زندگینامه آلبرت انیشتین

این سخن بسیار گفته شده است كه برای پی بردن به ساختمان پركاهی با عمق و دقت باید جهان را به درستی شناخت امّا آن كس كه بتواند با چنین عمق و دقتی به ساختمان پركاهی پی برد

این سخن بسیار گفته شده است كه برای پی بردن به ساختمان پركاهی با عمق و دقت ؛باید جهان را به درستی شناخت امّا آن كس كه بتواند با چنین عمق و دقتی به ساختمان پركاهی پی برد. در هیچ یك از امور جهان نكته تاریكی نخواهدیافت ، من برای شرح حال و زندگی انیشتن را نه برای ریاضدانان ونه برای فیزیكدانان ،نه برای اهل فلسفه نه برای طرفداران استقلال یهود بلكه برای آن كسانی كه می خواهند چیزی از جهان پرتناقض قرن بیستم درك كنند . و اینك شرح حال زندگی او از كودكی تا پابان عمر :آلبرت انیشین در چهاردهم مارس ۱۸۷۹ در شهر اولم كه شهر متوسطی از ناحیه و ورتمبرگ آلمان بود متولّد شد . امّا شهر مزبور در زندگی او اهمیتی نداشته است . زیرا یك سال بعد از تولّد او خانواده وی از اولم عازم مونیخ گردید.پدر آلبرت ، هرمان انیشتین كارخانه ی كوچكی برای تولید محصولات الكتروشیمیایی داشت و با كمك برادرش كه مدیر فنی كارخانه بود از آن بهره برداری می كرد. گر چه در كار معاملات بصیرت كامل نداشت .پدر آلبرت از لحاظ عقاید سیاسی نیز مانند بسیاری از مردم آلمان گرچه با حكومت پروسی ها مخالفت داشت امّا امپراتوری جدید آلمان را ستایش می كرد و صدراعظم آن « بیسمارك » و ژنرال «مولتكه » و امپراتور پیر یعنی «ویلهم اول» را گرامی می داشت.مادر انیشتین كه قبل از ازدواج پائولین كوخ نام داشت بیش از پدر زندگی را جدی می گرفت و زنی بود از اهل هنر و صاحب احساساتی كه خاصّ هنرمندان است و بزرگترین عامل خوشی او در زندگی و وسیله تسلای وی از علم روزگار موسیقی بود.

آلبرت كوچولو به هیچ مفهوم كودك عجوبه ای نبود و حتّی مدّت زیادی طول كشید تا سخن گفتن آموخت بطوریكه پدر و مادرش وحشت زده شدند كه مبادا فرزندشان ناقص و غیرعادی باشد امّا بالاخره شروع به حرف زدن كرد ولی غالباً ساكت و خاموش بود و هرگز بازیهای عادی را كه ما بین كودكان انجام می گرفت و موجب سرگرمی كودك و محبّت فی ما بین می شود را دوست نداشت .آلبرت مرتباً و هر سال از پس سال دیگر طبق تعالیم كاتولیك تحصیل كرد و از آن لذّت فراوان و بود وحتّی در مواردی از دروس كه به شرعیات و قوانین مذهبی كاتولیك بستگی داشت چنان قوی شد كه می توانست در هر مورد كه همشاگردانش قادر نبودند به سوألهای معلّم جواب دهند او به آنها كمك می كرد.انیشتین جوان در ده سالگی مدرسه ابتدائی را ترك كرد و در شهر مونیخ به مدرسه متوسطه «لوئیت پول» وارد شد . در مدرسه متوسطه اگر مرتكب خطایی می شدند راه و رسم تنبیه ایشان آن بود كه می بایست بعد از اتمام درس ، تحت نظر یكی از معلّمان ، در كلاس توقیف شوند و با درنظر گرفتن وضع نابهنجار و نفرت انگیز كلاسهای درس ، این اضافه ماندن شكنجه ای واقعی محسوب می شد.

ذوق هنری:ذوق هنری انیشتین چنان بود كه او وقتی پنج ساله بود روزی پدرش قطب نمایی جیبی را به وی نشان داد . خاصّیت اسرار آمیز عقربه مغناطیسی در كوك تأثیر عمیقی گذاشت با وجود آنكه هیچ عامل مرئی در حركت عقربه تأثیری نداشت كودك چنین نتیجه گرفت در فضای خالی باید عاملی وجود داشته باشد كه اجسام را جذب كند.وقتی كه انیشتین پانزده ساله بود حادثه ای اتفاق افتاد كه جریان زندگی او را به راه جدیدی منحرف ساخت : هرمان پدر او در كار تجارت خویش با مشكلاتی مواجه شد و در پی آن صلاح را در آن دیدند كه كارخانه خود را در مونیخ بفروشد و جای دیگری را برای كسب و كار خود ترتیب دهند. از آن جا كه وی خوش بین و علاقمند به كسب لذّتهای بود تصمیم گرفت كه به كشوری مهاجرت كند كه زندگی در آن با سعادت بیشتری همراه باشد و به این منظور ایتالیا را انتخاب كرد و در شهر میلان مؤسسه ی مشابهی را ایجاد كرد. هنگامیكه وارد شهر میلان شدند آلبرت به پدر خود گفت كه قصد دارد تابعیت كشور آلمان را ترك گوید. آقای هرمان به وی تذكر داد كه این كار زشت ونابهنجار است .

دوران دانشجویی:در این دوران مشهورترین مؤسسه فنی در اروپا مركزی به استثنای آلمان ، مدرسه ی دارالفنون سوئیس در شهر زوریخ بوده است. آلبرت در امتحان داوطلبان شركت كرد ولی بخاطر اینكه درعلوم طبیعی اطلاّعاتی وسیع نداشت درامتحان پذیرفته نشد. با این حال مدیر دارالفنون زوریخ تحت تأثیر اطلاّعات وسیع او در ریاضیات واقع شد و از او درخواست كرد كه دیپلم متوسطه ای را كه برای ورود به دارالفنون لازم است در یك مدرسه سوئیسی بدست آورد و او را به مدرسه ممتاز شهر كوچك «آآرائو»كه با روش جدیدی اداره می شد معرفی كرد. بعد از یك سال اقامت در مدرسه مذبور دیپلم لازم را بدست آورد و در نتیجه بدون امتحان در دارالفنون زوریخ پذیرفته شد. با این كه درس های فیزیك دارالفنون آمیخته با هیچ گونه عمق فكری نبود باز هم حضور در آنها آلبرت را تحریك كرد كه كتب جستجوكنندگان بزرگ این را مورد مطالعه قرار دهد. او، آثار استادان كلاسیك فیزیك نظری از قبیل: بولترمان،ماكسول و هوتز را با حرص عجیبی مطالعه كرد. شب و روز اوقات او با مطالعه این كتابها می گذشت و ضمن مطالعه آنها با هنر استادانه ای آشنا شد كه چگونه بنیان ریاضی مستحكمی ساخت. او درست در خاتمه قرن ۱۹ تحصیلات خود راپایان داد و به مسأله مهم تهیه شغل مواجه شد.از آنجا كه نتوانست مقام تدریسی در مدرسه پولی تكنیك بدست آورد تنها راهی باقی ماند وآن این بود كه چنین شغل و مقامی در مدرسه ی متوسطه ای جستجو كند.اكنون سال ۱۹۱۰ شروع شده و آلبرت بیست و یك سال داشت و تابعیت سوئیس را بدست آورده بود. او در هنگام داوطلب شغل معلّمی خصوصی گردید و پذیرفته شد. انیشتین از كار خود راضی و حتّی خوشبخت بود كه می تواند بهپرورش جوانان بپردازد امّا بزودی متوجّه شد كه معلمّان دیگر نیكی را او می كارد ضایع و فاسدمی كنند و این شغل را ترك كرد. بعد از این دوران تاریك ، ناگهان نوری درخشید و بعد از مدّتی در دفتر ثبت اختراعات مشغول به كار شد و به شهر«برن» انتقال یافت. كمی بعد از انتقال به شهر برن انیشتین با میلواماریچ همشاگرد قدیم خود در مدرسه ی پولی تكنیك ازدواج كرد و حاصل آن دو پسر پی در پی بود كه اسم پسر بزرگتر را آلبرت گذاشتند. كار انیشتین در دفتر اختراعات خالی از لطف نبود و حتّی بسیار جالب می نمود وظیفه ی وی آن بود كه اختراعات را كه به دفتر مذبورمی آوردند مورد آزمایش اوّلیه قرار می داد. شاید تمرین در همین كار موجب شده بود كه وی با قدرت خارق العاده و بی مانند بتواند همواره نتایج اصلی و اساسی هر فرض و نظریه جدیدی را با سرعت درك و استخراج كند. چون انیشتین به خصوص به قوانین كلی فیزیك علاقه داشت و به حقیقت در صدد بود كه با كمك محدودی میدان وسیع تجارت را به وجهی منطقی استنتاج كند.در اواخر سال ۱۹۱۰ كرسی فیزیك نظری در دانشگاه آلمانی پراگ خالی شد. انتصاب استادان این قبیل دانشگاهها طبق پیشنهاد دانشكده بوسیله ی امپراتور اتریش انجام می گرفت كه معمولاً حقّ انتخاب خویش را به وزیر فرهنگ وا می گذاشت.

---