پرواز من

من در دل تنگ غروب
رو سوی دریا می کنم
با موج هایش در دلم
آهسته نجوا می کنم :
دریا ! تو هستی آشنا
با گوهر تنهایی ام
این را تو می دانی که من
یک قطره ی دریایی ام
وقتی صدایم می زنی
بال و پرم …

من در دل تنگ غروب

رو سوی دریا می کنم

با موج هایش در دلم

آهسته نجوا می کنم :

دریا ! تو هستی آشنا

با گوهر تنهایی ام

این را تو می دانی که من

یک قطره ی دریایی ام

وقتی صدایم می زنی

بال و پرم وا می شود

چشمان باران خورده ام

گرم تماشا می شود

یک روز آخر می روم

تا انتهای موج ها

با مرغ دریایی دلم

پر می کشد تا اوج ها

پرواز من در آسمان

آغاز خوب زندگی است

هرچند وقت این طلوع

توی غروب زندگی است

محمد عزیزی (نسیم)