من رای میدهم شما چطور

در دنیای آشفته ای که داعش, طالبان, القاعده و دیگرانی مثل آنها, جنجال و آدم کشی به راه انداخته و مردم جهان را دچار ترس, وحشت و احساس ناامنی کرده اند و از سوی دیگر آمریکا, اسرائیل, عربستان و امثالهم با موشک پرانی به نقاط مختلف جهان و پرتاب مادربمب ها حریفِ جنگ می طلبند و برای این و آن خط ونشان می کشند, در همین شرایط نابسامان, تنور انتخابات در بیشتر نقاط جهان ازجمله در کشور خودمان گرم است و در این گیرودار گاهی از صندوق های رأی هیولاهایی بیرون می آیند که مانند عملکرد بمب های بزرگ, هراس انگیزند و مردم جهان را ترسانده و ناامید می کنند

آدمی مانند دونالد ترامپ از صندوق های رأی آمریکا سر در می آورد و با صدای بلند می گوید همه قراردادهای جهانی بین آمریکا و سایر کشورها را ندیده می گیرد و آنها را پاره می کند...! که البته نمی تواند و نمی کند؛ یا در همسایگی خودمان، آقای اردوغان با تفاوتی بسیار اندک بین مخالفان و موافقان یک عقیده، پیروزی تاریخی خود را اعلام می کند و عصر اقتدار سلاطین عثمانی را یادآور می شود؛ یا محافظه کاران انگلیسی که با کمتر از نظر نیمی از جمعیت کشور خود، اعلام خروج از اتحادیه اروپا می کنند و خانم نخست وزیر سراسیمه به آمریکا می رود تا با دونالد ترامپ پالوده بخورد...! و همه این پیشامدها ظاهرا با تکیه بر رأی کسانی است که از صندوق های رأی گیری بیرون آمده اند. در فرانسه، آلمان، اسپانیا و بیشتر کشورهای اروپایی رأی گیری از مردم با هر نتیجه ای رواج کامل دارد و مصداق عمل و هر تصمیمی می شود. در ایران خودمان هم رأی گیری برای انتخاب رئیس جمهور و اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا، مسئله روز است که در همین هفته های پیش رو برگزار خواهد شد و مشغله فکری اکثریت مردم بوده و شرایط انتخابات و نتیجه ای که از صندوق های رأی بیرون می آید، اهمیتی فراوان دارد. اینک که در کشور ما علاوه بر اختلاف سلیقه، عقیده بین افراد و گروه های مختلف، تهدید به تحریم و تجاوز از طرف نیروهای سلطه گر جهانی بیشتر از گذشته به چشم می خورد و در بیشتر کشورهای مجاور و مرزهای ایران جنگ و ناامنی به مرحله ای خطرناک رسیده و نگرانی عموم ایرانیان از احتمال درگیری ناخواسته در این ماجراهاست، موضوع انتخابات پیش رو و نتایج آن اهمیت بیشتری دارد.

بی تفاوتی به آنچه می گذرد، ثمراتی مخرب برای سرنوشت آینده ملت ما خواهد داشت. آنها که در کنار می مانند و منتظرند تا چه پیش آید، اهمیت دوران کنونی را نادیده می گیرند و به اتفاقاتی که گویا بدون تأثیر حضور ملت ایران شکل خواهد گرفت، دل بسته اند که بی تردید بیراهه می روند.

حضور فعال در انتخابات، اعلام مشارکت در زندگی آینده و تاریخ ملت ایران است. دیگر اینکه با چشم بسته در انتخابات شرکت کردن یا در هیاهوی تبلیغاتی داوطلبان گمراه شدن، عارضه ای است که باید آن را شناخت و از آن اجتناب کرد.

شنیدن وعده های عوام فریبانه و بی پشتوانه مشکلی از مشکلات ملت ایران برطرف نمی کند. وقتی که در میهن ما احزاب و سازمان های پذیرفته شده از سوی مردم، نقشی در معرفی کاندیداها ندارند، میدان انتخابات ممکن است محل رقابت های شخصی و بروز صفات ناپسند جاه طلبی و مردم فریبی قرار گیرد و بنابراین آگاهی رأی دهندگان و رأی آنها موکول به دانسته ها و تشخیص فردی آنها خواهد بود. مهم ترین عامل در حق انتخاب، درک صداقت کاندیداها در عمل به منافع ملت ایران است. هیچ ادعایی را بدون نتیجه عملی آن نمی توان پذیرفت.

به یک نمونه شایان ذکر بسنده می کنم؛ «برجام» به معنی گذشتن از تحریم های ظالمانه و عبور از احتمال درگیری و آتش افروزی امپریالیستی آمریکا و همدستان او در منطقه بود. اگر امروز دونالد ترامپ ظاهرا دشمن درجه یک برجام است، به دلیل آن است که خواسته های متجاوزترین گروه حاکم بر آمریکا در آن منظور نشده است و این هنر حسن روحانی و گروه همکاران او در دولت یازدهم است که دونالد ترامپ را در موقعیت نفی برجام قرار داده است و برای برهم زدن آن، همه عوامل خود را به یاری می طلبد و بر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در ایران تأکید می کند که شاید اینجا هم کسانی در موافقت با آشوب طلبی های خود پیدا کند. البته تمام نشانه ها در کشور ما حاکی از آن است که آنچه دونالد ترامپ آرزو می کند، خیال بافی باطلی بیش نیست.

هارون یشایائی