تحلیل سیاسی به مثابه ابزار سیاست ورزی و تخریب موسوی به دست اصلاح طلبان سابق

احمد زیدآبادی نوشته اش با عنوان «میرحسین موسوی کاندیدای نظام» را این طور شروع می کند در باره مفاد این مطلب, نه اطمینانی دارم و نه قرائن و شواهد روشنی برای آن می شناسم بنابراین, تنها یک حدس است, حدسی البته نه از سر ولنگاری فکری بلکه بر مبنای منطق امور منطقی که برای تحلیل وقایع سیاسی من به آن بسیار اهمیت می دهم

احمد زیدآبادی نوشته‌اش با عنوان «میرحسین موسوی؛ کاندیدای نظام» را این طور شروع می‌کند:

در باره مفاد این مطلب، نه اطمینانی دارم و نه قرائن و شواهد روشنی برای آن می‌شناسم. بنابراین، تنها یک ‏حدس است، حدسی البته نه از سر ولنگاری فکری بلکه بر مبنای منطق امور منطقی که برای تحلیل وقایع ‏سیاسی من به آن بسیار اهمیت می دهم.‏

و او مقاله‌اش را با جملاتی همانند پایان می‌دهد:

بدین ترتیب من گمان می‌کنم که آقای موسوی ممکن است به صورت کاندیدای نظام در آید هر چند که نه ‏مطمئنم و نه شاهد و قرینه‌ای برای آن دارم. فقط منطق امور این را ایجاب می‌کند، اما منطق امور حسی ‏شهودی است، هر چند که آن را باید مطرح کرد، ولی روی آن نمی توان شرط بست.‏

این چند خط آغاز و پایان را می‌توان به عنوان ندای وجدان زیدآبادی به عنوان تحلیلگری سیاسی دید که در حقیقت مسئولیت حرفه‌ای خود را پای سیاست ورزی قربانی می‌کند. عباس عبدی و زیدآبادی بر خلاف آن چه انتظار می‌رفت (انتطاری که نتیجه منطقی تحلیل‌هایشان و خط سیاسی‌اشان تا کنون بوده) به جای حمایت از خاتمی از کروبی پشتیبانی کردند. این چرخش عجیب باعث شگفتی بسیار شد. هر چند پیچش‌های صدوهشتاد درجه ای در فضای سیاسی بسته چیز عجیبی نیست، ولی حداقل از یک تحلیلگر سیاسی می‌توان انتظار داشت تحلیل‌هایش در کنش سیاسی او نیز منعکس باشد.

در باره علت چرخش عبدی و زیدآبادی زیاد حدس و گمانه نزنیم که راه به جایی نمی‌برد، ولی ببینیم وجدان زیدآبادی از چه چیز ناراحت است که در مقاله‌اش چنین شرمگینانه از نداشتن شواهد و قرائن عذرخواهی می‌کند!

علت در تیتر مقاله به روشنی بیان شده‌است! زیدآبادی می‌داند که طیف جوان هواداران خاتمی بیشتر از دیگر رای دهندگان با کلیت نظام چالش دارند. او با نام گذاری موسوی به عنوان «کاندیدای نظام» در حقیقت می‌خواهد (به نفع علایق سیاسی خود) توی دل این هواداران ساده دل خاتمی را خالی کند. می‌توان از زیدآبادی پرسید: از چه هنگام “نظام” دارای موضعی (یا جناحی) مشخص و یگانه بوده‌ است؟ مگر مجموعه‌ این جناح‌ها نظام را تشکیل نمی‌دهند؟ حتی حکومت مطلقه فردی نیز دارای جناح‌های مختلف است تا چه برسد به جمهوری اسلامی که از همان ابتدای تاسیس آش درهم جوشی از راست افراطی تا چپ را در خود جای داده است.

… و اصولا هدف زیدآبادی از آوردن مولفه نظام و کاندید نظام در محور تحلیل سیاسی‌اش چیست؟ و به نظر زیدآبادی بطور مثال کروبی کاندید کجا است اگر کاندید نظام نیست!؟

زیدآبادی اینجا اما دنبال تحلیل سیاسی نیست بلکه “کار” سیاسی می‌کند. به همین دلیل هم سوالات ما راه به جایی نمی‌برد. چرا که مگر شخص از کره ماه تشریف آورده باشد که بپندارد در ایران خارج از نظام هم می‌تواند کاندید ریاست جمهوری گردید!

● اما واقعیت چیست؟

در این مملکت عده‌ای با خصوصی سازی صنایع و معادن ثروت‌های افسانه‌ای به هم زده‌اند. این نوع خصوصی سازی تفاوتی با غارت و تاراج راهزنان سرگردنه نداشت. همین باندهای مافیایی اکنون تحت لوای «تسریع خصوصی سازی و اجرای اصل چهل و چهار قانون اساسی» چشم طمع به صنایع و معادن کلان دوخته‌اند. آن چیز که مخالفت با موسوی را بر می‌انگیزد داخل یا خارج از نظام بودن او نیست، بلکه برنامه اقتصادی او است که با علایق اقتصادی و منافع مادی این باند همسو نیست! همین و نه بیشتر! تکیه میرحسین موسوی بر وظیفه اجتماعی دولت و تاکید او بر رشد سرمایه متوسط به جای سرمایه‌داری‌ دلال‌منش، دشمنان فراوانی را از هر دوجناح اصلاح‌طلب و اصول‌گرا بر علیه او به میدان خواهد آورد.

خلاصه بگویم: نوشته شرمگینانه زیدآبادی به مثابه تست آغازین بود. در هفته‌های پیش‌رو ما شاهد تخریب روزافزون میرحسین موسوی از هر دوسوی خواهیم بود.

□□□

اینقدر نگران نباشید، موسوی به روز می‌شود!

یک ساعت بعد از این پست پایینی من (در فوق) میرحسین موسوی آمد و همزمان ایراد‌ها هم شروع شد. می‌گویند ادبیات آقای موسوی خیلی قدیمی است. حتی شنیده شده که گویا هنوز از واژه مستضعفین استفاده می‌کند، آن هم در جامعه‌ای که پنجاه درصد مردمش بالای خط فقر هستند!ظاهر امر از این حکایت دارد که در طول این سال‌ها که ما همه‌مون چهار نعل به جلو می‌تاختیم آقای موسوی سرش به نقاشی‌ بند بوده و تو حال و هوای سال‌های شصت باقی مونده!

از اونجایی که به خاطر نوشته قبلی‌ام احساس مسئولیت می‌کردم، برای رفع نگرانی دوستان با ستاد انتخاباتی موسوی تماس گرفتم. پیشنهاد دادم یک دوره فشرده به روزآوری یا همان آپ تو دیت‌ خودمان برایش تدارک ببینند. قرار شد صادق محصولی (مدرس اقتصاد امروزین) و علی کردان (مدرس اخلاق نوین) این امر خیر را قبول کنند.

امیدوارم آقای موسوی هر چه زودتر امروزی بشود و از دوستان رفع نگرانی گردد! ایرادی هم از ظاهر ایشون گرفته بودند که گویا خیلی ساده و نحیف و به قول معروف دهه شصتی است. می‌گویند در تصویر دولتمداران امروزی نمی‌گنجد. پیشنهاد دادیم آقای ابطحی رژیم غذایی مخصوصی براشون تدارک ببینه، ولی آقای ابطحی کمی دلخور است و هنوز پاسخ مثبت نداده‌…

اسد زمینی

گرفته از دنیای ما:http://domaa.info/?p=۴۵۴۳