تب کارشناسی ارشد و کلاس‌های پر زرق و برق!

این روزها ماراتن رقیبان سرسخت علمی با نزدیک شدن آزمون کارشناسی ارشد جدی تر شد و تب و تاب قبولی در فوق لیسانس به اوج خود رسید و داوطلبان مشتاق برای جا نماندن از رقیبان پر تلاش …

این روزها ماراتن رقیبان سرسخت علمی با نزدیک شدن آزمون کارشناسی ارشد جدی تر شد و تب و تاب قبولی در فوق لیسانس به اوج خود رسید و داوطلبان مشتاق برای جا نماندن از رقیبان پر تلاش این مسابقه علمی کمر همت را محکم تر می بیند و با جمع آوری انواع کتاب‌ها و منابع و اطلاعات و گاهی ثبت نام در کلاس‌های پر زرق و برق آمادگی کارشناسی ارشد که این روزها مثل نقل و نبات بر سرراه داوطلبان ریخته می شود به هر نحوی شده می کوشند تا خود را به انواع معلومات و اطلاعات مجهز کنند.

کنکور کارشناسی ارشد اگرچه در ظاهر مانند سایر آزمون‌های دانشگاهی است، اما تفاوت‌های عمده ای با آن دارد، اول اینکه همه آنانی که در این امتحان شرکت می کنند حداقل یک بار آزمونی اینچنینی را تجربه کرده‌اند و با مسائل و مشکلات آن آشنا هستند. بنابراین با آزمونی روبرو هستیم که داوطلبان آزمون کارشناسی ارشد، فضای دانشگاه را تجربه کرده اند و به نحوه درس و بحث نحوه گذراندن ترم‌ها و پاس کردن واحدها آشنا هستند و پای صحبت ده‌ها استاد نشسته‌اند.

بسیاری ازاین داوطلبان در دوره کارشناسی با رشته تحصیلی خود به خوبی آشنا شده اند، لذا یا تصمیم بر ادامه تحصیل در همان رشته را می گیرند و یا به دلایل دیگر تغییر رشته می دهند. منظور اینکه داوطلبان کارشناسی ارشد، شناخت بیشتر و بهتری از رشته تحصیلی که می‌خوانند در آن ادامه تحصیل بدهند دارند و دست به گزینش آگاهانه می زنند. شناختی که محصول تجربه شخصی خودشان است و کمتر تحت تاثیر راهنمای های دیگران است.

آزمون کارشناسی ارشد امتحانی با ظرفیت کم و داوطلبان باتجربه و آگاه است که اکثرشان می دانند که قدم در چه راهی می گذارند. با این وجود شرایط اجتماعی و سیاسی نیز این آزمون را تحت اشعاع خود قرار می‌دهد. مثلا در سال‌های اخیر به دلیل شرایط سیاسی گرایش به برخی رشته ها مانند ارتباطات، جامعه شناسی وعلوم سیاسی افزایش یافته و خیل عظیمی از افراد از رشته‌ها ی مرتبط و غیر مرتبط به سوی این رشته‌ها هجوم می آورند و قبولی در این رشته ها را سخت تر می کنند. چه بسا افرادی که استعداد ویژه یا توانایی خاصی برای رشته‌های مذکور ندارند ولی به دلیل فضای تببلیغاتی جامعه قدم در این راه می گذارند.

توانایی در زبان یکی از مهمترین عوامل قبولی در کارشناسی ارشد است و برخی تنها به دلیل این توانایی و عدم شناخت کافی نسبت به مبانی و تئوری‌های رشته های خاص وارد دوره فوق لیسانس می شوند که هیچ نفع علمی نه برای خود و برای نظام آموزشی و جامعه دارند.

متاسفانه امروز، تب قبولی در کارشناسی ارشد به شکل بیمارگونه و غیر منطقی نه مبنی بر علائق و استعداد بلکه مبتنی بر چشم و همچشمی و رقابت های صنفی و خانوادگی رو به افزایش است. بخش قابل توجهی از داوطلبان نیز کارمندان دولت هستند که صرفا برای ارتقا شغلی ومالی شانس خود را محک می زنند.

رشد قارچ گونه انواع کلاس‌های آمادگی کارشناسی ارشد نیز خود گواه بر این معنی است. آموزشگاه‌هایی که از این ذوق زدگی کاذب جامعه برای قبولی در آزمون ارشد به نفع جیب خود سود می برند. بسیاری از این موسسات صرفا وجهه اقتصادی دارند و داوطلبان باید با شناخت و دقت بیشتری پای در این مراکز بگذارند.

کارشناسی ارشد، فرصت خوبی است تا آدمی، استعدادها و علائق واقعی خود را بشناسد و آن‌ها را پرورش دهد. آزمون کارشناسی ارشد باید به گونه ای برگزار شود که تنها آن‌هایی که انگیزه‌های تحصیلات علمی و پژوهشی و شیفتگی به علم آموزی دارند، شانس قبولی بیشتری داشته باشند.

چه بسا انسان‌های عمیق و با سوادی که به دلیل شکل و محدودیت‌های این آزمون نمی توانند از این فرصت علمی استفاده کننده و چه افرادی که تنها به دلیل توانایی در کنکوری خواندن دروس بدون پشتوانه های علمی لازم و عمق مطالعاتی موفق به کسب این امتیاز می شوند.

عدالت آموزشی که مهمترین هسته عدالت اجتماعی است اقتضا می کند که دوره کارشناسی ارشد، فرصت مناسبی برای شایستگان و نخبگان علمی کشور فراهم کند تا این دوره به شکوفایی دانش و تولید علم در کشور منتهی شود و کارشناسی ارشد به دکانی دیگر برای اخذ مدرک و درجه معیشت تبدیل نگردد.

شایسته سالاری اگر در مراکز علمی و دانشگاهی ما تحقق نیابد قطعا در هیچ یک از ساحت‌های مدیریتی جامعه محقق نخواهد شد. آزمون کارشناسی ارشد می تواند معیار مناسبی برای سنجش و پرورش نخبگان علم‌گرا و دانش پژوه باشد تا جامعه دانایی محور آینده محقق شود...

http://ssaemi.blogfa.com