نقش والدین در مشاجره کودکان

اگرچه مشاجره کردن کودکان طبیعی است اما برای هیچ کس دیدن صحنه ای که کودکان بخصوص در حال مشاجره با خواهر یا برادر خود هستند، خوشایند نیست.
والدین هنگام مشاجره کودکان باید حتی …

اگرچه مشاجره کردن کودکان طبیعی است اما برای هیچ کس دیدن صحنه ای که کودکان بخصوص در حال مشاجره با خواهر یا برادر خود هستند، خوشایند نیست.

والدین هنگام مشاجره کودکان باید حتی الامکان از مداخله خودداری کنند و تنها در صورتی که احتمال می دهند صدمات فیزیکی به کودکان وارد شود، باید مداخله کنند زیرا مداخله مداوم والدین مشکلات دیگری به همراه دارد. در صورت مداخله والدین، کودکان همواره منتظر والدین می مانند تا آنها را از مشکلی که با آن رودررو شده اند، رهایی داده و در نتیجه با مهارت های حل مشکل آشنا نمی شوند. همچنین کودک دیگر احساس می کند که او بیشتر مورد توجه بوده و از این که بین او و خواهر یا برادرش فرق گذاشته شده، ناراحت شده و احساس کمبود می کند.

برای پیشگیری از این پیامدها والدین باید به جای مداخله، کودکان را به حل مشکل تشویق کنند. بدین منظور باید ابتدا آنها را از یکدیگر جدا کرده و آرام کرد زیرا در غیر این صورت دوباره مشاجره آغاز می شود. علاوه بر این برای این که این پیشامد به یک تجربه تبدیل شود کودکان باید ابتدا آرامش احساسی پیدا کنند.

والدین نباید بر نقاط ضعف کودک و پیدا کردن مقصر تأکید کنند. آنها باید گوشزد کنند در دعوا هر دو طرف مقصر بوده و مسئولیت دعوا را گردن یک کودک نیندازند.

پس از آن والدین باید شرایط را به گونه ای فراهم کنند که هیچ یک از کودکان احساس شکست پیدا نکنند.

والدین باید به خاطر داشته باشند هنگامی که کودکان با مشکلات و مشاجرات روبه رو می شوند، در واقع تجارب مهمی کسب کرده و روش های گفت وگو، مصالحه و کنترل عصبانیت را فرامی گیرند.

هومن سعدی