قبح دلقک بازی

امام صادق(ع) فرمود: در مدینه مردی «بطال» (یاوه گو) بود و مردم را با حرکات خنده آور خود می خنداند (و همه او را به عنوان یک دلقک می شناختند).
روزی از کنار امام سجاد(ع) رد شد و گفت: این مرد (اشاره …

امام صادق(ع) فرمود: در مدینه مردی «بطال» (یاوه گو) بود و مردم را با حرکات خنده آور خود می خنداند (و همه او را به عنوان یک دلقک می شناختند).

روزی از کنار امام سجاد(ع) رد شد و گفت: این مرد (اشاره به امام سجاد(ع)) مرا خسته کرده، هر کاری می کنم نمی خندد، سرانجام از آخرین تیری که در ترکش داشت استفاده کرده تا آن حضرت را بخنداند، و آن این بود که: روزی امام سجاد(ع) را دید که همراه دو غلامش به جایی می رود، پرید و عبای آن حضرت را از دوشش گرفت و فرار کرد. امام سجاد(ع) اصلا به او اعتنا نکرد، دیگران او را دنبال کرده و عبا را از او گرفتند و به حضور حضرت آوردند. امام سجاد(ع) فرمود: «این چه کسی بود؟»گفتند: «این مردی دلقک و یاوه سراست که مردم مدینه را با یاوه گویی های خود می خنداند.»

امام سجاد(ع) فرمود: به او بگویید: «ان للّه یوما یخسر فیه المبطلون». «برای خدا، روزی (روز قیامت) وجود دارد که در آن روز، باطل گویان و یاوه سرایان در خسران و زیان می باشند.» ۱

۱) تفسیر نورالثقلین، ج ۴، ص۵۳۷