جوانان و ضرورت پرهیز از سهل انگاری و بی خیالی

بدون شک شرایط خاص جوانان ایجاب می کند که روی کارها و انتخاب ها و تصمیمات خود خوب فکر کنند, از سر تساهل با مسایل برخورد نکنند و از این مطلب که همواره در زندگی در معرض تهدیدها و آسیب هایی هستند که سرمایه آنان را به باد می دهد, غافل نباشند

بدون شک شرایط خاص جوانان ایجاب می کند که روی کارها و انتخاب ها و تصمیمات خود خوب فکر کنند، از سر تساهل با مسایل برخورد نکنند و از این مطلب که همواره در زندگی در معرض تهدیدها و آسیب هایی هستند که سرمایه آنان را به باد می دهد، غافل نباشند. زیرا اگر غافل و بی خیال و یا خیلی خوش خیال باشند، آسیب ها آنها را احاطه خواهند کرد. در عرصه اجتماعی و زندگی، بیشترین موفقیت بزرگان و دانشمندان در گرو شناخت آفت ها ومحل آسیب ها بوده که توانسته اند راه مقابله با سختی ها و دشواری ها را به دست آورند و همواره در آزمایش های سخت زندگی، سربلند و پیروز گردند. بنابراین بهتر است جوان در زندگی هوشیار باشد و قدر عافیت و سلامت را بداند.

اگر بخواهیم فکر، ذهن و تخیل ما به دنبال گناه نرود و آلوده به ویروس گناه نشود، باید خودمان را کنترل کنیم و با احتیاط در زندگی قدم برداریم و مواظب آفت هایی که همواره ما را تهدید می کنند باشیم و آنها را بشناسیم.

● شناخت محیط زندگی

دنیا عرصه آزمایش است و برای رشد و کمال انسان، آفریده شده است. انسان نیز باید خودش را آماده کند تا در زندگی و در مقابله با آفت ها پیروز شود. ما در محیطی پر از آفات زندگی می کنیم و دور تا دور ما پر از مواد آسیب زا است. عاقلانه است که ما پدیده ای را به عنوان دشمن، باور کنیم. باور کنیم که در معرض حمله دشمن هستیم. با آن که بدبینی هم به اندازه خوش خیالی بد است، اما باید دانست کسانی هستند که دایم برای ما نقشه طراحی می کنند و همیشه بیدارند. ما بی خیال نباشیم و احتیاط را از دست ندهیم. بی احتیاطی ما سبب نمی شود که دشمن، دست از سر ما بردارد. ما دشمن های دیدنی و نادیدنی متعددی داریم، جدید و قدیم، درونی و بیرونی و … که همه همواره آماده هستند که به هر شکل ممکن به ما صدمه بزنند: دشمنان خاک و استقلال ما، دشمنان دین ما، دشمنان آبادانی و رفاه و پیشرفت ما و ….

از بیرون و شیطان و نفس وسوسه گر و بدخواه( سپاهی از جهل، خشونت، بی نظمی، زیاده خواهی، دروغ، تنبلی، نفاق، بی بند و باری، خودخواهی و …) از درون!

● زندگی، میدان مین

باید مواظب بود و با احتیاط گام برداشت. ما از زمانی که خودمان را می شناسیم، به این نکته باید توجه داشته باشیم که پیرامون ما مین گذاری شده، دور و بر ما، بالا و پایین ما و خلاصه همه اطراف، پر از مین است. مین های کوچک و بزرگ و تله های ریز و درشت و سنگین و سبک، عبور از این میدان مین، آداب و مقررات خاص خودش را دارد. باید آداب و مقررات عبور از مسیر میدان مین را یاد بگیریم. هر کس احتیاط نکند، با مین های کوچک و بزرگ، روبه رو می شود که زیر پایش منفجر می شوند و در هر لحظه از زمان، به بخشی از وجود او آسیب می زنند و آن را از بین می برند. گاهی چشم او را، گاهی گوش او را، گاهی دست و پای او را و گاهی شرافت و آبرو و اعتماد به نفس و قدرت ابتکار یا توانایی و استعداد دیگری از او را از بین می برند. با این همه نباید فراموش کنیم که انسان در میان چنین فضای وهم آلود و توطئه آمیزی تنها و بی سلاح رها نشده است. استعدادهایی که در وجود انسان به ودیعه نهاده شده، توانایی های جسمی و روحی، قوه عقل و تفکر، راهنمایی های انبیا و پیشوایان معصوم عواطف انسانی، پیوندهای معنوی و ارتباطات اجتماعی و … در مجموع شبکه قدرتمندی از پشتیبانی و هدایت را در اطراف انسان شکل داده اند که او را به فرمان خداوند ( و البته در مسیر خواست الهی) آگاهی می بخشند، آموزش می دهند، مسلح می سازند و از معرکه ها سالم و سربلند به در می برند.

● آگاهی و تفکر

به مقررات و علایم، خوب توجه کنیم تا جان سالم از این دنیا به در ببریم. آن جایی که آگاهی نداریم، نباید حرکت کنیم! سعی کنیم آگاهانه حرکت کنیم. تعقل و تفکر کنیم که خود را با حدس و گمان و احتمالات، به آب و آتش نزنیم! بدترین دشمن ما، نفس بدخواه و وسوسه گر ماست. همان که در قرآن به عنوان نفس فرمان دهنده به بدی ها از آن یاد شده است. نفس بدخواه تو همواره، خواسته هایی دارد که باید به او بگویی: نه ،نه! از ناحیه او دایم در خطر هستی! او خواسته هایی دارد و همیشه به خاطر خواسته هایش به ما فشار می آورد و دایم ما را تحت منگنه قرار می دهد. فلان چیز را بگو، فلان چیز را بخور، فلان کار را انجام بده، به نفع توست! فلان فیلم را ببین، فلان سی دی را تهیه کن، فلان حرف را بزن و … و دایم ما را به اشباع و ارضای خواسته های نفسانی دل فرا می خواند، از هر طریق و به هر شکلی که شده، تا آنجا که در خوردن و خوابیدن، لباس پوشیدن و حرف زدن و نگاه کردن، دل بستن و مهر ورزیدن و … هر کاری که می خواهیم بکنیم و هر تصمیمی که می خواهیم بگیریم، دخالت کرده، اوضاع را آشفته می کند. این که گفته می شود دایم به خدا پناه ببرید و به یاد خدا باشید، برای همین است شیطان، یعنی بزرگ ترین دشمن درونی ما نیز تنها از طریق همین نفس بدخواه می تواند بر عقل و جان ما چیره شود و حواس ما را پرت کند تا به نحوی ما را به دام بیندازد و از راه مستقیم به در کند. بنابراین، زمینه خطر و آسیب را باید شناسایی کنیم تا خودمان را کنترل کنیم و آسیب نبینیم! شناخت، خیلی مهم است، چرا که مسیر ما به دست افراد خودی مین گذاری شده که راه را خوب می شناسند. باید با انواع و اقسام مین های داخلی آشنا شویم تا بتوانیم آنها را خنثی کنیم. باید با احتیاط و دقت با کسانی که کار آزموده تر و باتجربه ترند، حرکت کنیم و از تجربیات آنها استفاده نماییم و بعد، قدم برداریم. باید بدانیم که کجاها پا بگذاریم و کجا نگذاریم و از راه های مشکوک نرویم. با کسانی که به آنها اطمینان نداریم حرکت نکنیم و از غذاها و یا چیزهایی که ناپاک و یا آلوده است، استفاده نکنیم. با آگاهی و دقت نظر حرکت کنیم.

▪ خلاصه این که به جوانان توصیه می شود:

۱) آفت های اصلی این روزگار را بشناسید، به خصوص آنهایی را که بیشتر معترض جوان و جوانی می شوند و فهرستی از آنها را به دست آورید و ابزار مقابله با آنها را بشناسید.

۲) پس از شناخت، ساز و کارهایی برای پیشگیری و راه های مقابله با آنها را پیدا کنید.

۳) اگر علایمی از عوامل آسیب زا را مشاهده کردید و یا به آن آفت ها مبتلا شدید هرچه سریع تر برای درمان آن اقدام کنید تا زود درمان شود، چرا که در جوانی آفت ها آسان تر زدوده می شوند تا در کهنسالی.

۴) راه های موفقیت و تقویت عناصر مثبت در زندگی و در خودمان را بشناسیم و در مسیر سعادت و پیروزی، استوار گام برداریم و هیچ گاه موانع و مشکلات طبیعی زندگی را به حساب دشمنی کسی یا تقدیر نگذاریم.

سیده معصومه محمدیان