بررسی تأثیر وزن مولکولی PEG برروی خصوصیات فیزیکوشیمیائی دیسپرسیون های جامد پیروکسیکام تهیه شده به روش ذوبان

اغلب داروهائی که کم محلول در آب هستند از نظر بازدهی بدنی مشکل دارند لذا افزایش بازدهی بدنی داروهای کم محلول در آب یکی از زمینه های تحقیقاتی بسیار مهم محسوب می شود

اغلب داروهائی که کم محلول در آب هستند از نظر بازدهی بدنی مشکل دارند. لذا افزایش بازدهی بدنی داروهای کم محلول در آب یکی از زمینه‌های تحقیقاتی بسیار مهم محسوب می‌شود. پیروکسیکام از نظر BCS جزو داروهای دسته II می‌باشد چرا که نفوذ‌پذیری مناسب اما محلولیت بسیار کمی در آب دارد. در مورد این‌گونه داروها سرعت جذب گوارشی معمولاً به‌وسیله سرعت انحلال دارو در مایعات گوارشی کنترل می‌شود. در این‌گونه موارد سرعت جذب برابر سرعت انحلال خواهد بود. بنابراین عملی‌ترین و بهترین روش برای افزایش بازدهی بدنی این قبیل داروها، افزایش محلولیت و یا سرعت انحلال دارو می‌باشد. در حال حاضر برای افزایش سرعت انحلال در دستگاه گوارش و به تبع آن افزایش بازدهی بدنی داروهای بسیار کم محلول از دو روش افزایش محلولیت (Cs) و افزایش سطح تماس (A) استفاده می‌شود که از تکنیک‌های زیادی جهت دستیابی به این هدف می‌توان بهره گرفت.

عنوان	فایل
بررسی تأثیر وزن مولکولی PEG برروی خصوصیات فیزیکوشیمیائی دیسپرسیون‌های جامد پیروکسیکام تهیه‌شده به روش ذوبان	application/pdf barresie tasire vazne molkollie peg.pdf 274 KB	دانلود

هادی ولیزاده

قباد محمدی

خسرو ادیب‌کیا

پروین ذاکری میلانی

علی‌ نخودچی