بهره گیری از نور و سایه در فضایی شاعرانه

نمایش "۷+۷"، نوشته نادینه توما و کارگردانی اریک دنیود، از کشور لبنان در بخش بین‌الملل سی یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در تالار هنر اجرا شد. داستان نمایش درباره ماه است …

نمایش "۷+۷"، نوشته نادینه توما و کارگردانی اریک دنیود، از کشور لبنان در بخش بین‌الملل سی یکمین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر در تالار هنر اجرا شد. داستان نمایش درباره ماه است که یک ماهی را می‌خورد و خود به دو نیم تقسیم می‌شود. این اتفاق باعث می شود ماه سرنوشت دیگری پیدا کند.

هر کدام از نیمه‌های ماه در یک جا قرار می‌گیرد و این نیمه های جدا شده با شخصیت‌های مختلف روبرو می‌شوند. تا آنکه بالاخره دو نیمه ماه یکدیگر را پیدا می‌کنند. نمایش متکی بر دو شیوه اجراست. روایت و سایه بازی.

روایت در این اثر، به شیوه قصه گویی، سعی دارد داستان نمایش را شکل دهد. دو بازیگر نمایش به تناسب حرکت خود در صحنه راوی نمایش شده و هرکدام داستان را تعریف می‌کنند. مضمون نمایش درباره سرنوشت است و اینکه هر موجود و یا عامل طبیعی می‌تواند سرنوشت خود را رقم بزند، اما سرانجام تقدیر برای هر شخصیت رقم خواهد خورد. مفهوم واقعیت در نمایش "۷+۷" سایه‌های مختلف است که ما را با شکل دیگری از حقیقت روبرو می‌ کند. واقعیت و حقیقت یک جریان مفهومی در نمایش است.

شیوه اجرای نمایش، یعنی سایه بازی در نوع و تکنیک خاص اجرایی که به کار می‌رود، مهم‌ترین ویژگی نمایش است. تنها منبع نوری در اجرا چراغ قوه‌های مختلف است که با استفاده از آن‌ها سایه‌های نمایش شکل می‌گیرد. تنوع شکل و سایه‌های ایجاد شده و استفاده از همه فضای صحنه، باعث شده نمایش جذابیت خاص و قابل قبولی داشته باشد. سایه‌های نمایش روی یک دایره بزرگ، که نماد کامل ماه است، شکل می‌گیرند. عامل شکل گیری سایه‌ها، حجم‌های قابل رویت است که مخاطب سایه‌ها و عامل آن را به شکل همزمان مشاهده می کند. این قرارداد اجرایی به مخاطب این آگاهی را می‌دهد که می‌توان در هر شرایط، زندگی را متناسب با انگیزه خود تغییر داد. در فضای شاعرانه و استعاری نمایش، استفاده از نور و سایه کاربرد بسیار مناسبی دارد. همچنین اجرای موسیقی زنده به این فضای شاعرانه کمک زیادی کرده است. در نمایش به شکل تعمدی بر این نکته تاکید شده که آنچه دیده می‌شود، سایه است و توهم و رمز و راز نشان دهنده مفهوم سیال واقعیت و خیال است.

نمایش "۷+۷" از کشور لبنان به عنوان اثری خلاق و تکنیکی، که روش جدیدی را در نور و سایه به کار می‌برد، ارزش‌های مناسب و خوبی دارد. سادگی شیوه اجرا و مفهوم شاعرانه و زبان ساده به عنوان مهم‌ترین ویژگی نمایش به این اثر ارزش قابل قبولی داده است.

شهرام کرمی