وقتی عشق ایرانی بوی قلب و خرس می گیرد

عشق ورزی به سبک ولنتاین

«۱۴ فوریه چه روزی است؟» تصور کنید در شلوغی شهر و درست زمانی که در اوج گرفتاری‌های روزمره هستید یک خبرنگار جلوی پای شما سبز می‌شود و بپرسد: «۱۴ فوریه چه روزی است؟» شاید اگر چندین سال پیش این سؤال را از جوانان و نوجوان این شهر می‌پرسیدم کمتر کسی پاسخ آن را می‌دانست. اما امروزه به لطف دیش‌های روی پشت بام و ای‌دی‌اس‌ال‌های پر سرعت کمتر کسی است که پاسخ آن را نداند. البته هر چند در مناطق مختلف شهر به علت متفاوت بودن جزیی فرهنگ‌ها، پاسخ‌ها نیز کمی با یکدیگر متفاوت است. در این گزارش به سراغ جوانان رفتیم و نظر آن‌ها را در مورد روز والنتین (یا والنتاین) پرسیدیم.

● روزی برای روشنفکر نماها

در این جا ما هم یاد‌آور می‌شویم که اولا این جشن مربوط به نامزد‌ها است و اصلا ربطی به مادر و پدر ندارد و ما هم یک روز مخصوص مادرها داریم. ثانیا فرهنگ ما ابراز عشق و علاقه را فقط در یک مورد آن هم ازدواج قبول دارد که برایشفکر هم شده، یعنی روز زن و بعدش هم مرد. آخرش هم این که برای هر چیزی لازم نیست تبعیت کنیم، راه‌های خلاقانه هم هست.

● ترویج ممنوع!

در حالی که مدیریت نظارت بر اماکن عمومی و امنیت اخلاقی پلیس از بازاریان خواسته است از تهیه، تولید، عرضه و فروش نمادهای والنتاین اعم از عروسک، قلب، عطر و ادوکلن، لوازم التحریر و... به جهت اشاعه فرهنگ بیگانه و ترویج رفتارهای خلاف عفت عمومی خودداری کنند، اما در گوشه و کنار می‌بینیم که برخی از مغازه‌ها از چند روز مانده به روز عشاق هدایای این روز را در ویترین‌های خود چیده‌اند و حتی تبلیغ آن را نیز با خطی درشت بر روی شیشه مغازه به نحو احسن انجام داده‌اند. در ادامه گزارش با یکی از مغازه‌داران در این باره گفت‌و‌گو می‌کنم. وی در حالی که اطلاعات چندانی از فلسفه نام‌گذاری ۱۴ فوریه ندارد می‌گوید: چه فرقی می‌کند که فلسفه این روز چه باشد و مربوط به آمریکایی‌ها باشد یا چینی‌ها؟ وحید در پاسخ به این سؤال که آیا پلیس ممانعتی از فروش این لوازم برای شما ایجاد کرده است می‌گوید: تا حالا که کسی گیر نداده، البته اگر شما خبرنگارها کاسه داغ‌تر از آش نشوید!

● وقتی از خودمان بیگانه می‌شویم

در این مغازه عطر فروشی دختر جوانی مشغول خرید قلبی منقش به I love you است. او که متوجه موضوع بحث ما شده است می‌گوید: «من این قلب را برای مادرم می‌خرم، به نظر من خیلی زیباست که تمام انسان‌ها در یک روز خاص به کسی که دوستش دارند هدیه دهند.»

سمیه که اولین بار از طریق تماشای یک فیلم بالیوودی در جریان فلسفه این روز قرار گرفته ادامه می‌دهد: «حرف شما را قبول دارم که ما در واقع عیدی را جشن می‌گیریم که مال خودمان نیست، همچنین این گفته شما را هم قبول دارم که اعیاد ما برای آن‌ها مهم نیست ولی حرف من این است که ما وقتی چنین روزی نداریم مجبوریم از فرهنگ بیگانه تبعیت کنیم!»

● روز دردسر ساز!

اما در این بین نظر یک افسر وظیفه راهنمایی و رانندگی هم جالب است. مرتضی که سال گذشته ازدواج کرده و اکنون در دوران عقد به سر می‌برد، می‌گوید: باور کنید همین مناسبت‌های خودمان کمر مرا شکسته است. روز زن، روز تولد همسر و سالگرد ازدواج برای ابراز علاقه و خرید هدیه کافی نیست که باز این روز را علم کرده‌اند؟! مگر یک سرباز با حقوق سربازی سالی چند بار می‌تواند عروسک بخرد، طلا بخرد و شام هم پیتزا بخورند؟! وی که لیسانس زبان انگلیسی دارد ادامه می‌دهد: اما فارغ از بحث‌های مادی به نظر من هیچ‌گاه روز والنتاین نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای اعیاد ایرانی و اسلامی باشد. چرا که روزهایی مانند روز مرد و روز زن با فرهنگ مردم آمیخته شده است و چه بهتر که بیشتر به آن‌ها بپردازیم.

● اول ذی‌الحجه بیشتر به ما می‌آید!

چند قدم آن سوتر از آن مغازه عطر و ادوکلن فروشی داروخانه‌ای وجود دارد. متصدی آن خانم دکتری حدودا ۳۰ ساله است. وی ۵ سال پیش ازدواج کرده و هم‌اینک دارای یک دختر ۲ ساله است. او درباره ترویج روز والنتاین در ایران می‌گوید: متأسفانه تجربه نشان داده است که هر سنتی که از سوی بیگانه ترویج شود در جامعه ایران از سوی قشر روشنفکرمآب حمایت می‌شود، در صورتی که حتی ممکن است این سنت و بدعت در کشور پایه‌گذار هم آن چنان که باید و شاید مورد توجه قرار نگیرد.

این داروساز می‌افزاید: برخی گمان می‌کنند که اسلام با عشق مخالف است. در صورتی که اگر مطالعاتی در سیره ائمه‌اطهار داشته باشند متوجه می‌شوند که زندگی زناشویی این بزرگواران سرشار از عشق بوده است. هر چند رابطه عشق و عاشقی ناب و ماندگار را در عشق بنده به پروردگار می‌دانستند ولی این‌طور نبوده که خانواده خود را فراموش کنند. همه ما می‌دانیم که امام حسین علیه‌السلام همسرشان خانم رباب را بسیار دوست می‌داشتند و حتی در مورد ایشان شعر می‌سرایند! چرا ما به عنوان مسلمان و شیعه این‌ها را سرلوحه کار خودمان قرار ندهیم؟! چرا نباید سال روز ازدواج حضرت علی علیه‌السلام و حضرت فاطمه سلام‌ا... علیها را جشن بگیریم و در این روز به همسر خود هدیه دهیم و به او عشق بورزیم؟! متأسفانه امروز اکثر جوانان می‌دانند ۱۴ فوریه چه روزی است ولی «اول ذی‌الحجه» را نمی‌شناسند و نمی‌دانند که عاشقانه‌ترین پیوند بین دو انسان در این روز رقم خورده است.

این دکتر جوان که تمایلی به درج نامش در روزنامه ندارد، به رفتار امام خمینی‌(ره) اشاره می‌کند و می‌گوید: برایم خیلی تعجب‌آور بود وقتی نامه‌های امام به همسرشان را می‌خواندم و می‌دیدم که او چطور و با چه الفاظ زیبا و عاشقانه‌ای همسرش را مورد خطاب قرار می‌دهد. واقعا زوج‌های ما چقدر از این جملات استفاده می‌کنند؟

امام خمینی در فروردین سال ۱۳۱۲ شمسی، زمانی که در بیروت عازم سفر حج بودند، نامه‌ای مفصلی برای همسرش مرحومه خدیجه ثقفی می‌نویسد. در بخشی از این نامه آمده است: «تصدقت شوم، الهی قربانت بروم، در این مدت که مبتلای به جدایی از آن نور چشم عزیز و قوت قلبم گردیدم، متذکر شما هستم و صورت زیبایت در آیینه قلبم منقوش است. عزیزم، امیدوارم خداوند شما را به سلامت و خوش در پناه خودش حفظ کند. (حال) من با هر شدتی باشد می‌‌گذرد؛ ولی به حمدا... تاکنون هرچه پیش آمد، خوش بوده و الان در شهر زیبای بیروت هستم. ... حقیقتا جای شما خالی است، فقط برای تماشای شهر و دریا خیلی منظره خوش دارد. صد حیف که محبوب عزیزم همراهم نیست که این منظره عالی به دل بچسبد.

نویسنده: سعید برند