حسین رهبر مصلحان جهان

امام حسین (ع) یگانه ایست که بدیهی ترین، زیباترین، ساده ترین و مانوس ترین مفاهیم خلقت را می توان در قصه جاودانه اش یافت، با این حال نمی دانم چرا سخن گفتن و نوشتن درباره اش این قدر …

امام حسین (ع) یگانه ایست که بدیهی ترین، زیباترین، ساده ترین و مانوس ترین مفاهیم خلقت را می توان در قصه جاودانه اش یافت، با این حال نمی دانم چرا سخن گفتن و نوشتن درباره اش این قدر دشوار است. قلم به حرکت نمی آید و کلام ادا نمی شود; چرا؟ شاید به این خاطر که ذهن هر چه قد کشد و بالا رود باز در برابر قامتش، ذره ای ناپیداست.

... و نیز عاشورای او که با گذر سال ها و فاصله های دور همچنان به ذهن ها و قلب ها - به رغم تفاوت در فرهنگ و عادات ملل و اقوام مختلف - نزدیک است. چرا؟ شاید به این خاطر که عاشورا پیامی فرازمانی و فرامکانی دارد و هر انسانی «انتخاب» و «گزینش» حق یا باطل را در زندگیش تجربه می کند. از همین روست که عاشورا تنها متعلق به شیعه نیست. حسین متعلق به تاریخ سرافرازی و آزادگی انسان است و پیامش نامحدود... ارامنه ایرانی را دیده اید که چه زیبا در ایام تاسوعا و عاشورا پاسش می دارند؟

عاشورا یک حرکت جمعی است، اما دقت کرده اید که درعین حال هر کس، خود و هویت فردی اش را در آن جست وجو می کند؟ این را هم دقت کرده اید که اگر چه در عاشورا زمین و زمان غمگین و عزادار است اما به قول یکی از خطبای معاصر غم امام حسین، غمی سبز است ؟ فکر می کنید چرا؟

چون غمش افسردگی و سستی و یاس به دنبال ندارد و پرده های تودرتوی خاکستری را بر چهره زندگی نمی کشد. غم حسین، غم سرزندگی و جوشش و پویایی و استمرار است; غمی سبز است.

حسین (ع) نهضت خویش را اصلاح دین جدش می نامد و فریاد می کند که من برای اصلاح دین جدم خروج کرده ام و اگر دین محمد جز با کشتن من اصلاح نمی شود پس ای شمشیرها مرا در بر گیرید امام از لفظ «لم یستقم» استفاده می کند که هم «اصلاح» به معنی بازگشت به مسیر اصلی خود است و هم «قوت» و استحکام یافتن است. امام حسین(ع)، رهبر مصلحان جهان است.

او برای اصلاح دین آخرین پیامبر الهی به پا خاست و به دعوت مردم به میدان آمد. اما وقتی همان مردم به واسطه فشارها و نیز جهل و سستی از حق رویگردان شدند، از جنگ استقبال نکرد. خواست که برگردد، راه را به رویش بستند و خواستند تا با باطل بیعت کند. چرا؟ اگر حسین بیعت می کرد آیا دیگر ملاک و معیاری برای تشخیص دین محمد (ص) با داعیه داران دین از هر مرام و مسلکی باقی می ماند؟

او فقط ایستاد تا معیار و میزان از دست نرود... و البته محکم هم ایستاد. نه با عجز، که با شجاعت و سرافراز از گواهی تاریخ بر مظلومیتش و بر رشادت و فداکاری مثال زدنی و اسطوره وار یارانش.

... غم سبز حسین تا قیامت همراه مصلحان است; آنان که در مشقت و تنهایی و التهاب و بی پناهی بر آرمان های خود مظلومانه پایداری می کنند. به خاطر همین است که آزادی خواهان و حق طلبان و عدالت جویان دل در گرو مشی و آرمان خواهی او دارند، زیرا:

حسین ملاک است، معیار است. حسین نقطه شروع «حق» و اتمام «باطل» است.

نویسنده : معصومه ابتکار

منبع : وبلاگ نویسنده