ذکر منظوم ائمه درادبیات عامیانه

ذکری درباره دوازده امام به صورت منظوم وجود دارد که به‌نظر می‌رسد برخی از ابیات آن تحریف شده است و برخی مصرعها نیز به نظر تکراری می‌آید ولی با این وجود به عنوان نمونه‌یی از علاقه …

ذکری درباره دوازده امام به صورت منظوم وجود دارد که به‌نظر می‌رسد برخی از ابیات آن تحریف شده است و برخی مصرعها نیز به نظر تکراری می‌آید ولی با این وجود به عنوان نمونه‌یی از علاقه مردم نسبت به ائمه حکایت دارد:

بخوانم من امام اولی را

همون شاه نجف یعنی علی را

زبان بگشایم و گویم سخن را

امام دومی آقام حسن را

امام سومی شاه شهیدان

حسین تشنه لب چون ماه تابان

امام چارمی زین‌العباداست

اسیر فرقهٔ ابن زیاد است

امام پنجمی خواهم ز باقر

به فریادم رسد در روز آخِر

امام ششمی حضرت صادق

دلم بر روی ماهش گشته عاشق

امام هفتمی موسی‌بن جعفر

به فریادم رسد در روز محشر

امام هشتمی آقام رضا را

به فریادم رسد روز جزا را

امامِ نُه بود ورد زبانم

تقی بخشنده و آرام جانم

نقی جانم، نقی آرام جانم

نقی باشد همی ورد زبانم

امام یازدهم خورشید والا

که باشد عسکری فرزند زهرا

دوازده سوره‌ام آرام جان است

محمد مهدی آخر زمان است

در روایات دگر در مورد امام هشتم آمده است

امام هشتمین موسی الرضا است

شفیع مومنان روز جزا است

و در مورد دوازدهمین امام آمده

سلام بر مهدی صاحب زمان است

که مهدی گفتنم آرام جان است.