شاهکار ارتباط سازنده

بدون شک یکی از مهم ترین مهارت هایی که افراد امروزی به آن نیاز دارند برقراری ارتباط موثر با سایرین است و در هر زمان, مکان و با داشتن هر موقعیت شغلی, داشتن این مهارت می تواند ایام را به کام خود فرد و سایرین شیرین کند

بدون‌شک یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی که افراد امروزی به آن نیاز دارند برقراری ارتباط موثر با سایرین است و در هر زمان، مکان و با داشتن هر موقعیت شغلی، داشتن این مهارت می‌تواند ایام را به کام خود فرد و سایرین شیرین کند. برقراری یک ارتباط موثر به واقع مانند سفری است که افراد طی آن از تمامی مسیر سفر و قرار گرفتن در کنار همسفران خود لذت می‌برند.

برای روشن شدن این موضوع آوردن مثالی خالی از لطف نیست، این اواخر و به سبب پروازهای متعدد آن‌هم با تاخیرهای مداوم، فرسودگی ناوگان هواپیمایی، عدم رعایت استانداردهای مشتری مداری و قصه‌های بی‌شماری از این دست، سفر کمترین جذابیت را برایم دارد و دیدن فرودگاه تداعی‌گری عذابی طاقت‌فرساست. در یکی از این پروازها به مقصد شیراز، بعد از خستگی از معطلی یک ساعته مسیر رفت (البته با توجه به روتین شدن این تاخیرها به نظر بسیار ناچیز می‌آید و در برگشت تاخیری ۴ ساعته را تجربه کردم)، رفتار خلبان بیش از هر سفری برایم جلب توجه کرد.

خلبان در همان ابتدای پرواز با لحنی ساده و صمیمانه شروع به برقراری ارتباط سازنده با مسافرین گرفت. صدای گرم و احوال‌پرسی صمیمانه‌شان در بستر کانالی مناسب (دقت کرده باشید صدای نویز بلندگوها در هواپیماهای ما بیداد می‌کند و استثنائا این هواپیما، چنین مشکلی نداشت) اعتمادسازی اولیه را شکل داد. آنین وضعیت در شرایطی بود که دودی که از موتور هواپیما هنگام برخاستن مشاهده می‌شد، اندکی مسافران را مستاصل و نگران کرده بود.

در ادامه با همان صدای دلنشین و دوستانه شروع به دادن اطلاعاتی از پرواز، مسیر، ارتفاع و سرعت کرد که البته شیوه بیان، همان سیاق همیشگی و روتین اغلب خلبانان نبود و سعی می‌کرد تا اطلاعات را در اوج سادگی برای هر مخاطبی قابل فهم کند، مثلا ارتفاع را از پا به متر از دریا و سرعت را از مایل به کیلومتر بر ساعت، برمی‌گرداند و انصافا در خلال موضوعات، اطلاعات ارزنده‌ای را ارائه می‌کرد که تا پیش از آن در هیچ پروازی، به جز پروازهای طولانی و البته باز هم نه باز به این سادگی، دریافت نکرده بودم.

ارائه حقایق و شواهدی از حواشی پرواز (اشاره به هواپیمایی که در باند و قسمت راست در حال لندینگ بود و باعث تاخیر اولیه شد، یا اشاره دقیق به محل قرارگیری هواپیما و توده‌های ابر زیبا) توضیحاتی بود که اشتیاق همراهان را مهیا می‌ساخت و سفر را دلنشین‌تر می‌کرد. همچنین زمانی که می‌خواست از دلایل وقفه اولیه پرواز بگوید به جای بی‌تفاوتی و پوزش کلیشه‌ای، سعی می‌کرد تا با ارائه‌ی دلایل دقیق و عنوان کردن ریشه اصلی مشکل فنی هواپیما، اعتماد بیشتری را نسبت به عملکرد خود و سایر خدمه پرواز جلب کند.

در طول سفر نیز بارها با ادبیاتی شیوا و شاعرانه از هوا و باد و آرامش مسیر می‌گفت که برای مسافران جذابیت زیادی فراهم کرد و در خلال آن نیز فرصت را غنیمت می‌شمرد تا از خدمه و سایر اعضای تیم‌اش به شیوه‌ای کم‌نظیر، به نیکی یاد کند و اشاره داشت که آنان همراه شما هستند تا سفر برایتان آسان شود.

اهمیت برقراری ارتباطی سازنده و شگرفی تاثیر آن در مراودات انسان‌ها بر کسی پوشیده نیست و کاش تمامی افراد سعی می‌کردند تا با فراگیری این مهارت، زمینه‌های تبلور زندگی شاد و سرشار از آرامش و صلح را برای همه رقم بزنند.

ایوب اسماعیلی