چی بخوریم؟

تغذیه سهم مهمی در سلامتی افراد جامعه دارد و بویژه این كه شناخت متابولیسم بدن، داروها و عوارض آنها، در مورد بیمارانی كه در طول عمر خود از عضو پیوندی استفاده می كنند، از درجه …

تغذیه سهم مهمی در سلامتی افراد جامعه دارد و بویژه این كه شناخت متابولیسم بدن، داروها و عوارض آنها، در مورد بیمارانی كه در طول عمر خود از عضو پیوندی استفاده می كنند، از درجه اهمیت بیشتری برخوردار است.

بیماران كلیوی باید به منظور مبارزه با سوء تغذیه، چاقی و اختلالات چربی های بدن و مشكلات استخوانی ناشی از بیماری های كلیوی و افزایش فشار خون، رژیم غذایی خود را تغییر داده و در رفتارهای روزمره خود تجدیدنظر كنند.

متأسفانه سوء تغذیه از جمله عللی است كه عوارض شدید و گاهی مرگ بیمار را در هنگام دیالیز در پی دارد. از این رو مصرف پروتئین و استفاده قابل قبول از كالری، از جمله مواردی است كه باید به آن توجه كرد.

چاقی

افزایش عفونت های زخم، تأخیر در عملكرد كلیه پیوندی، دیابت، اختلالات میزان چربی های بدن و افزایش وزن پس از عمل پیوند، اصولاً به علت چاقی عارض می شود.

پروتئین و كالری

میزان پروتئین پیشنهادی برای بیماران دارای عضو پیوندی حدود نیم تا یك گرم به ازای هر كیلوگرم وزن بدن (حدود ۶۰ گرم روزانه) است. مصرف روزانه یك گرم پروتئین به ازای هر كیلوگرم وزن بدن، همراه با كالری كافی، تعادل نیتروژن خنثی یا مثبت و مطلوب را در بر دارد و از این رو در افرادی كه كاركرد كلیوی ثابت دارند و نیازمند كاهش وزن هستند، مصرف روزانه ۲۵ كیلوكالری به ازای هر كیلوگرم وزن بدن برای فرد مناسب است.

چربی

توصیه شده است، میزان چربی مصرفی بیماران دارای عضو پیوندی كمتر از ۳۰ درصد كل كالری موردنیاز فرد را شامل شود.

روغن ماهی

مصرف روغن ماهی اضافی به میزان ۳ تا ۶ گرم در روز ممكن است اثر مثبتی بر فیلتراسیون گلومرولی، جریان خون كلیوی و فشار خون در بیماران تحت درمان با سیكلوسپورین داشته باشد.

نمك

در بیماران پیوندی مبتلا به فشار خون كه سیكلوسپورین مصرف می كنند، محدودیت مصرف نمك تا ۲ تا ۳ گرم در روز توصیه شده است.

پتاسیم

افزایش پتاسیم ناشی از سیكلوسپورین یا تاكرولیموس در بیماران با عملكرد ثابت كلیوی نیز مشاهده می شود.

كلسیم، فسفر و ویتامینD

میزان كلسیم مصرفی روزانه در غیاب افزایش كلسیم در بیماران باید روزانه حدود ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ میلی گرم باشد. در صورت كاهش كلسیم یا شواهد افزایش فعالیت پاراتیروئید ثانویه، مصرف ویتامین D توصیه شده است.

منیزیم

مصرف منیزیم كمكی، در بهبود وضع چربی خون دخالت دارد.

ویتامین و مواد معدنی

معمولاً سطح ویتامین A در بیماران پیوندی افزایش می یابد و نیازی به تجویز آن نیست و تجویز میزان بالای ویتامین C نیز توصیه نمی شود. مصرف ویتامین E در بیماران به علت خاصیت احیاكنندگی و كاهش واكنش های اكسیداتیو، منجر به كاهش ضایعات عروقی در این بیماران می شود.

ورزش

ورزش نكردن منجر به كاهش مصرف پروتئین، تحلیل عضلات، افزایش چربی خون، چاقی، افزایش فشار خون و پوكی استخوان می شود.