‌جمهور دیده شد.

به نظر می‌رسد اصل حضور ایشان در دانشگاه کلمبیا نه به خاطر شخص حقیقی خود، بلکه به دلیل جایگاه رفیع ریاست‌جمهوری ایران امری غلط و شتابزده بوده است. رئیس‌جمهور بالا‌ترین مقام اجرایی کشور است که با رای مستقیم مردم بر این مقام تکیه می‌زند. اصول متعدد قانون اساسی در فصل نهم به این مهم پرداخته است. صرف‌نظر از اینکه چه کسی در این جایگاه رفیع قرار گرفته، در مناسبات بین‌المللی حرمت به او حرمت به کشور و بی‌حرمتی به او بی‌حرمتی به کشور محسوب می‌گردد.

عزیزانی که در یک سفر استانی و در ظرف زمانی یک جلسه ۹۰ دقیقه‌ای ۶۰ مصوبه تصویب می‌کنند کاش در برنامه‌ریزی خارجی رئیس‌جمهور وقت و توجه بیشتری معطوف نمایند تا شأن و حیثیت یک ملت توسط مقامات مدعو به بازی و تمسخر گرفته نشود.

برای یک مقام مسوول افتخار است که در مملکت خود و توسط اتباع خود به چالش‌های اساسی کشانده شود. ایجاد شرایط و فضایی که مردم بدون لکنت در مقابل مقامات مسوول سخن بگویند و او را به چالش بکشند نقطه قوت هر نظام و سیستم حکومتی است. تحمل سخن و پاسخگویی در قبال هر تصمیم در چارچوب حاکمیت ملی موجب اقتدار در عرصه‌های بین‌المللی است اما به رسمیت نشناختن حقوق ملت مندرج در قانون اساسی و نگرشی شکلی به سوگند ریاست‌جمهوری از جمله <حمایت از آزادی و حرمت اشخاص و حقوقی که قانون اساسی برای ملت به رسمیت شناخته> شاید موجب اقتدار زودگذر در داخل شود اما در عرصه‌های بین‌المللی چماقی است که لا‌‌ینقطع از سوی قدرتمندان برای اخذ امتیاز فرود می‌آید.

محمد‌تقی کروبی