دوومیدانی و اولویت برای جوان ها

رییس فدراسیون دوومیدانی ایران یک بار دیگر از اولویت کار این نهاد در خصوص کشف نیروهای جوان و مستعد و بها دادن به آنها یاد کرده و از تدوین نهایی طرح ملی استعدادیابی و اجرای این طرح در آینده ای نزدیک در صورت تامین اعتبارات لازم خبر داده است

رییس فدراسیون دوومیدانی ایران یک بار دیگر از اولویت کار این نهاد در خصوص کشف نیروهای جوان و مستعد و بها دادن به آنها یاد کرده و از تدوین نهایی طرح ملی استعدادیابی و اجرای این طرح در آینده ای نزدیک در صورت تامین اعتبارات لازم خبر داده است. مصطفی کریمی گفته است: هر چند در شرایطی حاضر دوومیدانی شرایط مطلوبی دارد و موفق به کسب ۵ سهمیه المپیک و ۹ مدال مسابقات قهرمانی آسیا شده ایم، اما برای استمرار این روند ضروری است که بحث استعدادیابی جدی گرفته شود و استان های کشور را در این خصوص فعال کنیم. اواخر سال ۸۵ و اوایل ۸۶ یک دوره مسابقه کشوری به عنوان سرآغاز طرح ملی استعدادیابی برگزار شد که در ۶ منطقه و هر منطقه با حضور حدود ۵ استان بود و در نهایت ۱۰۰ نفر را در مواد مختلف انتخاب کردیم و همان ها اینک زیر نظر فدراسیون کار و تمرین می کنند.

به اعتقاد کریمی، نظر به کثرت مواد مختلف این رشته و لزوم سرمایه گذاری گسترده در سطح کشور باید حداقل ۳ کمیته در دل فدراسیون مامور استعدادیابی و پرورش نوجوانان و جوانان لایق در این رشته باشند و این چنین نیز هست و ۲ کمیته استعدادیابی، آموزش و نوجوانان و جوانان فدراسیون در زمینه مسایل فوق و یافتن بهترین ها فعال هستند، ولی به اعتقاد کریمی در این راه فدراسیون باید حتما از همراهی و مشارکت استان ها و داشتن بودجه لازم برخوردار شود. او حتی معتقد است که در این راه باید تفاهمنامه ای بین فدراسیون دوومیدانی و استان ها امضا و بر سر آن توافق شود.

هر چند هم اکنون با صرفه جویی در بخش های دیگر توانسته ایم طرح استعدادیابی را تا حدی به اجرا درآوریم، اما این امر به بودجه ای مجزا و مکفی نیاز دارد و باید صد درصد اعتبارات لازم در اختیار ما گذاشته شود. البته هم اکنون بخش معاونت ورزش قهرمانی و دفتر استعدادیابی همکاری خوبی با فدراسیون دارند و بر این اساس بسیار امیدوار هستیم که مبلغ ۲۰۰ میلیون تومان پیشنهادی فدراسیون برای سال ۸۷ در جهت اجرای طرح مورد نظر موافقت و تصویب سازمان را به همراه داشته باشد.

شاید عنوان شود که طرح ملی استعدادیابی زود بازده نیست و واقعا نیز همین طور است، اما چون اینک پشتوانه ای قوی و همسطح برای ملی پوشان شاخص خود نداریم، این طرح باید هر چه سریع تر اجرایی و عملیاتی شود.

● به طور مستمر

بد نیست بدانید که در میان ۱۰۰ چهره کشف شده در روند فوق، تعدادی که برتر شناخته شده اند، همپا با ملی پوشان تحت آموزش مربیان ( خارجی) تیم ملی قرار گرفته اند و سایرین نیز در استان ها و شهرهای خود مشغول فعالیت و تمرین اند. به گفته کریمی این طرح باید به طور جدی مورد پیگیری و اجرا قرار گیرد و مستمر باشد و اگر چنین شود، به زعم وی آینده تیم ملی تامین خواهد گشت.

و باز به گفته رییس فدراسیون دوومیدانی، فعلا بودجه لازم برای استعدادیابی از محل سرفصل توسعه ورزش در فدراسیون اخذ می شود، اما کریمی امیدوار است سازمان تربیت بدنی بودجه مجزا و مستقلی را برای این امر در نظر بگیرد. آن چه باید بر اظهارات کریمی افزود این است که فدراسیون برای سال ۸۷ بودجه ای ۴ میلیارد تومانی را طلب کرده و در انتظار بررسی سازمان تربیت بدنی و کمیته ملی المپیک و اعلام رای آنها در این خصوص است و این در حالی است که از بودجه سال رو به پایان ( ۱۳۸۶) بیشتر از ۷۰ درصد آن اخذ نشده و با این حال کریمی باید واقعه ای تقریبا مشابه را برای سال ۸۷ نیز انتظار بکشد و اصولا وقتی بحث به قیاس بکشد و اهداف و کارهای فدراسیون در کفه های ترازو قرار گیرد و سبک و سنگین شود، بدیهی است که رسیدگی به برخی اهداف موجود در رده سنی بزرگسالان و ملی و تامین بودجه آن از اولویت بیشتری برخوردار شود و برخی صاحبنظران و دست اندرکاران این مسایل را ارجح تر از رسیدگی به نوجوانان و جوانانی بیانگارد که هرچند آینده این ورزش وابسته به آنها است، اما اینک به یک کار ضربتی و کوتاه مدت برای پرورش شان نیاز نیست و در آینده ای دورتر هم می توان آنها را به اوج رساند.

● از کدام دیدگاه؟

بنابراین ماجرا به این مربوط می شود که ما به مساله لزوم استعدادیابی و تربیت نوجوانان مجرب همان قدر عاجل و ضربتی نگاه می کنیم که کریمی می نگرد یا خیر.

این اظهارنظر کریمی که آینده ( حتی نزدیک) این ورزش در اختیار این ورزشکاران جوان و منوط به نوع طرف شدن با آنها است، حرف صحیحی می نماید، اما طبق رسوم و سنن ورزش ما هیچ گاه این امر یک طرح ضربتی و واقعا ضروری تشخیص داده نشده و در اولویت های بعدی قرار گرفته و در نتیجه نوع برخورد کریمی با این مساله و قرار دادن آن در اولویت نخست، یک موضوع کمیاب در ورزش ما به حساب می آید. از قضا بالنده ترین جوانان و مردان فعلی دوومیدانی ما، محصول اجرای سیاست هایی از همان دست و بذل توجه به جوانان مستعدی هستند که چند سال پیش رو آمدند و و هم با علاقه شخصی و هم با راهنمایی مربیان داخلی و خارجی به نقطه کنونی رسیده اند و حدادی، مهاجر شجاعی، ربانی و مرادی نمونه های روشن آن هستند.

بنابراین هزینه کردن در این راه تحت هر شرایطی پسندیده و مفید است و حالا که رییس فدراسیون دوومیدانی بر آن پای می فشرد. این می تواند شروع حرکتی تازه در این خصوص باشد و دوومیدانی ما را که در ،۵ ۶ سال اخیر احیا شده، به ادامه فتوحات نسبی خود قادر و توانا سازد و به درجاتی بالاتر برساند.

وصال روحانی