تقی‌خان دانش تفرشی

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا حسین وزیر
تخلص: دانش
تولد و وفات: (۱۲۵۰ -۱۳۲۶) شمسی
محل تولد: ایران - مرکزی - تفرش
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط ، منشی ، شاعر
ملقب به ضیاء لشکر و مستشار اعظم. …

جنسیت: مرد
نام پدر: میرزا حسین وزیر
تخلص: دانش
تولد و وفات: (۱۲۵۰ -۱۳۲۶) شمسی
محل تولد: ایران - مرکزی - تفرش
شهرت علمی و فرهنگی: خطاط ، منشی ، شاعر
ملقب به ضیاء لشکر و مستشار اعظم. معروف به بلور. از کودکی نزد ملا عبدالحمد یزدی و میرزا علی محمد به تحصیل زبان عربی و ادبیات فارسی پرداخت و تعلیم خط گرفت. در یازده سالگی قصیده‌ای در هفتاد بیت به رشتهٔ نظم درآوردکه سبب شهرتش شد. از آن پس به دبیری میرزا یوسف‌خان مستوفی‌الممالک منصوب شد ، آن‌گاه سالها در همین سمت در شهرهای مختلف در دستگاه ظل‌السلطان و ناصرالملک و میرزا علی اصغر اتابک به خدمت اشتغال ورزید. در ۱۳۱۵ق "تذکرۀ صدراعظمی" را در شرح شاعران معاصر اتابک نگاشت و در سال ۱۳۱۹ق فکاهیات خود را به نام "دیوان حکیم سوری" به چاپ رسانید. در سال ۱۳۲۷ق به شیراز رفت و چندی ریاست عدلیه و دفتر ایالتی آن شهر به عهده داشت. تقی‌خان در نوشتن اقسام خط توانا بود و نمونه‌‌هایی که از خط او به جا مانده است بیانگر استادی وی بوده است. وی مدعی بود که قانون اساسی ایران را به دستور مظفرالدین‌شاه یک شب تا صبح نگاشته است. دانش در تهران درگذشت. او در مجموع بیست و دو جلد کتاب نگاشته که همه آنها به خط اوست و این آثار غیر از "تذکرۀ نون‌والقلم"-که در شرح حال خطاطان ایران است- همگی منظوم‌اند و صد هزار بیت را شامل می‌شود. مهمترین آنها عبارتند از "دیوان" شعر ، مشتمل بر غزلیات ، قصاید ، قطعات ، رباعیات ، پهلویات؛ "نوشین‌روان"؛ "مثنوی اکسیر اعظم"؛ "فردوس برین" و چند اثر دیگر.