ربات‌های مینیاتوری

یکی از مهم‌ترین عواملی که ساخت ربات‌های بسیار کوچک که قابلیت نفوذ به اعضا و اندام‌های مختلف بدن را داشته باشند به تاخیر انداخته بود عدم موفقیت دانشمندان و محققان در ساخت موتورهای …

یکی از مهم‌ترین عواملی که ساخت ربات‌های بسیار کوچک که قابلیت نفوذ به اعضا و اندام‌های مختلف بدن را داشته باشند به تاخیر انداخته بود عدم موفقیت دانشمندان و محققان در ساخت موتورهای کوچک مینیاتوری بوده است و به همین علت تا به امروز استفاده از ربات‌ها در زمینه پزشکی تنها محدود به ربات‌های غول‌پیکر می‌شد، اما با موفقیت دانشمندان در طراحی و ساخت موتورهایی به ابعاد بسیار کوچک که ضخامت آنها ۲ برابر ضخامت یک تار موی انسان است، می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده‌ای نه‌چندان دور این ربات‌های مینیاتوری بتوانند نقش مهمی را در بدن انسان‌ها بر عهده گیرند. این ربات‌ها این قابلیت را دارند که به آسانی وارد بدن شده، کار مورد نظر پزشک جراح را انجام داده و در نهایت از بدن خارج شوند. با این تفاوت که برای ورود این ربات‌ها به بدن اصلا نیازی به استفاده از تیغ جراحی و ایجاد برش روی بدن فرد بیمار نخواهد بود. نسل جدید ربات‌های پزشکی که ربات‌های بسیار کوچک هستند برای نمونه‌برداری، رساندن دارو یا استقرار یک سیستم درمانی از طریق گوش، چشم یا حتی ریه و یا رگ‌های خونی وارد بدن خواهند شد.

با وجود پیشرفت‌هایی که محققان در زمینه مینیاتوری کردن فناوری‌های نوین به آن دست یافته بودند پیش‌بینی می‌شد که در انتظار ساخت ربات‌های مینیاتوری نیز باشیم، اما به دلیل این که تاکنون موتوری به این کوچکی برای تامین نیروی حرکتی این ربات‌ها طراحی نشده بود دستیابی به این رویا بعید و دور از ذهن به نظر می‌رسید که خوشبختانه در سال‌های اخیر با استفاده از روش جدید قرن بیست و یکمی برای تامین انرژی، بسیاری از این موانع از میان برداشته شده‌اند. نانوربات‌های جراح که نسل اول ربات‌هایی با اندازه‌های بسیار کوچک هستند از طریق سیستم عروقی وارد بدن شده و به صورت برنامه‌ریزی شده یا در وضعیتی که از خارج بدن تحت کنترل جراح است در محل مورد نظر در نقش یک جراح کوچک مسوولیت انجام عمل جراحی را عهده‌دار می‌شود. این ربات‌ها علاوه بر این که بیماری را در مراحل اولیه تشخیص می‌دهند از همه‌گیر شدن بیماری جلوگیری کرده و به این ترتیب سیستم دفاعی بدن را در مقابل بیماری به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهند بدون تردید با ورود این ربات‌ها به عرصه پزشکی در آینده‌ای نه‌چندان دور شاهد تحولات عظیمی در عرصه پزشکی و درمان بیماری‌ها خواهیم بود و براساس پیشرفت‌هایی که در این زمینه محققان به آن دست یافته‌اند پیش‌بینی می‌شود که نسل اول سامانه جراحی نانورباتیک تا سال ۲۰۱۵ در بیمارستان‌های بزرگ سراسر دنیا مورد استفاده قرار گیرد. در حال حاضر گروه‌های بسیاری در سطح دنیا در تلاش هستند تا به دستاوردهای جدیدی در زمینه طراحی و ساخت نانوربات‌ها دست یابند که این تحقیقات هنوز در مراحل ابتدایی است.

بی‌شک کوچک شدن ربات‌های جراح در این ابعاد با موانع و محدودیت‌های بسیاری مواجه خواهد بود و به این ترتیب مدت زمان زیادی طول خواهد کشید تا بتوان از چنین ابزارهایی در درمان بیماری‌ها استفاده کرد.