مرگ خاموش زمین

کنوانسیون تغییرات آب و هوا با نام رسمی کنوانسیون ساختاری سازمان ملل درباره تغییرات اقلیم, سال ۱۹۹۲ میلادی در نیویورک منعقد شد براساس این پیمان, کشورهای عضو باید سطح انتشار گازهای گلخانه ای توسط خود را به سطح آن در سال ۱۹۹۰برگردانند

نمی‌دانم بالاخره این دانشمندان عزیز، عمر کره خاکی‌مان را چند میلیارد سال تعیین کردند. اما معتقدم همان ۴ میلیارد سال صحیح است!! و انسان به این شکل و قیافه هم قدمتش حدودا می‌رسد به ۷ هزار سال پیش. با توجه به این آمار معلوم می‌شود سالیان درازی است که داریم از زمین و طبیعت آن به نفع خودمان بهره‌برداری می‌کنیم. چند قرنی هم می‌شود که این بهره‌برداری معنای نابودی را گرفته است و رسما داریم محیط‌‌زیست‌مان را نابود می‌کنیم. غافل از این‌که نابودی محیط‌زیست یعنی نابودی خودمان. با همه این توصیفات، جالب است بدانید ما انسان‌ها فقط ۴۰ سال است به فکر حمایت از این زمین طفلکی افتاده‌ایم. خیلی هم هنر کردیم و چند تا پیمان و معاهده تصویب کردیم. البته این بماند که به خیلی از آن‌ها هم عمل نمی‌کنیم. عجالتا با چندتا از معروف‌ترین‌هایشان آشنا شوید و دعا کنید چشم شیطان کور، زودتر به این نتیجه برسیم که به آن‌ها عمل هم بکنیم بد نیست!! راستی، ایران تمام این معاهدات را پذیرفته است.

● کنوانسیون سایتیس CITES

کنوانسیون تجارت بین‌المللی گونه‌های حیوانات و گیاهان وحشی در معرض خطر انقراض و نابودی سال ۱۳۵۲در واشنگتن مورد تصویب قرار گرفت. هدف این معاهده، اطمینان از آن است که تجارت حیوانات وحشی و گونه‌های گیاهی ارزشمند و در خطر انقراض، بقای آن‌ها را دستخوش تهدید نکند. این کنوانسیون هم اکنون ۱۶۰کشور را به عنوان عضو رسمی دارد. این معاهده از جمله مهم‌ترین پیمان‌نامه‌های بین‌المللی است.

● کنوانسیون تغییر آب و هوا

کنوانسیون تغییرات آب و هوا با نام رسمی کنوانسیون ساختاری سازمان ملل درباره تغییرات اقلیم، سال ۱۹۹۲ میلادی در نیویورک منعقد شد. براساس این پیمان، کشورهای عضو باید سطح انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط خود را به سطح آن در سال ۱۹۹۰برگردانند. حتما می‌دانید گازهای گلخانه‌ای متهمان ردیف اول پدیده گرم شدن زمین هستند.

● کنوانسیون رامسر

این رامسر همان رامسر خوشگل خودمان است؛ کنوانسیون مربوط به تالاب‌های مهم بین‌المللی به ویژه تالاب‌هایی که زیستگاه پرندگان آبزی هستند، در سال ۱۳۵۰ در شهر رامسر ایران با حضور ۱۸ کشور جهان مورد تصویب قرار گرفت. این کنوانسیون نخستین معاهده نوین جهانی پیرامون حفاظت و بهره‌برداری منطقی از منابع طبیعی است و هم اکنون ۱۳۴ عضو رسمی در سراسر دنیا دارد.

● کنوانسیون تنوع زیستی

کنوانسیون تنوع زیستی CBD، بخشی از روند کنفرانس سازمان ملل متحد در خصوص محیط زیست و توسعه به شمار می‌رود. این معاهده در سال ۱۹۹۲ در ریودوژانیرو امضا و در سال۱۹۹۳ لازم الاجرا شد و هم اکنون ۱۸۴عضو دارد. این کنوانسیون بر مبنای سه هدف اصلی حفاظت از تنوع زیستی، بالابردن ظرفیت کاربرد پایدار آن و سهیم شدن عادلانه در منافع حاصل از استفاده ذخایر ژنتیکی تشکیل شد. ایران در خرداد ۱۳۷۵ به‌طور رسمی به این کنوانسیون پیوست و نسبت به تعیین راهبردها و برنامه اقدام ملی در خصوص حفاظت از تنوع زیستی که جزء یکی از الزامات ناشی از پیوستن به این پیمان بود، اقدام کرد.

● کنوانسیون CEP

همه ما وقتی اسم دریای خزر را می‌شنویم بی‌اختیار یاد لب ساحل و شن و ماسه و شنا و عکس یادگاری می‌افتیم. اما این‌بار خبری از این حرف‌ها نیست، این‌بار بحث سلامت این دریاست. کنوانسیون CEP با توجه به اهمیت زیست بوم دریای خزر و شرایط نامطلوب حاکم بر آن سال ۱۹۹۰ تدوین شد. براساس مفاد این کنوانسیون، کشورهای ساحلی منطقه برای حفظ محیط زیست دریای خزر در زمینه جلوگیری، کاهش و کنترل آلودگی، جلوگیری از ورود، کنترل و از بین بردن گونه‌های مهاجم، موارد اضطراری زیست محیطی، حفاظت و نگهداری و احیا منابع زنده دریایی و مدیریت مناطق ساحلی دریای خزر همکاری خواهند کرد.

● کنوانسیون حمایت از میراث طبیعی

این کنوانسیون سال ۱۹۷۲در شهر پاریس به تصویب رسید. عمده‌ترین نکته مورد نظر کنوانسیون این است که ویرانی یا انهدام هر قسمت از میراث فرهنگی و طبیعی موجب فقر، شدید میراث همه جهان می‌شود و باید به عنوان میراث جهانی بشریت حفظ شود. ماجرای ثبت جهانی میراث تاریخی و طبیعی هر کشور هم از زمان تصویب این معاهده شروع شد.

● کنوانسیون بیابان زدایی

هدف از این کنوانسیون، بیابان‌زدایی و کاهش اثرات خشکسالی در کشورهایی است که به طور جدی با خشکسالی و بیابان‌زایی، به‌خصوص در آفریقا مواجه هستند. از این طریق اقدام موثر در تمام سطوح، با حمایت همکاری‌های بین‌المللی و مشارکت در چارچوب یک رویه جامع همسو با دستور کار و به منظور کمک به دستاوردهایی توسعه پایدار در مناطق آسیب دیده صورت می‌گیرد. اگر کشورهای دور و بر ما این معاهده را اجرایی می‌کردند، الان با پدیده ریزگرد و طوفان شن در جنوب کشورمان مواجه نبودیم.

● کنوانسیون وین/ حفاظت از لایه اوزن

خیلی وقت بود که لایه اوزن داشت تخریب می‌شد اما انگار هیچ‌کس متوجه آن نبود تا این‌که بالاخره سر وکله یک سوراخ بزرگ روی لایه اوزن پیدا شد و ملت فهمیدند باید هوای آن را بیشتر داشته باشند تا لااقل کار بدتر از این نشود. برای همین سال ۱۹۸۵ میلادی (۱۳۶۶هجری شمسی) به دعوت سازمان ملل متحد، نمایندگان ۲۱ کشور جهان و کشورهای عضو جامعه اروپا در وین پایتخت اتریش گرد هم آمدند و مفاد معاهده‌ای را که کنوانسیون وین نامیده شد، تدوین کردند.