یکشنبه, ۲۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 12 May, 2024
مجله ویستا

بازگشت لارا کرافت با شاهکار «مهاجم مقبره»


بازگشت لارا کرافت با شاهکار «مهاجم مقبره»

در جدیدترین نسخه این بازی که در ۵ مارس به بازار آمد, لارا را در شروع دوباره مهاجم مقبره می بینیم او که در جزیره دورافتاده ای رها شده در جستجوی نجات از سرنوشت بی رحمی است که موجب غرق شدن کشتی او شده است

لارا کرافت در بازی های مهاجم مقبره لحظات دشواری داشته است.

او با معرفی اولین بازی مهاجم مقبره در سال ۱۹۹۶، گیم بازان را مبهوت کرد. لارا کرافت در این بازی ها می پرد، تیر می خورد، گیج می شود، از درختان و صخره ها بالا می رود، سکندری می خورد و موجودات زیادی او را فراری می دهند. بازی مهاجم مقبره که البته هیچکدام از نسخه هایش به پای نسخه اول نمی رسند، با آنجلینا جولی محبوب شد.

به گزارش برترین ها در جدیدترین نسخه این بازی که در ۵ مارس به بازار می آید، لارا را در شروع دوباره مهاجم مقبره می بینیم. او که در جزیره دورافتاده ای رها شده در جستجوی نجات از سرنوشت بی رحمی است که موجب غرق شدن کشتی او شده است.

این بازی در Metacritic امتیاز ۸۷ را کسب کرده است. جدیدترین داستان لارا در صدر بازی های ویدئویی قرار دارد.

ولی در صدر قرار گرفتن چندان هم راحت نبود. در این داستان اوریجینال، مهاجم مقبره یک لارای جوان است که به سرعت راه خود را می یابد تا از محیط استوایی ناملایم و بومی های نامهربان فرار کند. این بازی از بازی های قبلی تاریک تر و سخت تر است ولی قطعاً جالب تر است.

یکی از منتقدین می گوید: «لارای جدید مهاجم مقبره آن شاهزاده زیبایی نیست که ما به آن عادت داشتیم، او دختری عادی است که وقتی در شرایط فوق العاده قرار می گیرد، تصمیم می گیرد که آن شرایط را هر طور شده پشت سر بگذارد. او ترسیده، ولی اراده دارد، توانایی اش را دارد، ولی مطمئن نیست. او اعجاب انگیز است. این همان مهاجم مقبره ای است که سالها منتظرش بودیم و من از ۵ امتیاز به آن ۵ می دهم.»

مت میلر از Game Informer هم موافق است و لارا را یک "پیشروی عالی" می داند و صدایی که برای لارا گذاشته شده و کامیلا لادینگتون بجای او حرف می زند را تحسین می کند. ولی تفریح واقعی در مراحل بازی است.

میلر که به این بازی از ۱۰ امتیاز ۹.۲۵ می دهد می گوید: «مهاجم مقبره یک تعادل نزدیک به عالی بین پیشروی، کشف و مبارزه برقرار کرده است و به بازیکن اجازه می دهد که خودش این تعادل را برقرار کند. او به طرق کوچک و بزرگی شادی کشف را حس می کند و بازیکن را همراه خودش می برد.»

قطعاً این پیشروی مسیر دشواری دارد. دست های لارا در محیط جزیره ای و گل آلود بازی کاملاً کثیف می شوند. او در ابتدا درگیر عذاب وجدان کشتن دشمنان انسانی می شود، ولی در نهایت رامبوی درونی خود را کشف می کند و آن را آزاد می کند.

کیزا مک دونالد از IGN می گوید: «مبارزه هرگز قدرت بازی های مهاجم مقبره نبوده است. ولی بالاخره سازندگان این بازی مبارزه را به معنای واقعی وارد این نسخه آخر کردند. چه با کمان، چه با هفت تیر یا تفنگ، مبارزه در این بازی سرگرم کننده است و البته در آن زیاده روی نشده است.»

مک دونالد همچنین اشاره می کند که بازی مشخصاً از بازی های اکشن دیگر الهام گرفته است و گاهی وارد لحظات کلیشه ای می شود، این کار را با چنان اعتماد به نفس و توازنی انجام می دهد که برایتان مهم نیست. به گزارش برترین ها مک دونالد به این بازی از ۱۰ امتیاز ۹.۱ می دهد و اضافه می کند: «وقتی بازی را شروع می کنید، اکتان بازی بالا می رود و آدرنالین خونتان را به حداکثر می رساند. ولی در عین حال تنوع و سرعت خوبی هم دارد. در این بازی لحظات آرام و استرس زای زیادی بین مراحل پر از مبارزه وجود دارد و شما در هیچ جایی کاری را دوبار انجام نمی دهید.»

اغلب منتقدین موافقند که حالت چندبازیکن را می توان در این بازی نادیده گرفت زیرا حالت تک نفره آن درخشان تر است. اغلب بازسازی های بازی نسبت به نسخه اصلی کمتر جذابیت دارند، و موفق نمی شوند، ولی به نظر می رسد که آخرین لارا، تأثیرگذارترین لارا در تمام این سالها باشد. خوش آمدید خانم کرافت!