چگونگی آلودگی موادغذائی در طبیعت

با پیشرفت صنایع مرغ‌داری و پرورش آنها به‌صورت گله‌های چندین هزارتائی گرچه از نظر تأمین نیاز غذائی اهمیت بسیاری پیدا نموده ولی به‌موازات افزایش تولیدات وسعت یافتن محل پرورش …

با پیشرفت صنایع مرغ‌داری و پرورش آنها به‌صورت گله‌های چندین هزارتائی گرچه از نظر تأمین نیاز غذائی اهمیت بسیاری پیدا نموده ولی به‌موازات افزایش تولیدات وسعت یافتن محل پرورش مشکلاتی را نیز با خود به همراه آورده است. از جمله گرفتاری‌های مختلف و متعددی که پیوسته صنایع بزرگ پرورش مرغ‌های تخمی و گوشتی را مورد تهدید قرار می‌دهد بیماری‌های میکروبی و انگلی نیز از موارد بسیار مهمی است که سلامتی و حیات حیوانات و به‌طور غیرمستقیم انسان‌ها را به‌ خطر می‌اندازد به‌خصوص عدم ‌توجه به خوراک طیور و آغشته بودن آنها به میکروارگانیسم‌ها باعث بیماری آنها گشته و به‌علت سهولت انتقال بیماری از حیوانی به حیوان دیگر در کوتاه زمانی کلیه حیوانات موجود به بیماری مبتلاء می‌گردند. اگر در پایان مدت پرورش نسبت به ضدعفونی کامل سالن‌های نگهداری اقدام نگردد گروه آینده نیز به‌محض ورود دچار بیماری گشته و به سهولت میکروارگانیسم‌های مختلف به‌خصوص سالمونلاها آنها را آلوده خواهند نمود حتی اگر به این حیوانات خوراک کاملاً سالمی خورانده شود.

علاوه بر پرورش گروه‌های چندین هزارتائی که امکان آلودگی‌های میکروبی و قارچی و انگلی را افزایش می‌دهد کشتار دسته جمعی آنها نیز از عوامل گسترده آلودگی می‌باشد. در جاهائی‌که در هر ساعت هزاران مرغ کشته و پراکنده و همه روی هم انباشته می‌گردند. به سهولت عوامل آلودگی و مسمومیت از لاشه حیوانات آلوده به سایر لاشه‌ها انتقال پیدا می‌نماید و اگر لاشه‌های آماده شده به‌سرعت خنک نگردند تکثیر اورگانیسم‌ها به‌شدت ادامه پیدا کرده و موجبات فساد آنها را فراهم خواهد ساخت.

میکروارگانیسم‌های مختلفی که باعث گسترش آلودگی می‌گردد در درجه اول اهمیت سالمونلاها می‌باشد که با گونه‌های متعدد و متنوع خود در سطح بسیار گسترده موجبات آلودگی لاشه‌های مرغ و خروس را فراهم می‌سازد. گسترش این میکروارگانیسم به حدی است که شاید در بعضی از موارد به علت عدم رعایت بهداشت صحیح صددرصد لاشه‌ها به سالمونلا آغشته باشند.

در درجه دوم اهمیت استافیلو کوکوس طلائی می‌باشد که ممکن است از پرسنل مرغداری و کشتارگاه به لاشه‌ها انتقال و گسترش پیدا نماید.

از دیگر عوامل آلودگی می‌توان به کلستریدیوم پرفرتژانس اشاره نمود و منبع انتقال آلودگی آغشته شدن لاشه مرغ‌ها به محتویات روده و مدفوع خودشان می‌باشد. ضمناً یرسینیا آنتروکلی تیکا و اشریشیاکلی نیز از جمله میکروارگانیسم‌هائی می‌باشند که در آلودگی مرغ‌ها نقش مؤثری دارند مرغ‌های یخ‌زده نیز تحت‌تأثیر باکتری‌های مقاوم به سرما از خانواده پزودوموناس‌ها، کلبسیلا نیز در معرض آلودگی قرار دارند و تنها راه‌جلوگیری از اشاعه و گسترش آلودگی‌ها رعایت کامل بهداشت در محیط پرورش مرغ، انتخاب خوراک مرغ سالم و بدون آلودگی، جدا نمودن مرغ‌های بیمار از سایر گله مرغ‌ها، استفاده از تکنیک‌های پیشرفته در کشتارگاه‌ها و به‌کارگیری آب غیرآلوده و سرد کردن سریع لاشه‌های آماده شده و توجه به عدم آلودگی ثانویه در چرخه بارگیری، حمل، تخلیه، توزیع و نگهداری و ضدعفونی کردن مرتب محیط از وسایل کار می‌باشد.