بداخلاقها مواظب فشار قبر باشند

فشار قبر, هر طوری كه باشد, خیلی مهم نیست, اما اینكه چه چیزی موجب دچار شدن بر آن می شود, و اینكه چگونه می توان از آن گریخت, بسیار مهم است

حتما چیزهایی درباره‌ی فشار قبر شنیده‌اید. و حتما برایتان سوال شده كه فشار قبر دیگر چیست؟ و چگونه است؟ و نیز برایتان سوال شده كه چه چیزی باعثش می‌شود؟

همین سوالِ آخرتان از همه مهمتر است، چون فشار قبر، هر طوری كه باشد، خیلی مهم نیست، اما اینكه چه چیزی موجب دچار شدن بر آن می‌شود، و اینكه چگونه می‌توان از آن گریخت، بسیار مهم است.

داستان زیر را بخوانید تا با یكی از عوامل فشار قبر آشنا شوید و حتما حواستان را جمع كنید.

سعد یكی از یاران بزرگ پیامبر اكرم -سلام و درود خداوند بر او و خاندان پاكش باد- و از اهل مدینه بود. او نزد رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- و مسلمین به طوری احترام داشت كه وقتی سواره می‌آمد، رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- مسلمین را به استقبالش می‌فرستاد و خود نیز هنگام ورودش تمام قامت در برابر او بر می‌خواست.

سعد بن معاذ، این یار دلاور پیامبر، در جنگ خندق از خود گذشتگی‌هایی نشان داد تا آن كه تیری به دستش اصابت كرد و دچار خون‌ریزی شد.

● فشار قبر فقط مال آدم‌های بد نیست

به دستور پیامبر اكرم -صلی الله علیه و آله و سلم- در مسجد، خیمه‌ای برافراشتند و سعد در آن خیمه، تحت درمان قرار گرفت و خود پیامبر -صلی الله علیه و آله و سلم- پرستاری او را عهده‌دار گشت و این دعا را در حق او می‌كرد: "خدایا! سعد در راه تو جهاد كرد و پیامبرش را تصدیق نمود، روح او را به خوبی بپذیر".

بعد از خاتمه جنگ خندق و محاصره قلعه‌ی بنی قُریضه، حضرت رسول -صلی الله علیه و آله و سلم- داوری و میانجی‌گری جنگ با یهودیان را به او واگذار كرد و دستور داد او را بر تختخوابی گذاشتند و پیش یهود آوردند.

و سعد اینگونه حكم كرد كه: یا رسول الله! مردان ایشان را بكش ‍ و زنان و اطفال آنان را اسیر كن و اموالشان را در میان مهاجر و انصار قسمت فرما.

بعضی كارها هرچند خودشان كوچكند [البته به ظاهر] اما آثار و تبعات بزرگی دارند حال چه خوب، چه بد.

حضرت فرمود: حكمی كردی كه خدا در بالای هفت آسمان چنین حكم كرده بود.

بعدها سعد بر اثر خونریزی همان زخم از دنیا رفت.

صبح آن روزی كه سعد از دنیا رفت. جبرئیل نازل شد و عرض كرد: یا رسول الله ! چه كسی از امت تو از دنیا رفته است، كه فرشتگان آسمان روح او را به یك دیگر مژده می‌دهند؟

حضرت امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:

عده‌ای به خدمت حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم آمدند و گفتند: یا رسول الله سعد بن معاذ رحلت كرده است.

رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- [وقتی خبر درگذشت سعد را شنید] همراه اصحاب خود برخاستند، [و به طرف منزل سعد حركت كردند] و در حالی كه در تكیه‌گاه بودند، امر كردند تا سعد را غسل دهند.

وقتی غسل به پایان رسید و او را حنوط و كفن كرده و به سوی تابوتش حركت دادند رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- پا برهنه و بدون ردا، جنازه را تشیع می كرد، گاهی طرف راست و گاهی جانب چپ تابوت را می‌گرفت تا آن كه كنار قبرش رسیدند.

آنگاه حضرت رسول -صلی الله علیه و آله و سلم- داخل قبر شد و او را در لحد گذاشته و خشتها را جدا كرده و چید.

می‌‌فرمود: "به من سنگ بدهید" ؛ " به من گِل بدهید" ، و با آن ها میان خشت ها را پر كرد.

رسول خدا -صلی الله علیه و آله و سلم- چون از این كار فارغ شد و خاك بر روی سعد ریختند و قبر را مرتب كردند فرمود: می دانم كه پوسیدگی به این قبر می رسد، اما پروردگار دوست دارد بنده‌ی خدا وقتی كاری را انجام می‌دهد، در آن محكم كاری كند.

درست است كه در داستان ما "سعد" یك مرد بود، اما قضیه‌ی بدخُلقی و آثار وحشتناك آن‌[همان فشار قبر را می‌گویم] مربوط به همه‌ی بداخلاقها می‌شود، حتی خانم‌ها!

چون از مرتب كردن قبر فارغ شد و خاك به روی آن ریختند. مادر سعد گفت: "بهشت بر تو گوارا باد."

حضرت رسول -صلی الله علیه و آله و سلم- فرمود: "ای مادر سعد! بر اینكه گفتی مطمئن نباش".

رسول خدا بعد از دفن سعد مراجعت كرد و مردم نیز مراجعت نمودند و عرض كردند: یا رسول الله! ما امروز كارهایی را درباره سعد از شما مشاهده كردیم كه تا به حال درباره هیچ كس دیگر ندیده بودیم كه انجام دهید، بدون ردا، و كفش به دنبال جنازه‌ی سعد حركت كردید!

فرمود: فرشتگان آسمان بدون كفش و رداء به تشییع جنازه سعد آمده‌اند، من هم به آنها تأسی كردم.

عرض كردند: شما گاهی جانب راست و گاهی جانب چپ سریر را می گرفتید! فرمود: دست من در دست جبرئیل بود، هر طرف را كه او می‌گرفت من نیز می‌گرفتم.

عرض كردند: شما دستور دادید كه سعد را غسل دهند و خود بر جنازه‌اش نماز خواندید و برای او لحد قرار دادید و بعد از آن فرمودید كه "قبر، بدن سعد را فشار داد"؟[این شخصیت و فشار قبر؟!]

فرمود: آری ، چون سعد با اهل منزلش بداخلاق بود.

حالا با هم به چند نكته در این ماجرا دقت می‌كنیم:

۱) فشار قبر فقط مال آدم‌های بد نیست

۲) هیچ چیز در دستگاه محاسبه‌ی خداوند گم و یا فراموش نمی‌شود حتی اگر به اندازه‌ی خردل باشد

۳) بعضی كارها هرچند خودشان كوچكند [البته به ظاهر] اما آثار و تبعات بزرگی دارند حال چه خوب، چه بد.

۴) درست است كه در داستان ما "سعد" یك مرد بود، اما قضیه‌ی بدخلقی و آثار وحشتناك آن‌[همان فشار قبر را می‌گویم] مربوط به همه‌ی بداخلاقها می‌شود، حتی خانم‌ها!

۵) پیامبر فرمودند خدا دوست دارد بنده‌اش در كارها محكم‌كاری كند، پس یكی از این كارها كه اتفاقا خیلی به محكم‌كاری نیاز دارد، همین مسأله قبر و جهان آن سویش است!

عقل هر آدم سالمی حكم می‌كند كه بعد از خواندن این داستان دقیق‌تر به مسائل آخرت خود بیاندیشد و مواظب دامنش باشد كه فشار قبر نگیردش.

وبالاسناد ، قال : حدثنا أبو الحسن علی بن الحسین بن شقیر بن یعقوب بن الحارث بن إبراهیم الهمدانی فی منزله بالكوفهٔ ، قال : حدثنا أبو عبد الله جعفر بن أحمد بن یوسف الأزدی ، قال : حدثنا علی بن بزرج الخیاط ، قال : حدثنا عمرو بن الیسع ، عن عبد الله بن سنان:

عن أبی عبد الله جعفر بن محمد الصادق علیه السلام، قال: أتی رسول الله صلی الله علیه و آله آت فقال له: سعد بن معاذ قد مات ، فقام رسول الله -صلی الله علیه وآله- و قام أصحابه معه ، فأمر بغسل سعد و هو قائم علی عضادهٔ الباب ، فلما حنط و كفن و حمل علی سریره ، تبعه رسول الله صلی الله علیه وآله بلا حذاء و لا رداء ، ثم كان یأخذ السریر مرهٔ یمنهٔ و مرهٔ یسرهٔ حتی انتهی به إلی القبر، فنزل رسول الله -صلی الله علیه و آله- حتی لحده و سوی علیه اللبن و جعل.

یقول: ناولونی حجرا ، ناولونی ترابا، فسدد ما بین اللبن، فلما أن فرغ و حثا التراب علیه و سوی قبره، قال رسول الله -صلی الله علیه و آله- "إنی لأعلم أنه سیبلی ویصل البلی إلیه" ، و لكن الله عز وجل یحب عبدا إذا عمل عملا أحكمه.

فلما أن سوی التربهٔ علیه قالت أم سعد من جانب القبر: "یا سعد، هنیئا لك الجنهٔ" .

فقال رسول الله -صلی الله علیه و آله- "یا أم سعد مه لا تجزمی علی ذلك، فإن سعدا أصابته ضمهٔ".

قال: فرجع رسول الله صلی الله علیه و آله ورجع الناس ، فقالوا : یا رسول الله ، لقد رأیناك صنعت علی سعد ما لم تصنعه علی أحد ، إنك تبعت جنازته بلا حذاء ولا رداء؟ فقال علیه السلام: إن الملائكهٔ كانت بلا رداء ولا حذاء ، فتأسیت بها. قالوا : و كنت تأخذ یمنهٔ و یسرهٔ السریر؟ قال علیه السلام: كانت یدی فی ید جبرئیل علیه السلام آخذ حیث یأخذ . قالوا : و أمرت بغسله و صلیت علی جنازته و لحدته فی قبره، ثم قلت: إن سعدا أصابته ضمهٔ؟

قال: فقال علیه السلام: نعم إنه كان فی خلقه مع أهله سوء .

حسین عسگری