اسکاتلند و رؤیای صعود

اسکاتلند دیگر مکانی برای لذت بردن حریفان از پیروزی های بزرگ نیست همین ۲ سال پیش بود که ارتش تارتان تا رتبه هشتاد و ششم فیفا سقوط کرد و هم رتبه بورکینافاسو شد اما اکنون اوضاع متفاوت شده است

اسکاتلند دیگر مکانی برای لذت بردن حریفان از پیروزی های بزرگ نیست. همین ۲ سال پیش بود که ارتش تارتان تا رتبه هشتاد و ششم فیفا سقوط کرد و هم رتبه بورکینافاسو شد اما اکنون اوضاع متفاوت شده است.

● تحول

این واژه برای فوتبال کشوری که در فاصله بین دهه ۷۰ تا ۹۰ ، ۵ بار پیاپی در جام جهانی شرکت کرده، معنای زیادی دارد. ۲ سال و نیم فاجعه بار با ۲پیروزی یک بر صفر مقابل فرانسه و صدرنشینی در گروه دوم مرحله مقدماتی یورو ۲۰۰۸ خاتمه یافت. بله! اسکاتلند سایه بورکینافاسو را بالای سر خود احساس نمی کند چون در رتبه چهاردهم رنکینگ فیفا جای گرفته است.

● دوره طلایی

فقط تیم ملی اسکاتلند در اوج نیست، بلکه باشگاه های این کشور هم نتایج خوبی گرفته اند. رنجرز در خانه لیون با نتیجه ۳ بر صفر پیروز شد و سلتیک در همپدن پارک، قهرمان اروپا را به زانو درآورد. از طرفی آبردین هم به مرحله گروهی جام یوفا راه یافت تا خاطرات خوش دهه ۸۰ زنده شود؛ زمانی که آبردین و فرگوسن، جام در جام اروپا را فتح کردند و دندی یونایتد «جیم مک لین» راهی فینال جام یوفا شد. لازم نیست سایر موقعیت های مردان این منطقه را بشماریم!

● بالاترین سطح

الکس مک لیش، مربی تیم ملی اسکاتلند دلایل موفقیت تیم چهاردهم جهان را نام برد: «تعداد اسکاتلندی های حاضر در بالاترین سطح اروپا افزایش یافته و به همین دلیل چنین موفقیت های بزرگی رقم خورده است. تا یک دهه پیش لیگ اسکاتلند مملو از بازیکنان خارجی بود. در حال حاضر درآمد حق پخش تلویزیونی متوقف شده و باشگاه ها از آنجا که پول زیادی در اختیار ندارند، مجبور هستند روی استعدادهای داخلی زوم کنند. شمار بازیکنان بومی لیگ برتر اسکاتلند افزایش یافته است. این افراد در باشگاه ها آبدیده می شوند و سپس در تیم ملی بیشترین درخشش را بروز می دهند.»

● روزهای افتخار

والتر اسمیت در دسامبر ۲۰۰۴ به جای برتی فوگتس روی نیمکت تیم ملی اسکاتلند نشست. اولین وظیفه او ترمیم زخم های ملی پوشانی بود که نمی توانستند راهی جام جهانی شوند. اسمیت در انجام وظایف خود موفق عمل کرد اما در ماه ژانویه جای خود را به الکس مک لیش داد. این ۲ نفر روزهای پرافتخار فوتبال اسکاتلند را در اذهان تداعی می کنند؛ زمانی که آبردین کوچک جام در جام اروپا را بالای سر برد و دستپخت اسمیت مربی و مک لیش کمک مربی، فینال خوشمزه فصل ۱۹۸۷ جام یوفا را پدید آورد.

● قابل احترام

«در سالیان گذشته، دستاوردهای قابل احترامی رقم زده ایم.» والتر اسمیت این را گفت و ادامه داد: «با وجود سپری کردن یک هفته خاطره انگیز هنوز از سطح اول فوتبال اروپا فاصله داریم. سلتیک در فصل ۲۰۰۲- ۲۰۰۱ تا آستانه فتح جام یوفا پیش رفت اما در شرایط فعلی قهرمانی یک تیم اسکاتلندی در اروپا دور از دسترس است چون اینجا عامل مهمی به نام پول و قدرتاقتصادی وجود ندارد.»

● بی سابقه

پیروزی «ارتش تارتان» (لقب تیم ملی اسکاتلند) مقابل خروس های آبی در «پارک دوپرنس» یکی از به یادماندنی ترین روزهای تاریخ ورزش مردان بریتانیا را خلق کرد. تیم مک لیش در گروهی صدرنشین شد که فینالیست های جام جهانی ۲۰۰۶ حضور دارند و یک تیم حاضر در مرحله یک چهارم نهایی نیز در این جمع به چشم می خورد. تنها ۳ بازی تا صعود باقی مانده است. با توجه به اوضاع چند سال پیش فوتبال اسکاتلند، باید گفت تیره پوشان در آستانه خلق یک شاهکار قرار دارند.

● لحظات جادویی

اسکاتلند برای مرحله نهایی رقابت های یورو ۲۰۰۸ آماده می شود. پیروزی مقابل گرجستان به انتظار ۱۰ ساله آنها برای راهیابی به یک تورنمنت بزرگ پایان خواهد داد. بری فرگوسن که ۳ ماه پس از جام جهانی ۱۹۹۸ اولین بازی ملی خود را تجربه کرد، مرکز ثقل تیم خود محسوب می شود. کاپیتان گلاسکورنجرز و تیم ملی اسکاتلند قصد دارد با حفظ آمادگی، در لحظات تاریخی صعود نقش ویژه ای ایفا کند.

● اشتیاق

بری فرگوسن حرف آخر را زد: «نتایج خوبی گرفته ایم اما هنوز راه زیادی در پیش داریم. کسب امتیازات لازم در ۲ بازی باقی مانده الزامی است. کار سختی در پیش داریم، با این حال اعتماد به نفس تیم فعلی این مسیر دشوار را آسان می کند. عاشق بستن بازوبند کاپیتانی اسکاتلند در یک تورنمنت بزرگ هستم. قصد دارم چنین افتخاری را به کارنامه دوران بازیگری خود بیفزایم.»