زمان قحطی

قحطی معمولا به زمانی اطلاق می گردد که مردم در اثر عدم و یا کمبود مواد غذایی از بین می روند اما آنجا که مردم بر اثر داشتن تفکر سنتی زندگی را می بازند چه باید نامید

قحطی معمولا به زمانی اطلاق می گردد که مردم در اثر عدم و یا کمبود مواد غذایی از بین می روند . اما آنجا که مردم بر اثر داشتن تفکر سنتی زندگی را می بازند چه باید نامید؟ آنجا که رشد فزاینده جرائم، کودک آزاری و خود فروشی مردان و زنان در شهرستان های بزرگ کشور باعث ویرانی نسلی می گردد آنرا چه باید نامید؟

جامعه ایرانی بخاطر پیام هایی که بتوسط دولتمردان خود به جهان می فرستد تبدیل به یک عامل منفی در اکثر رسانه های گروهی شده است . این موضوع که نه باورهای ما بلکه تجربیات ماست که ما را به دنیای اطراف پیوند میدهد واقعیتی است انکار ناپذیر. نمونه بارز این مدعا کارل مارکس بنیان گذار تفکر کمونیستی است که تحول عظیمی در تاریخ قرن بیستم بوجود آورد. کارل بعنوان یک فرد مذهبی که سخت به عقاید خود پایبند بود و برای پایداری ارزش های خود هر عملی را انجام می داد. در اثر مشاهدات منفی از جانب فردی (پدر او) که تثبیت کننده اساس باورهای مذهبی او بود به یکباره فروریخت. این جمله معروف او که مذهب افیون توده هاست باعث گردید که هزاران بلکه میلیون ها نفر پس از شنیدن داستان او طرز تفکر خود را در رابطه با ارزش های مذهبی خود تغییر دهند. زیرا تجربه مارکس مشابه تجربیات دیگرانی می باشد که زندگی شان به یکباره فرو ریخت.

●برای آزادی از قحطی یاید عکس العمل های خود را تغییر داد

امروز بسیاری از ایرانیان بخاطر تجربیاتی که آنها را در حجر فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی قرار داده است مذهب زده و مخالف خدا کرده است. شاید امروز شما نیز در بیابان زندگی به قحطی برخورده اید که ظاهرا راه فراری برای آن نیست. برای فرار از بیابان باید دریابید که زندگی ۱۰ درصد از چیزهایی که بر ما اتفاق می افتد و ۹۰ درصد پاسخ در برابر ان می باشد. شما در هر وضعیت و هر گونه طرز تفکری قادر به تغییر زندگی خود هستید.

شاید نتوان تصویر نا بهنجار دنیای اطراف خود را تغییر داد ولی می توان تصویر وجود خود را تغییر داد.

شاید نتوان لحظات بحرانی زندگی را تبدیل نمود اما می توان بر آن چیزی نیافزاییم.شاید نتوان اتمسفر منفی دنیای اطراف خود را کنترل کرد ولی می توان اتمسفر زندگی خود را کنترل نمود

●برای آزادی از قحطی باید در زندگی خود رشد نمود

آینده هر فرد بسته به نحوه استفاده از توانایی اوست. جان مکس ول نویسنده زبر دست و صاحب نظر در زمینه مدیریت و رهبری می گوید: هدیه خدا به ما توانایی های ماست و هدیه ما به خدا نحوه استفاده از توانایی های ماست. این واقعیتی است که مسئولیت پرورش و رشد در زندگی خود را جدی نگیریم آنرا باخته ایم. زیرا پروزش و رشد بصورت اتوماتیک رخ نمی دهد. اگر چه این موضوع در جامعه ای چون ایران مجالی برای گفتگو در مورد نیست (اغلب بخاطر مشکلات و مسائل موجود تن به هر چه پیش آمد خوش اید می دهند.) اما نباید عذر موجه ای در جهت عدم رشد و پیشرفت ما گردد. رشد یعنی شناخت استعداد های خود و بهره وری از ان جهت آینده برتر. اما بگذارید از شما بپرسم نقشه شما برای رشد در زندگی شخصی شما چیست؟ به کجا در زندگی می خواهید برسید؟ راههای عملی برای رسیدن به نقشه شما کدامند؟ امروز اگر تمام منابع مالی، دانش و تجربیات لازم در اختیار شما قرار داده شود با آن چه خواهید کرد؟ ایا پاسخ شما ارضا کننده خواسته های شما برای رهایی از وضعیت موجود می باشد و یا پاسخی است ارزشمند که می تواند پایه های اساسی زندگی شما در آینده گردد.

یوسف شخصیتی بود که بتوسط برادارن خود به اسارت فروخته شد. اما پس از سالها گذشت یوسف با استفاده از استعداد های خود و عکس العمل بجا باعث آزادی خانواده و قوم خود از قحطی بزرگ در سرزمین آبا و اجدادی خود شد.

رشد یوسف در طول سالیان اسارت باعث گردید که طرز فکر و عملکرد او نسبت به محیط اطراف تغییر کند. به همین دلیل هنگامیکه برادران او به جهت گرفتن آذوقه به نزد او آمدند ایشان را برکت داد و توان افزا نمود تا رفته خانواده خود را در زمان قحطی خوراک دهند.

امروز آیا شما در زندگی خود با قحطی روبرو شده اید؟ آیا به بن بست رسیده اید و نمی دانید چه باید کرد؟ اگر چنین است عکس العمل های خود را تغییر دهید و از توانایی های خود جهت رشد در زندگی استفاده نمایید. اگر چه کنترل بسیاری از موضوعات در دست ما نیست اما می توان از خالقی که خود را در شخصیت پدری دلسوز به ما معرفی می کند درخواست نمود تا در نام عیسی مسیح ما را در زندگی راهبر گردد. آو امروز قادر است تا انجام دهد بیش از انچه که تصور کنیم. حال نوبت شماست تا قدم بعدی را بردارید....

از بابک سیار