شنبه, ۴ اسفند, ۱۴۰۳ / 22 February, 2025
مجله ویستا

از دوستی با دروغگو بپرهیز


از دوستی با دروغگو بپرهیز

بازخوانی ۳۸حدیث علوی

در اینجا نگاهی انداخته‌ایم به سخنان امام علی (ع) همام که سخنانش چراغی است روشن در دل تاریک بیم‌ها و ناامیدی‌ها...

▪ از دوستی با دروغگو بپرهیز که او به سرابی ماند که دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور می‌نمایاند.

▪ از دوستی با احمق بپرهیز که می‌خواهد به تو نفعی رساند اما دچار زیانت می‌کند.

▪ از دوستی با بخیل بپرهیز زیرا آنچه را که سخت به آن نیاز داری از تو دریغ می‌دارد و از دوستی با بدکار بپرهیز که با اندک بهایی تو را می‌فروشد.

▪ چون نشانه‌های نعمت پروردگار آشکار شد، با ناسپاسی نعمت‌ها را از خود دور نسازید.

▪ از کفاره گناهان بزرگ، به فریاد مردم رسیدن و آرام کردن مصیبت‌دیدگان است.

▪ بخشنده باش اما زیاده‌روی نکن، در زندگی حسابگر باش اما سختگیر مباش.

▪ در سر راه صفین دهقانان شهر انبار تا امام را دیدند پیاده شده و پیشاپیش آن حضرت می‌دویدند. فرمود: «چرا چنین می‌کنید؟» گفتند: «عادتی است که پادشاهان خود را احترام می‌کردیم،» فرمود: «به خدا سوگند! که امیران شما از این کار سودی نبردند و شما در دنیا با آن خود را به زحمت می‌افکنید و در آخرت دچار رنج و زحمت می‌شوید و چه زیانبار است رنجی که عذاب در پی آن باشد و چه سودمند است آسایشی که با آن، امان از آتش جهنم باشد.»

▪ همانا ارزشمندترین بی‌نیازی عقل است و بزرگ‌ترین فقر بی‌خردی است و ترسناک‌ترین تنهایی خودپسندی است و گرامی‌ترین ارزش خانوادگی اخلاق نیکوست.

▪ اگر بر دشمنت دست یافتی، بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده.

▪ ناتوان‌ترین مردم کسی است که در دوست‌یابی ناتوان است و از او ناتوان‌تر آنکه دوستان خود را از دست بدهد.

▪ با مردم آنگونه معاشرت کنید، که اگر مردید بر شما اشک ریزند و اگر زنده ماندید، با اشتیاق سوی شما آیند.

▪ عمل مستحب انسان را به خدا نزدیک نمی‌گرداند اگر به واجب زیان رساند.

▪ خوشا به حال کسی که به یاد معاد باشد برای حسابرسی قیامت کار کند، با قناعت زندگی کند و از خدا راضی باشد.

▪ گناهی که تو را پشیمان کند بهتر از کار نیکی است که تو را به خودپسندی وادارد.

▪ هیچ ثروتی چون عقل و هیچ فقری چون نادانی نیست. هیچ ارثی چون ادب و هیچ پشتیبانی چون مشورت نیست.

▪ از بخشش اندک شرم مدار که محروم کردن از آن کمتر است.

▪ عفت ورزیدن زینت فقر و شکرگزاری زینت بی‌نیازی است.

▪ اگر به آنچه که می‌خواستی نرسیدی، از آنچه هستی نگران مباش.

▪ ارزش هرکس به مقدار دانایی و تخصص اوست.

▪ شما را به ۵ چیز سفارش می‌کنم که اگر برای آنها شتران را پرشتاب برانید و رنج سفر را تحمل کنید سزاوار است: کسی از شما جز به پروردگار خود امیدوار نباشد و جز از گناه خود نترسد و اگر از یکی سوال کردند و نمی‌داند، شرم نکند و بگوید نمی‌دانم و کسی در آموختن آنچه نمی‌داند شرم نکند و بر شما باد به شکیبایی که شکیبایی، ایمان را چون سر است بر بدن و ایمان بدون شکیبایی چنان بدن بی‌سر، ارزشی ندارد.

▪ دو چیز در زمین مایه امان از عذاب خدا بود: یکی از آن دو برداشته شد، پس دیگری را دریابید و بدان چنگ زنید اما امانی که برداشته شد رسول خدا (ص) بود و امان باقی‌مانده، استغفار است که خدای بزرگ به رسول خدا(ص) فرمود: «خدا آنان را عذاب نمی‌کند در حالی که تو در میان آنانی و عذابشان نمی‌کند تا آن هنگام که استغفار می‌کنند.»

▪ کسی که میان خود و خدا را اصلاح کند، خداوند میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد و کسی که امور آخرت را اصلاح کند، خدا امور دنیای او را اصلاح خواهد کرد و کسی که از درون جان واعظی دارد، خدا را بر او حافظی است.

▪ بی‌ارزش‌ترین دانش، دانشی است که بر سر زبان است و برترین علم، علمی ‌است که در اعضا و جوارح آشکار است.

▪ از امام پرسیدند: «خیر» چیست؟ فرمود: «خوبی آن نیست که مال و فرزندت بسیار شود بلکه خیر آن است که دانش تو فراوان و بردباری تو بزرگ و گران مقدار باشد و در پرستش پروردگار در میان مردم سرفراز باشی پس اگر کار نیکی انجام دهی شکر خدا به جا آوری و اگر بد کردی از خدا آمرزش خواهی. در دنیا جز برای ۲ کس خیر نیست؛ یکی گناهکاری که با توبه جبران کند و دیگر نیکوکاری که در کارهای نیکو شتاب ورزد.»

▪ خوابیدن همراه با یقین، برتر از نمازگزاردن با شک و تردید است.

▪ چون روایتی را شنیدید، آن را بفهمید و عمل کنید، نه بشنوید و نقل کنید زیرا راویان علم، فراوان و عمل‌کنندگان آن اندک‌اند.

▪ همانا خدا واجباتی را به شما لازم شمارده، آنها را تباه نکنید و حدودی برای شما معین فرموده اما از آنها تجاوز نکنید و از چیزهایی نهی فرمود، حرمت آنها را نگاه دارید و نسبت به چیزهایی سکوت فرمود، نه از روی فراموشی، پس خود را درباره آنها به رنج و زحمت دچار نسازید.

▪ مردم برای اصلاح دنیا چیزی از دین را ترک نمی‌گویند جز آنکه خدا آنها را به چیزی زیانبارتر دچار خواهد ساخت.

▪ سرمایه‌ای سودمندتر از عقل نیست و تنهایی‌ای ترسناک‌تر از خودبینی و عقلی چون دوراندیشی و بزرگواری‌ای چون تقوا و همنشینی چون اخلاق خوش و میراثی چون ادب و رهبری چون توفیق الهی و تجارتی چون عمل صالح و سودی چون پاداش الهی و پارسایی‌ای چون پرهیز از شبهات و زهدی چون بی‌اعتنایی به دنیای حرام و دانشی چون اندیشیدن و عبادتی چون انجام واجبات و ایمانی چون حیا و صبر و خویشاوندی چون فروتنی و شرافتی چون دانش و عزتی چون بردباری و پشتیبانی مطمئن‌تر از مشورت.

▪ چقدر فاصله بین این دو عمل زیاد است: عملی که لذتش می‌رود و کیفر آن می‌ماند و عملی که رنج آن می‌گذرد و پاداش آن ماندگار است.

▪ خوشا به حال آن کس که خود را کوچک می‌شمارد و کسب و کار او پاکیزه است و جانش پاک و اخلاقش نیکوست که مازاد بر مصرف زندگی را در راه خدا بخشش می‌کند و زبان را از زیاده‌گویی بازمی‌دارد و آزار او به مردم نمی‌رسد و سنت پیامبر(ص) او را کفایت کرده، بدعتی در دین خدا نمی‌گذارد.

▪ در شگفتم از بخیل، به سوی فقری می‌شتابد که از آن می‌گریزد و سرمایه‌ای را از دست می‌دهد که برای آن تلاش می‌کند. در دنیا چون تهیدستان زندگی می‌کند اما در آخرت چون سرمایه‌داران محاکمه می‌شود و در شگفتم از متکبری که دیروز نطفه‌ای بی‌ارزش و فردا مرداری گندیده خواهد بود و در شگفتم از آن‌کس که آفرینش پدیده‌ها را می‌نگرد و در وجود خدا تردید دارد و در شگفتم از آن‌کس که مردگان را می‌بیند و مرگ را از یاد برده است و در شگفتم از آن‌کس که پیدایش دوباره را انکار می‌کند در حالی که پیدایش آغازین را می‌نگرد و در شگفتم از آن‌کس که خانه نابودشدنی را آباد می‌کند اما جایگاه همیشگی را از یاد برده است.

▪ دوست، دوست نیست مگر آنکه حقوق برادرش را در ۳ جایگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتاری، آن هنگام که حضور ندارد و پس از مرگ.

▪ ایمان خود را با صدقه دادن و اموالتان را به زکات دادن نگاه دارید و امواج بلا را با دعا از خود برانید.

▪ نابود شد کسی که ارزش خود را ندانست.

▪ کسی که میان خود و خدا را اصلاح کند، خداوند میان او و مردم را اصلاح خواهد کرد و کسی که امور آخرت را اصلاح کند، خدا امور دنیای او را اصلاح خواهد کرد و کسی که از درون جان واعظی دارد، خدا را بر او حافظی است.

▪ بی‌ارزش‌ترین دانش، دانشی است که بر سر زبان است و برترین علم، علمی است که در اعضا و جوارح آشکار است.

▪ مردم برای اصلاح دنیا چیزی از دین را ترک نمی‌گویند، جز آنکه خدا آنان را به چیزی زیانبارتر دچار خواهد ساخت.

جمع آوری:اعظم ولی قیداری