عدم اعتماد به فاسق

نقل است که اسماعیل، فرزند امام صادق(ع) مقداری پول داشت و می خواست به مردی از قریش بدهد که برای تجارت به یمن می رفت تا با آن خرید و فروش کند، او نزد پدر آمد و گفت: فلانی عازم یمن است …

نقل است که اسماعیل، فرزند امام صادق(ع) مقداری پول داشت و می خواست به مردی از قریش بدهد که برای تجارت به یمن می رفت تا با آن خرید و فروش کند، او نزد پدر آمد و گفت: فلانی عازم یمن است و من این قدر مال دارم، صلاح می دانید که مالم را به او بدهم تا تجارت کند و سودی به من برسد؟ حضرت فرمود: فرزندم! آیا به تو نرسیده است که این شخص شراب خوار است؟ اسماعیل گفت: مردم چنین می گویند. حضرت فرمود: فرزندم به او اعتماد مکن و مالت را به او مسپار. اسماعیل اندرز پدرش را نپذیرفت و مالش را به او داد. وی به یمن رفت و مال اسماعیل را به یغما برد و هیچ چیز به او نداد. موسم حج فرا رسید.

اسماعیل همراه پدر بزرگوارش به حج مشرف شد و در طواف دعا می کرد و می گفت: خدایا! مالی را که از دستم رفته به من برگردان و در برابرش به من اجر و ثواب بده.حضرت صادق (ع) دست مبارکش را بر پشت وی گذاشت و فشاری داد و فرمود: فرزندم! به خدا سوگند، تو را بر خدا حقی نیست و در برابر مالی که از تو تلف شده عوض و اجری نخواهد بود، زیرا بر کسی که شراب خوار بود اعتماد کردی. اسماعیل گفت: پدر جان! من که به چشم خود شراب خواری اش را ندیده بودم و تنها شنیدم مردم می گویند چنین است. امام صادق (ع) فرمود: خداوند فرموده است: پیامبر (ص) به خدا ایمان می آورد و مومنین را تصدیق می کند. پس هرگاه دسته ای از مومنان نزد تو شهادت دادند، آنها را تصدیق کن و شراب خوار را امین خود قرار نده، زیرا خداوند فرموده است: دارایی خود را به سفیهان نسپارید. کدام سفیه از شارب خمر سفیه تر است؟

بررسی مسایل جوانان، ص ۱۸۶