پیرمردها فوتبال ایران را می چرخانند

درباره ریشه های افزایش عمر قهرمانی در ورزش ایران

۱- «اخطار به موقع». سهراب بختیاری زاده با کارتی که هفته گذشته از داور دیدار تیم های استقلال صنعتی و فولاد خوزستان دریافت کرد، دیدار حساس این تیم مقابل استقلال تهران را از دست داد. دیداری که بسیاری آن را یک رویارویی مهم بین استقلالی های تهرانی و خوزستانی و البته صله رحمی میان آبی پوش های دیروز با آبی پوش های امروز تهرانی می دانستند.

یکی از اینها، سهراب بختیای زاده ای بود که سال ها با پیراهن استقلال تهران درمیادین حاضر شد و به واسطه همین حضور اثرگذار، به تیم ملی رفت و حتی افتخار زدن گل در مسابقات جام جهانی را هم به دست آورد.

سهراب بختیاری زاده ای که متولد شهریورماه ۱۳۵۱ است (آنطور که در شناسنامه المثنی وی درج شده است) و بر اساس این مستند مکتوب حالا نزدیک به ۴۱ سال سن دارد. بختیاری زاده اما همچنان قبراق و سرحال است و و با ۴۱ سال سن به عنوان بهترین بازیکن تیم استقلال صنعتی خوزستان معرفی شده است؛ سهرابی که حالا در جماعت پا به سن گذاشت های لیگ برتر قرار دارد، سهرابی که موهای سرش سفید شده، اما هنوز داخل زمین بدون نفس نفس زدن، می دود.

۲- حامد آفاق: «به خدا حیف هست. من یکی اگر می توانستم دوباره به عقب برگردم؛ حتما از دوازده، سیزده سالگی، جوری تمرین می کردم که انگار قرار است بروم NBA. الان که فکر می کنم می بینم شاید با جدی گرفتن، می شد امیدوار بود به اینطور اتفاق ها. الان سنی از من گذشته. اینکه توانستیم قهرمان آسیا بشویم درست اما بالاخره بدن آدمیزاد حد و توانی دارد. من الان نمی توانم مثل قدیم، جنب و جوش داشته باشم. بهترین های دنیا هم نمی توانند همانطوری که در جوانی ورزش می کردند، ورزش کنند. عمر قهرمانی ما طولانی بود، یعنی نزدیک به یک دهه توانستیم در سطح اول بسکتبال حاضر باشیم اما خب بالاخره آخر ماجرا، آن چیزی که می ماند حسرت فرصت های طلایی است که می توانستیم به دست بیاوریم...»

۳- دوره سنی قهرمانی بالا رفته است. توجه داشته باشید که این به معنای پیر شدن بازیکنان نیست. این نیست که جوانان در عرصه ورزش نقشی ایفا نکنند. اتفاقا در ورش هایی مانند والیبال شاهد خداحافظی های قریب الوقوعی همانند کنار رفتن علیرضا نادی از ترکیب تیم ملی بودیم.

اما واقعیت قضیه این است که دوره سنی قهرمانی در ورزش ایران تغییر کرده است و ورزشکاران، حالا مدت زیادی در مقام یک قهرمان به کارشان ادامه می دهند؛ بسکتبالیست هایی که چندین و چند سال در رده اول ورزش حرفه ای باقی می مانند و جانشین قدرتمندی در کنار خود نمی بینند. والیبالیست هایی که هر چند یک دهه ار تیم های ملی حاضر بوده انداما نبودشان باعث می شود که جوانان، سردرگم به کارشان ادامه دهند و فوتبالیست هایی که قدمتشان، مهر تاییدی شده بر توانمندی هایشان.

۴- فرهاد مجیدی ۲۰ سال دوره سنی قهرمانی اش ادامه پیدا کرد؛ از حدود ۱۸ سالگی تا حدود ۳۸ سالگی. بازیکنی که همین امروز هم ستاره بی چون و چرای استقلالی هاست و هنوز هم می تواند به اندازه یک بازیکن جوان، انگیزه برای گل زدن و موفقیت داشته باشد. دوره سنی قهرمانی ورزشکاران فوتبالی ما طولانی است. مجیدی همانقدر به پیروزی ها دست می اندازد که علی کریمی، که مهدی مهدوی کیا، که زمانی علی دایی. دوره سنی قهرمانی فوتبالی های موفق ما، طولانی بود و همه اینها حتما دلیل و برهانی دارد.

۵- بزرگترهای ورزشی در مقابل جوانترها بهتر نتیجه می گیرند. ادعایی که در نگاه اول با مقایسه روال و شرایط فوتبال و عدالت ورزش جور درنمی آید. عدالت ورزش می گوید آنکه جوانتر است و چابکتر، می بایست بهتر نتیجه بگیرد؛ اگر هر دو گروه تمرینات و فرم زندگی شان یک شکل است.

واقعیت ورزش می گوید اگر فرهاد مجیدی همانقدر تمرین می کند که فردین عابدینی، اگر فرهاد مجیدی همانقدر حاشیه داردکه فردین عابدینی، پس عابدینی می تواند بازیکن بهتری باشد چون نزدیک به دو دهه کوچکتر از مجیدی است اما نتایج نظرسنجی ها نشان می دهد که مردم، مجیدی را بازیکن قابل تری می دانند تا عابدینی.

این نتایج نشان می دهد که بزرگترهای والیبال و بسکتبال بسیار بهتر از بازیکنان جوانتر بازی کرده اند. سوابق نشان می دهد که قدیمی های کشتی، بهتر از جوان ها روی تشک ظاهر شده اند. بزرگترهای تنیس، نتوانسته اند جانشین مناسبی از میان جوانان برای خود پیدا کنند و این قصه در بیش از ۲۰ رشته ورزشی سر دراز دارد.

۶- اگر تا دیروز مربیان خارجی، مشخصه اصلی شان حمایت از جوانان و بها دادن به اینها به جای آنها (پیشکسوتان) بود، حالا اما به واسطه همه اتفاقاتی که می تواند صندلی مدیریت یک سرمربی را لرزان کند، راه و روشی خاص به کار گرفته می شود. حالا مربی بزرگی مانند ولاسکو از کنار نام بزرگانی مثل نادی می گذرد اما تیمش را فقط و فقط به اعتبار چند جوان راهی مسابقات لیگ جهانی نمی کند.

حالا بچیروویچ، بزرگان پیشکسوت را کنار جوانترها به زمین می فرستد و اصرار دارد که با وجود هر دوی آنهاست که تیم ملی موفق می شود و نه فقط جوان ها.

کسی همانندکی روش هم پیدا می شودکه روی نام کریمی و رحیمی خط می کشد اما در همان تیم، بزرگترهایی دارد که سن و سالشان بالای ۳۰ سال است. این رویه تازه و نو را در کنار اعتقاد راسخ مربیان ایرانی در سال های دور و نزدیک بگذارید تا متوجه شوید که این روزها تا چه حد خارجی ها و ایرانی ها به این نکته ایمان دارند که زندگی ورزشی پیشکسوتان همراه با موفقیت های بیشتری است به نسبت جوانترها.

به استقلال نگاه کنید. استقلال را اگر بنا به سابقه حضور در مسابقات لیگ حرفه ای بسنجیم، یک تفاوت اساسی با دیگر سال ها دارد و آن این است که در همین ابتدای فصل، به صدر جدول رسیده است اما آیا می دانید تیمی که امسال برخلاف دیگ رادوار لیگ، از همان ابتدا در میان تیم های اول جدول است چه تعداد از بازیکنانش پیشکسوت محسوب می شوند و چه تعداد جوان؟

شاید جالب باشد بدانید که در هفته پنجم و درست در روزهایی که استقلالی ها با چهار پیروزی و یک شکست در صدر جدول بودند، در دیدار این تیم با داماش گیلان، از ۱۱ بازیکن حاضر در زمین، ۹ تای آنها بالای ۳۰ سال سن داشتند و براساس همه قواعد فوتبالی، این برای یک تیم یعنی خودکشی!

۷- طول عمر قهرمانان ورزشی در ایران بالا رفته است. اگر تا پیش از این براساس مختصات کارشناسی، طول عمر یک فوتبالیست را بین ۲۲ تا ۳۲ سال فرض می کردند، اگر برای یک ژیمناست سن ۱۴ تا ۲۲ سال را سن مناسب قهرمانی می دانستند، اگر برای والیبالیست ها و بسکتبالیست ها طول عمر ۱۰ ساله میان ۱۶ تا ۲۶ سال را مناسب می دانستند، حالا باید قبول کنیم که برای فوتبالی ها، ۳۲ سالگی رسیدن به بلوغ فکری و توانمندی فوتبالی است و برای بسکتبالیست ها و والیبالیست ها سن ۲۶ سال، ابتدای حضور در تیم های ملی است.

حالا ژیمناست های ما در سن ۲۲ سالگی به بازی های برون مرزی می روند و همه اینها تابع یکسری اتفاقات پیچیده و خاص در ورزش است. پرونده ای که در این شماره مطالعه می کنید، مروری است بر همه دلایل افزایش این طول عمر.

● پیر شدیم و سرحال ماندیم

تیم ملیِ پیرِ المثنی دار!

یک واقعیت بدیهی حکایت از این دارد که عرصه تیم های ملی ما رفته رفته از ورزشکاران مسن پر می شوند. این واقعیت نه تنها در فوتبال بلکه در همه تیم های دیگر ملی مان مصداق دارد. ما با کسانی قهرمان بسکتبال آسیا شدیم که اکثر آنها در مسابقات ۴ سال و ۸ سال قبل هم در صحنه حاضر بودند: حامد حدادی، مهدی کامرانی، صمد نیکخواه بهرامی و ... همگی بالای ۳۰ سال سن دارند.

تیم ملی والیبال فرهاد ظریف را دارد که ۳۵ ساله است. تازه این جوانترین تیم ملی ماست! فوتبال ملی ما بازیکن ۳۳ ساله، ۳۲ ساله، ۳۱ ساله و ۳۰ ساله بسیار دارد. در لیگ برتر هم بازیکنان زیادی از سنین مختلف داریم: ۴۰ ساله (سهراب بختیاری زاده)، ۳۹ ساله (مهدی ثابت)، ۳۷ ساله (فرهاد مجیدی و عنایتی)، ۳۵ ساله (علی کریمی و ابراهیم صادقی) و البته ۳۴ ساله (کیانوش رحمتی).

دور مانده های شایسته از تیم ملی که خیلی ها دوست دارند برگردند هم چندان جوان نیستند؛ مهدی رحمتی ۳۱ سال، هادی عقیلی ۳۳ سال، علی کریمی ۳۵ سال و پژمان نوری ۳۳ سال دارند. سن قهرمانی در ورزش ما بسیار بالا رفته است. ورزش ما از درون تهی شده است. چند سال است در دوومیدانی، احسان حدادی دیگری متولد نمی شود! کدام یک از بسکتبالیست های ما به گرد پای ۳۰ ساله ها می رسند؟ چرا در کشتی، هنوز «فردین معصومی» مدعی است؟

● نکونام المثنی دارد

امروز قوی ترین مجموعه باشگاهی ما تیم فوتبال استقلال است. استقلالی که این روزها در لیگ قهرمانی آسیا از خوش شانسی، حریف ضعیف ترین تیم این مرحله یعنی نماینده تایلند شده است. ترکیب یاران اصلی استقلال نشان از میانگین سنی بالا دراین مجموعه دارد؛ ۱- مهدی رحمتی (۳۱ ساله)، ۲- امیرحسین صادقی (۳۲ ساله)، ۳- پژمان منتظری (۳۰ ساله)، ۴- خسرو حیدری (۳۰ ساله)، ۵- حنیف عمران زاده (۲۸ ساله)، ۶- هاشم بیک زاده (۳۰ ساله)، ۷- جواد نکونام (۳۳ ساله)، ۸- آندرانیک تیموریان (۳۱ ساله)، ۹- علیرضا نیکبخت (۳۳ ساله)، ۱۰- احمد جمشیدیان (۲۹ ساله)، ۱۱- پژمان نوری (۳۳ ساله)، ۱۲- محمد مهدی نظری (۲۶ ساله)، ۱۳- سیاوش اکبرپور (۳۰ ساله)، ۱۴- فرهاد مجیدی (۳۷ ساله)، ۱۵- آرش برهانی (۳۰ ساله) و ۱۶- محمد قاضی (۲۹ ساله). میانگین سنی این تیم ۳۰.۸ است. البته شایعه ای هم در مورد ۴ مرد خاص - نکونام، سید مهدی رحمتی، سیاوش اکبرپور و آرش برهانی - وجود دارد که همگی شناسنامه المثنی دارند. گفته می شود سن اصلی نکونام ۳۶، سید مهدی رحمتی ۳۴، سیاوش اکبرپور ۳۳ و آرش برهانی ۳۳ است. اگر اینگونه باشد میانگین سنی استقلال به ۳۱.۲۵ می رسد. این قوی ترین مجموعه باشگاهی ما، نه تنها در فوتبال که در همه ورزش هاست.

● یادگاری از تیم های جوان تاریخ فوتبال

این استقلال قدرتمند امروز در مجموعه تاریخی خودش هم مسن ترین است. اگر در هر سال ۱۴، ۱۵ بازیکن برتر این تیم را گزینش کنیم می بینیم که پیرترین استقلال های قدیمی هم از امروز جوانتر بوده اند. نگاهی به چند نمونه تاریخی فوتبال می اندازیم. در این عرصه سعی می کنیم ۱۵ بازیکن برتر پرسپولیس، استقلال یا تیم ملی را در هر تورنمنت نام برده، سن آنها را بگوییم و میانگین آنها را هم مورد بررسی قرار دهیم. از سال ۱۳۴۲ به بعد یعنی طی ۵۰ سال گذشته نمونه های برتر تیمی یعنی تیم ملی پرسپولیس و استقلال و حتی پاس را با یکدیگر مرور خواهیم کرد.

▪ ۱۳۴۲

تیم ملی فوتبال، صعود کننده به المپیک ۱۹۶۴

در مسابقات مقدماتی و مرحله نهایی المپیک ۱۹۶۴ توکیو، ۲۴ بازیکن برای تیم ملی به میدان آمدند. بیشترین بازی ها را برای تیم ملی این نفرات انجام دادند؛ عزیز اصلی (۲۶)، محراب شاهرخی (۲۱)، حسن حبیبی (۲۵)، محمد رنجبر (۳۰)، منصور امیر آصفی (۳۱)، حمید جاسمیان (۲۷)، همایون بهزادی (۲۳)، حمید شیرزادگان (۲۴)، پرویز قلیچ (۱۹)، کامبیز جمالی (۲۶)، حمید برمکی (۲۸)، جلال طالبی (۲۳)، داریوش مصطفوی (۲۱)، مصطفی عرب (۲۵)، و عبداله ساعدی (۲۷). تیم ملی فوتبال ما در این مقطع با میانگین ۲۵.۱، روزگار جوانی داشت. سرمربی تیم ملی یعنی حسین فکری هم در سال ۱۳۴۳، چهل و یک سال سن داشت.

▪ ۱۳۴۷

اولین قهرمانان جام ملت ها (۱۹۶۸)

در سال ۱۳۴۷ اولین قهرمانی را در عرصه مسابقات جام ملت ها به دست آوردیم. ۱۵ ستاره برتر ما در این عرصه این نفرات بودند (یادآور می شویم که عدد داخل پرانتز سن این نفرات در سال مورد اشاره است)؛ عزیز اصلی (۳۰)، محراب شاهرخی (۲۵)، جعفر کاشانی (۲۴)، حسن حبیبی (۲۹)، مصطفی عرب (۲۹)، علی جباری (۲۲)، حسین فرزامی (۲۳)، اکبر افتخاری (۲۵)، حسین کلانی (۲۴)، همایون بهزادی (۲۸)، اصغر شرفی (۲۴)، پرویز قلیچ (۲۳)، غلام وفاخواه (۲۲)، حمید امینی خواه (۲۵) و فریبرز اسماعیلی (۲۵).

ملاحظه می کنید که تیم ملی فوتبال ما در این مقطع، میانگین ۲۵.۲ سال را داشت. این میانگین سنی برای قهرمانی ایران میانگین شایسته ای بود.

▪ ۱۳۴۹

قهرمانی تاج در آسیا

آبی پوشان پایتخت در سال ۴۹ با قدرت، قهرمان آسیا شدند.استقلالی ها این عنوان قهرمانی را در تهران با پیروزی برابر تیم فوتبال هاپوئل تل آویو به دست آوردند. هاپوئل، نماینده کشور رژیم اشغالگر قدس بود. ۱۵ بازیکن برتر تیم فوتبال استقلال در این رقابت ها عبارت بودند از: ناصر حجازی (۲۱)، مسعود معینی (۲۱)، اکبر کارگر جم (۲۴)، قلیچ (۲۵)، مهدی لواسانی (۲۴)، کارو حق وردیان (۲۴)، حسین فرزامی (۲۴)، غلامحسین مظلومی (۲۱)، جلال طالبی (۲۹)، مهدی حاج محمد (۲۰)، علیرضا حاج قاسم (۲۴)، مسعود مژدهی (۱۹)، عباس مژدهی (۲۴)، غلام وفاخواه (۲۴) و منصور پورحیدری (۲۵).

۲۳.۲، میانگین سنی تیم بسیار جوان استقلال بود؛ زمانی که این تیم قهرمان آسیا شد. تاج سابق یکی از جوانترین قهرمان های تاریخ فوتبال باشگاهی در ایران بود. این تیم فقط جلال طالبی را بالاتر از ۲۵ سال داشت.

▪ ۱۳۵۲

قهرمانان بزرگ تخت جمشید

پرسپولیس در لیگ اول تخت جمشید یک تیم رویایی و بزرگ بود. آنها قهرمان لیگ ۵۱ و ۵۲ شدند. ۱۴ بازی با تیم های درجه اول حرفه ای اروپا و آمریکای جنوبی انجام دادند و طی ۴ بازی از لیگ برابر آبی پوشان - رقیب بزرگ خود - ۳ برد، یک مساوی، ۱۳ گل زده و ۲ گل خورده داشتند. ۱۵ بازیکن برتر پرسپولیس در این مقطع یعنی سال ۵۲، زمانی کهس رخ ها ۶- صفر تاج سابق را بردند، عبارت بودند از: بهرام مودت (۲۲)، جعفر کاشانی (۲۹)، ابراهیم آشتیانی (۲۸)، محراب شاهرخی (۲۹)، مسیح مسیح نیا (۲۱)، علی پروین رضا وطن خواه (۲۷)، فریدون مکعینی (۲۷)، اصغر ادیبی (۲۷)، همایون بهزادی (۳۲)، حسین کلانی (۲۹)، محمددستجردی (۲۲)، اسماعیل حاج رحیمی پور (۲۲)، صفر ایرانپاک (۲۶) و محمود خوردبین (۲۵). البته پرسپولیس ۵۲ ازت تاج ۴۹ مسن تر بود. «۲۶.۲»، میانگین سنی تیم پرقدرت پرسپولیس سال ۵۲ بود.

▪ ۱۳۵۱

قهرمانان آسیا، صعودکنندگان به المپیک

در سال ۱۹۷۲، ایران به المپیک مونیخ صعود کرد. در المپیک مونیخ یک - صفر برزیل را برد اما به مجارستان و دانمارک باخت. ایران در جام ملت های ۱۹۷۲ که در تایلند انجام شد هم کامبوج، عراق، تایند و کره جنوبی را برد و با قدرت قهرمان آسیا شد. در این ۲ دوره موفقیت تاریخی که در فاصله ۴، ۵ ماه انجام شد. این ۱۵ نفر مهمترین یاران تیم ملی بودند؛ ناصر حجازی (۲۳)، ابراهیم آشتیانی (۲۷)، جعفر کاشانی (۲۸)، پرویز قلیچ (۲۷)، علی پروین (۲۶)، علی جباری (۲۶)، غلامحسین مظلومی (۲۳)، مهدی مناجاتی (۲۶) و جواد قراب (۲۳). میانگین سنی این تیم قهرمان، ۲۵.۷ بود و با بهره مندی از شرایطی جوان، قهرمان مسابقات مورد اشاره شد.

▪ ۱۳۵۵

موفق مثل ۴ سال قبل

سال ۱۳۵۵ برای فوتبال ما سال خوبی بود؛ سالی که قهرمان جام ملت ها شدیم، سالی که در المپیک ۱۹۷۶ مونترال به دور دوم رقابت ها صعود کردیم، سالی که مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۷۸ را با ۲ برد شروع کردیم و ... در سالی که جام ملت ها را بدون حتی یک گل خورده فتح کردیم، در المپیک کوبا را بردیم و لهستان تیم سوم جهان ۱۹۷۴ را تا یک قدمی باخت پیش بردیم، این نفرات تیم ملی را همراهی می کردند؛ ناصر حجازی (۲۷)، منصور رشیدی (۲۸)، حسن نظری (۲۰)، محمد صادقی (۲۵)، نصراله عبداللهی (۲۶)، حسین گازرانی (۲۸)، علی پروین (۳۰)، ابراهیم قاسمپور (۲۰)، محمد صادقی (۲۵)، حسن نایب آقا (۲۶)، حسن روشن (۲۱)، غلامحسین مظلومی (۲۷)، ناصر نورایی (۲۴)، علیرضا عزیزی (۲۷) و بیژن ذوالفقارنسب (۲۸). این تیم موفق، صاحب میانگین سنی شایسته ۲۵.۴ بود.

▪ ۱۳۶۷

استارت تیم بزرگ دهه

از سال ۱۳۶۵ تا سال ۱۳۷۱ پرسپولیس طی ۶ سال یک قهرمانی در آسیا، ۵ قهرمانی در تهران، ۲ قهرمانی در جام حذفی کشور و قهرمانی در حذفی تهران را به دست آورد. در سال ۶۷، پرسپولیس ۳، ۴ ستاره برتر و قدیمی خود را از دست داده و چند جوان گرفته بود. پروین، شاهرخ، درخشان و ناصر محمدخانی ستارگان جدا مانده بودند. سن ۱۵ ستاره برتر پرسپولیس ۶۸-۶۷ اینگونه بود؛ بهروز سلطانی (۳۰)، کاظم سیدعلیخانی (۳۴)، مرتضی فنونی زاده (۲۸)، نعیم آبادی (۲۵)، فریبرز مرادی (۲۴)، محسن عاشوری (۲۴)، مجتبی محرمی (۲۴)، مرتضی کرمانی (۲۳)، محمد مایلی کهن (۳۴)، ضیاء عربشاهی (۲۹)، کریم باوی (۲۵)، فرشاد پیوس (۲۷)، محمدحسن انصاری فرد (۲۷)، حسین عبدی (۲۱) و حسین شیرمحمدی (۲۰).

▪ ۱۳۷۰

پرستاره ترین استقلال تاریخ

آنها در این سال قهرمان آسیا شدند. استقلال ۷۰ به ظمن ما، بهترین استقلال تاریخ بود؛ احمدرضا عابدزاده (۲۵)، شاهین بیانی (۳۰)، رضا حسن زاده (۲۳)، مهدی فنونی زاده (۲۶)، صادق ورمزیار (۲۵)، شاهرخ بیانی (۳۱)، رضا احدی (۲۹)، جعفر مختاری فر (۳۳)، مجید نامجو مطلق (۲۵)، عبدالعلی چنگیز (۳۴)، فرشاد فلاحت زاده (۲۴) و امیر موسوی نیا (۲۴). استقلال نسبت به مقطع گذشته مسن تر بود. البته آنها در این سال بابازاده، نعلچگر، ایمان عالمی، میرشاد ماجدی و ... را هم داشتند. با این حال با ۲۷.۲، میانگین سنی نسبتا بالایی داشتند.

▪ ۱۳۷۶

مسیر صعود به جام جهانی

در راه صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ تیم جوانی داشتیم اما در مرحله نهایی جام جهانی ۱۹۹۸ تیم مان پیر شد. به هر حال آنچه بدیهی است این که در راه صعود به جام جهانی ۹۸، ۱۵ بازیکن اصلی ما، احمدرضا عابدزاده (۳۱)، نیما نکیسا (۲۲)، افشین پیروانی (۲۸)، اکبر استاد اسدی (۳۲)، رضا شاهرودی (۲۵)، مهرداد میناوند (۲۲)، مهدی مهدوی کیا (۲۰)، یحیی گل محمدی (۲۷)، حمید استیلی (۳۰)، محمد خاکپور (۲۹)، کریم باقری (۲۴)، علیرضا منصوریان (۲۶)، علی دایی (۲۸)، خداداد عزیزی (۲۶) و اصغر مدیرروستا (۳۰) بودند که میانگین سنی در آ« روزگار ۲۶.۶ بود. بعدها با افزوده شدن نادر محمدخانی و جواد زرینچه به این عرصه میانگین سنی تیم ملی به نحو عجیبی بالا رفت.

▪ ۱۳۸۰

مسیر ناکام

تیم ایران در مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ از تیم سال ۱۹۹۸ قوی تر بود چرا که تعداد تیم های صعود کننده به جام جهانی کمتر از دوره گذشته بود. تیم ما در سال ۱۳۸۰ تیم سوم آسیا شد اما به جام جهانی نرسید. ۱۵ ستاره اصلی فوتبال ما در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲ این ها بودند: ابراهیم میرزاپور (۲۳)، رحمان رضایی(۲۷)، یحیی گل محمدی (۳۱)،افشین پیروانی (۳۲)، کریم باقری (۲۸)، مهدی مهدوی کیا (۲۴)، مهرداد میناوند (۲۶)، علیرضا نیکبخت (۲۱)، جواد نکونام (۲۱)، سیروس دین محمدی (۳۱)، علی دایی (۳۲)، علی کریمی (۲۳)، حامد کاویانپور (۲۳)، مجاهد خذیراوی (۲۱) و مهدی هاشمی نسب (۲۸). میانگین سنی تیم ملی فوتبال ما در این مقطع ۲۶.۶ بود.

▪ ۱۳۸۴

تیم دادکان

در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۶ حضوری شایسته داشتیم و به آسانی مسیر مسابقات مقدماتی جام جهانی را طی کردیم. ۱۵ بازیکن اصلی ما در سال ۱۳۸۳ و ۱۳۸۴ اینها بودند: ابراهیم میرزاپور (۲۷)، حسین کعبی (۲۰)، مهدی مهدوی کیا (۲۸)، ستار زارع (۲۴)، رحمان رضایی (۳۱)، یحیی گل محمدی (۳۵)، محمد محمد نصرتی (۲۴)، جواد نکونام (۲۵)، علی کریمی (۲۷)، وحید هاشمیان (۲۹)، علی دایی (۲۶)، فریدون زندی (۲۶)، علیرضا نیکبخت (۲۵)، سید محمد علوی (۲۴) و ایمان مبعلی (۲۳). «۲۶.۹ سال»، میانگین سنی تیمی است که به جام جهانی ۲۰۰۶ صعود کرد.

▪ ۱۳۸۸

با دایی لنگ زدیم

پرافتخارترین مرد فوتبال ما سرمربی تیمی بود که عامل اصلی ناکامی اش خودش بود. ستاره های فوتبال ما در این سال این ۱۵ نفر بودند: سید مهدی رحمتی (۲۷)، هادی عقیلی (۲۹)، جلال حسینی (۲۸)، حسن اشجاری (۳۰)، حسین کعبی (۲۴)، پژمان نوری (۲۹)، جواد نکونام (۲۹)، مسعود شجاعی (۲۵)، غلامرضا رضایی (۲۵)، محمدرضا خلعتبری (۳۶)، مهدی مهدوی کیا (۳۲)، علی کریمی (۳۱)، وحید هاشمیان (۳۳)، حسین کاظمی (۲۹) و محمد نصرتی (۲۸).

میانگین سنی تیم ملی در این عرصه به ۲۸.۳۳ رسیده بود. در این زمان به نسبت گذشته حسابی مسن شده بودیم اما نمی دانستیم ۴ سال بعد چه تیم پیرتری خواهیم داشت.

▪ ۱۳۹۲

پیرترین تیم

تیم متوسط فوتبال ما که با هدایت کارلوس کی روش به جام جهانی صعود کرد تیمی بود که پیرترین، در تاریخ فوتبال ما لقب گرفت؛ رحمان احمدی (۳۳)، پژمان منتظری (۳۰)، جلال حسینی (۳۲)، محمدرضا خلعتبری (۳۰)، مسعود شجاعی (۲۹)، رضا قوچان نژاد (۲۶)، آندرانیک تیموریان (۳۱)، مجتبی جباری (۳۰)، هاشم بیک زاده (۳۰)، غلامرضا رضایی (۲۹)، اشکان دژاگه (۲۷)، علی کریمی (۳۵)، احسان حاج صفی (۲۳)، مهرداد پولادی (۲۷)، حسین ماهینی (۲۷)، کریم انصاری فرد (۲۳)، محمد قاضی (۲۹)، هادی عقیلی (۳۳)، مهدی رحمتی (۳۱)، محمد نصرتی (۳۲)، محمد نوری (۳۱)، امید ابراهیمی (۲۶) و پژمان نوری (۳۳). این ۲۵ نفر در راه جام جهانی، بیشترین بازی ها را برای تیم ملی انجام دادند. میانگین سنی این تیم ۲۹.۶۹ سال بود. این پیرترین تیم ملی فوتبال ما در مسیر جام جهانی بود.