کجای دنیا دخترها به خواستگاری پسرها می روند

در بیشتر مناطق جهان رسم بر این است که مردان با احترام, به خدمت خانواده ای می روند و دخترشان را از آنها خواستگاری می کنند اما در این جهان بزرگ مناطقی وجود دارد که دخترها با قدرت و جسارت قدم پیش می گذارند و از مردی که او را مناسب می دانند, درخواست ازدواج می کنند

در بیشتر مناطق جهان رسم بر این است که مردان با احترام، به خدمت خانواده ای می روند و دخترشان را از آنها خواستگاری می کنند اما در این جهان بزرگ مناطقی وجود دارد که دخترها با قدرت و جسارت قدم پیش می گذارند و از مردی که او را مناسب می دانند، درخواست ازدواج می کنند. با ما این مطلب جذاب و خواندنی را دنبال کنید و ببینید در چه کشورهایی خانم ها از آقایان درخواست ازدواج می کنند.

اوکراین

«لویو» شهری در غرب کشور اوکراین است که حدود ۸۵ درصد جمعیت آن را زنان تشکیل می دهند. در این شهر کمتر خانواده ای دوست دارد صاحب فرزند پسر شود که همین موضوع یکی از دلایل نابرابری جمعیت است. در این قسمت از جهان ازدواج کردن آداب و رسوم دشواری ندارد؛ زیرا زمانی که دختری به پسری علاقمند می شود، احساسش را بسیار راحت مطرح می کند.

مراکش

مراکش کشوری در شمال غربی آفریقاست. اکثر مردم این کشور مسلمانند و تعداد زنان در آنجا بیشتر از مردان است. زنان مراکش بسیار پرکار و صبورند و برای رفع نیازهای خانواده بسیار فعالیت می کنند. یکی از نشانه های قدرتمندی زنان مراکشی این است که خودشان مرد مناسب زندگی شان را انتخاب می کنند.

دختران مراکشی به خدمت مادر پسر مورد علاقه شان می رسند و از خانه داری، دست پخت و مهارت هایی که دارند، می گویند. بعد از این مرحله، مادر و پسر با هم مشورت می کنندتا به نتیجه برسند که آیا به دختر پاسخ مثبت بدهند یا خیر.

مردان مراکشی هم از این شیوه استقبال می کنند. به اعتقاد خانم های مراکشی، خواستگاری زنان از مردان آنها را کوچک و سرافکنده نمی کند؛ زیرا مردم مراکش معتقدند که اسلام، زن و مرد را برابر می داند و زنان را از خواستگاری کردن منع نکرده است. تنها مردانی که از خواستگاری کردن زنان ناراحت می شوند، مردان ثروتمند مراکش هستند که دوست ندارند زنی از آنها خواستگاری کند.

گینه

گینه یکی از فقیرترین کشورهای جهان در قاره آفریقا است که در آن دختران، همسران آینده شان را انتخاب می کنند. در این کشور رسم بر این است که دختر نوعی ماهی سرخ شده با سس و روغن مخصوص آماده می کند و بعد از هماهنگی با مادر پسر، به خدمت پسر می رسد.

مردها در گینه حق نه گفتن ندارند و باید درخواست دختر را بپذیرند. دختر روز بعد از خواستگاری با دسته گلی سفید نزد داماد می رود و پس از شنیدن پاسخ مثبت دسته گل را به داماد تقدیم می کند؛ البته در این کشور، بسیاری از مردم فقیر هستند و اکثر آنها قدرت مالی کافی برای تهیه ماهی سرخ شده ندارند و به همین دلیل است که با یک شاخه گل سفید پیشنهاد خواستگاری خود را مطرح می کنند. اگر مردی در آن زمان آمادگی ازدواج نداشته باشد، باید با دختر به توافقی بلندمدت برسد تا بعد از آماده شدن، زندگی مشترکش را آغاز کند.

چین

در چین قبیله ای به نام «موسوا» وجود دارد که در آن حاکمان اصلی، زنان هستند و حتی رؤسای قبیله هم فقط زنان هستند. در این قبیله ازدواج رسمی وجود ندارد و زنان خودشان شریک زندگی شان را انتخاب می کنند. مردان بعد از ازدواج باید در خانه زنان زندگی کنند و تصمیم گیری نهایی نیز برعهده زنان است.

شیکاگو

در شیکاگو دختران اعتقاد ندارند که حتما پسرها باید از آنها خواستگاری کنند. برای آنها علاقه و شغل پسر مهمترین شرط ازدواج است. دخترها در شیکاگو بعد از اینکه تحقیقات کافی در مورد پسر انجام دادند و او را به خوبی شناختند، با یک حلقه نقره ای ساده پیشنهاد ازدواج خود را مطرح می کنند اما اگر پاسخ پسری منفی بود، باید حلقه را رد کند و صبح روز بعد برای دلجویی از دختر، گل سرخی به او هدیه دهد. این شیوه ازدواج چند سالی است که در شیکاگو رواج پیدا کرده و اکنون تعداد خواستگارهای دختران بیشتر از خواستگارهای پسران است.

دختر ایرونی

خواستگاری دختر از پسر موضوعی است که در سال های اخیر بیشتر در مورد آن می شنویم و حتی فیلم هایی نیز در این خصوص ساخته شده اند. از جمله فیلم «دختر ایرونی» که ایرج طهماسب فیلمنامه آن را نوشت و محمد حسین لطیفی کارگردانی آن را به عهده گرفت.

بازیگران اصلی این فیلم «هدیه تهرانی» و «امین حیایی» هستند. هدیه تهرانی که نقش مریم را بازی می کند، دختری کاملا مستقل و قوی است و با وجود خواستگارهای فراوانی که دارد، تن به ازدواج نمی دهد؛ در حالی که نغمه، دختر دایی مریم، خواستگاری ندارد و به همین دلیل افسرده است.

زمانی که مریم از وضعیت بحرانی نغمه مطلع می شود، از دایی خود می خواهد که برای او به خواستگاری بروند اما پیشنهاد مریم، جنجالی بزرگ در خانواده به پا می کند. مریم برای کسب رضایت دایی، مقدمات یک خواستگاری صوری را رقم می زند تا خودش از علی (امین حیایی) که در کارگاه او کار می کند، خواستگاری کند.

در مجلس خواستگاری ناگهان صوری بودن مراسم فاش می شود و دایی با عصبانیت مجلس را ترک می کند. در این شرایط مریم متوجه می شود که علی به او علاقمند است. پدر مریم، علی را از کارگاه اخراج می کند و در حالی که مریم و پدرش گمان می کردند که علی پسر فقیری است، با اتفاقاتی که رخ می دهد، مریم متوجه می شود پدر و مادر علی بسیار ثروتمند هستند و علی به خاطر عشقی که به او دارد، قید مال و ثروت پدری اش را زده است و اینجاست که مریم هم به علی علاقمند می شود اما علی که از تغییر موضع ناگهانی مریم، دلخور است دست رد به سینه مریم می زند.

از طرف دیگر دایی مریم که در تدارک مراسم ازدواج دخترش است، وقتی به ناراحتی مریم پی می برد، به او پیشنهاد می دهد که خودشان به خواستگاری علی بروند. در مراسم خواستگاری ابتدا علی برخورد خوبی نمی کند و با حرف هایی که می زند موجب رنجش مریم می شود اما در انتهای شب، مجسمه مریم را که خودش ساخته است، به همراه دسته گل و نامه ای عاشقانه به منزل مریم می برد و به این ترتیب فیلم به خوبی به پایان می رسد.