نسخه پی سی بازی افسانه ای FABLE

هفت سال پیش پیتر مولینکس افسانه ای, بازی ای را طراحی کرد که از عناوین رکوردشکن ایکس باکس شد و البته در میان پی سی بازان هم با استقبال خوبی روبه رو شد و منتقدان نیز بازی را بسیار تحسین کردند

هفت سال پیش پیتر مولینکس افسانه‌ای، بازی‌ای را طراحی کرد که از عناوین رکوردشکن ایکس‌باکس شد و البته در میان پی‌سی‌بازان هم با استقبال خوبی روبه‌رو شد و منتقدان نیز بازی را بسیار تحسین‌کردند. Fable یک بازی نقش‌آفرینی منحصربه‌فرد بود؛ با دنیایی فانتزی و اسطوره‌ای و شخصیت‌های بامزه و گاه دوست‌داشتنی و تا حدی به ‌یادماندنی. در نسخه دوم اما آن دسته طرفداران فیبل که بازی را روی پی‌سی تجربه می‌کردند، بی‌نصیب ماندند و سازندگان این دسته از طرفداران را ناراضی رها کردند. این بی‌توجهی به پی‌سی‌بازان، در نسخه سوم جبران شد و اگرچه شش‌ماه دیرتر از اکس‌باکس ۳۶۰ (نسخه اکس‌باکس ۲۹ اکتبر ۲۰۱۰ عرضه شد)، معرفی شد اما سرانجام نسخه پی‌سی بازی در تاریخ بیستم ماه می ۲۰۱۱ عرضه شد و اگرچه همچون نسخه نخست، یک بازی مبتکرانه و انقلابی نیست، اما دنیای فانتزی جذابی دارد که با وجود تمام ایرادهای خود، به‌خصوص طرفداران بازی را تا حدی راضی می‌کند. نسخه پی‌سی تفاوت عمده‌ای با نسخه کنسول ندارد، جز این‌که برخی باگ‌های گرافیکی در این نسخه برطرف شده و سیستم جنگیدن نیز تا حدی تعدیل شده تا کمی از یکنواختی در‌آمده و مهیج‌تر شود.

● خیر و شر

بازی (به انتخاب بازیکن) با یک شاهدخت یا یک شهریار آغاز می‌شود. در ابتدای بازی مشخص می‌شود که شخصیت اصلی فیبل ۲، پس از حکمرانی خوب خود بر سرزمین Albion از دنیا رفته و دو فرزند بر جا گذاشته که فرزند نخست او یک پسر است که به یک حکمران قدرت‌طلب، زورگو و خون‌خوار تبدیل شده و فرزند دوم بازیکن اصلی است که بازی از اتاق او در قصر آغاز می‌شود. در همان دقایق نخست بازی، اوضاع به‌گونه‌ای پیش می‌رود که شهریار ما مجبور می‌شود به همراه مربی رزمی و پیشکار خود قصر را ترک کند و با شهری تیره و تار و پر از فقر و بدبختی که حاصل کار برادرش است، روبه‌رو شود. از این نقطه به بعد، بازی به دو قسمت تقسیم می‌شود. در قسمت نخست، باید در شهرهای مختلف سرزمین البیون به‌دنبال سردسته‌های شهرها بگردید و آن‌ها را با خود هم‌پیمان کنید و در نهایت دسته‌جمعی برادر خود را شکست دهید. البته هم‌پیمان شدن سردسته‌ها مستلزم این است که کارهایی برای هر کدام انجام دهید و در نهایت به هر کدام یک قول بدهید. در بخش دوم شما بر جای برادر خود می‌نشینید و پس از آن است که مشخص می‌شود آیا شما نیز به حکمرانی همچون برادر خود تبدیل می‌شوید یا به حاکمی همچون پدر خود. علاوه بر این، در مقام حکمران است که باید به قول‌هایی که به هم‌پیمانان خود داده‌اید، عمل کنید. البته اختیار با شما است که راه خیر را انتخاب کنید یا شر. این انتخاب از ابتدای بازی همراه شما است، اما تا قبل از حکمران شدن، چندان نقش پررنگی در روند بازی ندارد.

داستان بازی اگرچه چندان پیچیده نیست، اما جذابیت‌هایی هم دارد. بزرگ‌ترین نقطه قوت بازی طراحی محیط، کارگردانی هنری و موسیقی آن است. شخصیت‌های بازی هم با ظاهری کمیک، گاه بامزه و جالب توجه می‌شوند، اما عمقی ندارند. همین کم‌عمقی شخصیت‌ها و یکنواختی آن‌ها کمی از حس هم‌ذات‌پنداری بازی (که یکی از موارد مورد نیاز و حیاتی چنین بازی‌هایی است) می‌کاهد. هر شهر ظاهر و حس و حال خاص خود را دارد که این امر برجذابیت بازی می‌افزاید.نحوه تعامل بازیکن با مردم از چند جهت بر بازی تأثیر می‌گذارد. نحوه تعامل به این صورت است که در برخورد نخست می‌توانید با مردم برخوردی خصمانه داشته باشید یا این‌که مؤدبانه و مهربانانه برخورد کنید. مورد نخست موجب دشمن‌سازی می‌شود و مورد دوم در نهایت موجب دوستی طرف مقابل می‌شود که می‌توان این دوستی را گسترش داد و حتی به ازدواج و تشکیل خانواده رساند. در هر صورت تعامل با مردم یکی از راه‌های به‌دست آوردن امتیازهایی است که با استفاده از این امتیازها می‌توان به گسترش امکانات، پیشرفت سلاح‌ها، افزایش قابلیت‌های تعامل با مردم و موارد فراوان دیگر پرداخت. یکی دیگر از راه‌های به‌دست آوردن این امتیازها به انجام رساندن مأموریت‌های فرعی و اصلی و همچنین از بین بردن دشمن‌ها است.

گیم‌پلی بازی اما هیچ گونه نوآوری ندارد و گاهی یکنواخت می‌شود. سه نوع سلاح در اختیار شما است: اسلحه دستی (شمشیر یا پتک)، تفنگ (اسلحه دوربرد یا تفنگ‌های کوچک‌تر) و جادو. جادو خود انواع مختلفی مانند آتش، یخ، گردباد و رعد دارد که هر نوع می‌تواند با نوع دیگر ترکیب شود. انتخاب هر کدام از این سلاح‌ها با توجه به موقعیت به عهده شما است و استفاده زیاد از هر کدام می‌تواند باعث پیشرفت آن و اضافه شدن قابلیت‌های جدید به آن شود. به‌عنوان مثال، اگر بیش از تعداد مشخصی مرد را با استفاده یکی از انواع تفنگ بکشید، بیست درصد به قدرت آن علیه انسان اضافه می‌شود. در نهایت، چند ترفندی که برای تنوع‌بخشی به گیم‌پلی و نبردها انجام شده چندان جواب نداده و گیم‌پلی و نبردها همچنان گاهی تکراری و خسته‌کننده می‌شود، اما امکان ارتقای اسلحه‌ها با انجام کارهای مختلف می‌تواند به بازیکن برای انجام نبردها انگیزه بیشتری ببخشد.

یکی از تفاوت‌های موجود با بازی‌های دیگر این است که اگر کلید Esc را بزنید، منوی اصلی ظاهر نمی‌شود، بلکه در هر موقعیتی که باشید در مقر اصلی ظاهر می‌شوید، حتی اگر در میانه نبرد باشید (البته منوی Pause همچنان با کلید P در دسترس است). مقر اصلی یک سالن است که در وسط آن نقشه کل سرزمین البیون وجود دارد و دور تا دور آن اتاق‌های مختلف دیده می‌شوند. نقشه کاربردهای مختلف دارد، مثلاً نظارت بر وضعیت ملک‌های خریداری‌شده یا سفر سریع به شهرها یا انتخاب مأموریت‌های فرعی و نظارت بر آنچه در هر شهر جالب‌توجه است (مثلاً کلیدهای موجود در هر شهر یا اطلاعات این چنینی). اتاق‌های اطراف هم کاربردهای مختلفی دارند، در یکی از اتاق‌ها انواع سلاح‌های بازیکن وجود دارد و می‌توان از میان آن‌ها انتخاب کرد. در اتاق دیگر لباس‌های بازیکن وجود دارد که می‌تواند لباس دلخواه را پوشیده و رنگش را عوض کنید، اتاق‌های دیگر هم اتاق مدیریت مالی و دارایی‌ها، اتاق دستاوردها و اتاق تعامل با دیگر بازیکنان آنلاین وجود دارد. با استفاده از مورد آخر می‌توانید به بازی بازیکن دیگری وارد شوید یا بازیکن را به بازی خود راه دهید و از مشارکت او بهره‌مند یا متضرر شوید. پس در راه دادن بازیکنان دیگر دقت به خرج دهید، زیرا ممکن است پشیمانی برای شما به بار آورد!

اما یکی از موارد مهمی که به‌خصوص در بخش دوم بازی (پس از به حکمرانی رسیدن) نقش تأثیرگذاری بازی می‌کند، سیستم اقتصادی‌ای است که در بازی وجود دارد. پول در این بازی از چند طریق به دست می‌آید: انجام مأموریت‌های فرعی و اصلی، خرید و فروش اجناس مختلف و خرید ملک. مورد آخر می‌تواند در صورت مدیریت درست تأثیر بسیار مثبتی در روند بازی شما داشته باشد. این مورد به این شکل است که می‌توانید یک فروشگاه یا خانه را بخرید. خرید فروشگاه سودی از فروش اجناس و همچنین تخفیف ویژه اجناس را نصیب شما می‌کند و با خرید خانه نیز می‌توانید آن را اجاره دهید و به پول برسید. البته، تعیین قیمت اجناس فروشگاه یا اجاره خانه با شما است که این کار در نحوه دید مردم به شما تأثیرگذار است (این‌که قیمت‌ها را ارزان تعیین کنید یا گران می‌تواند باعث شود که مردم دیدی مثبت یا منفی به شما داشته باشند). البته فراموش نکنید که باید به املاک خود برسید و همیشه آن‌ها را تعمیر کنید و خوب نگه دارید.

در مجموع، فیبل ۳ را می‌توان یک بازی به‌نسبت لذت‌بخش دانست که اگرچه از بعضی جهات پایین‌تر از حد انتظار است و نوآوری بزرگی اضافه بر نسخه قبلی ندارد، اما در عوض محیطی جذاب و فضاسازی جالبی دارد. شوخی‌های موجود در بازی نیز گاهی جواب می‌دهند و لبخندی گوشه لب بازیکن به جای می‌گذارند. فیبل ۳ بازی‌ای است که با وجود تمام ضعف‌های خود و گاه تکراری بودن، ارزش تجربه را دارد. پس دست به‌کار شوید و گشت زدن در دنیای بزرگ فیبل و ماجراجویی در میان افسانه و اسطوره را آغاز کنید!