چرا چشم‌ها قرمز می‌شوند؟

قرمزی چشم هنگامی رخ می‌دهد که عروق خونی در سطح چشم گشاد شوند و معمولا در اثر عفونت میکروبی یا حساسیت است. برخی از علل شایع قرمزی چشم‌ها شامل موارد زیر است:
۱)‌ فشار آمدن به چشم …

قرمزی چشم هنگامی رخ می‌دهد که عروق خونی در سطح چشم گشاد شوند و معمولا در اثر عفونت میکروبی یا حساسیت است. برخی از علل شایع قرمزی چشم‌ها شامل موارد زیر است:

۱)‌ فشار آمدن به چشم به علت کار زیاد، مثل نگاه کردن طولانی مدت به مانیتور کامپیوتر

۲) سرفه شدید و مداوم

۳) عفونت چشم

۴) سرماخوردگی یا آلرژی

۵) گلوکوم (آب سیاه) حاد چشم

۶) خراش قرنیه که معمولا ناشی از گذاشتن طولانی مدت لنز یا وارد شدن شن یا گرد و غبار به چشم است.

قرمزی چشم معمولا برای بیان ورم و التهاب ملتحمه چشم به کار می‌رود. ملتحمه، پرده شفافی است که زیر پلک‌ها و قسمت‌هایی از کره چشم را پوشانده است. التهاب ملتحمه می‌تواند در اثر عفونت باکتریایی یا ویروسی یا در اثر حساسیت (آلرژی) باشد. این بیماری ممکن است منجر به احساس وجود جسم خارجی در یک یا هر دو چشم شود، طوری که فرد احساس می‌کند قادر به بیرون آوردن آن نیست. همچنین زمانی که فرد از خواب بیدار می‌شود، ممکن است چشم وی پر از ترشحات باشد. التهاب ملتحمه سبب می‌شود که عروق کره چشم در مقایسه با قبل بیشتر مشخص شوند و همین عامل سبب می‌شود که سفیدی چشم قرمز به نظر برسد. بروز التهاب علاوه بر ایجاد قرمزی، روی بینایی نیز گاهی تاثیر می‌گذارد.

نشانه‌ها

خارش یا قرمزی در یک یا هر دو چشم، تاری دید، حساسیت به نور، انواع ترشحات در یک یا هر دو چشم که طی شب منجر به تشکیل دلمه در چشم‌ها می‌شود و نهایتا فرسودگی چشم.

در ورم ملتحمه ناشی از باکتری یا ویروس، یک یا هر دو چشم مبتلا می‌شوند. فرم باکتریایی و ویروسی می‌توانند با سرماخوردگی ارتباط داشته باشند و هر دو بسیار مسری هستند. این فرم‌ها معمولا در اطفال شایع‌تر هستند، اما بزرگسالان نیز به همان نسبت می‌توانند مبتلا شوند. در ورم ملتحمه ناشی از حساسیت یا آلرژی معمولا هر دو چشم مبتلا می‌شوند که به دلیل تماس با مواد حساسیت‌زا نظیر گرده گل‌ها ایجاد می‌شود. در پاسخ به مواد حساسیت‌زا، هیستامین در بدن ترشح می‌شود. آزاد شدن هیستامین در بدن می‌تواند منجر به بروز علایم حساسیت مانند قرمزی چشم‌ها شود. فرد مبتلا به قرمزی چشم ناشی از حساسیت ممکن دچار خارش شدید چشم‌ها، خارش بدن، عطسه و آبریزش بینی شود.

به علاوه ممکن است پلک‌ها تا حدی ورم کنند.

درمان

اگر عفونت باکتریایی وجود داشته باشد، باید از قطره‌های آنتی بیوتیکی استفاده کرد تا هر چه سریع‌تر عفونت درمان شود. برای پیشگیری از عود عفونت، باید دوره درمان به طور کامل طی شود. معمولا عفونت‌های ویروسی به خودی خود در طی یک هفته درمان می‌شوند. اگر فرم حساسیتی وجود داشته باشد، ممکن است از انواع قطره‌های چشمی جهت درمان استفاده شود که شامل آنتی هیستامین‌ها، کورتون‌ها و قطره‌های ضدالتهابی است. البته تمامی این درمان‌ها باید تحت نظر پزشک متخصص انجام شوند و از انجام خودسرانه آنها پرهیز کرد.

پیشگیری از انتقال عفونت

رعایت نکات بهداشتی بهترین راه کنترل قرمزی چشم است. زمانی که عفونت تشخیص داده شد باید اقدامات ذیل انجام شود:

هرگز با دست خود چشم‌های‌تان را نمالید.

هر زمان که ممکن است و به صورت مکرر دست‌های خود را بشویید.

هر روز حوله‌ها و لباس‌های خود را بشویید و اجازه ندهید فرد دیگری از آنها استفاده کند.

وسایل آرایشی چشم خود را دور بیندازید و هرگز به دیگران اجازه ندهید از وسایلی که با چشم‌های شما تماس داشته‌اند، استفاده کنند.

اگر از لنز چشمی استفاده می‌کنید، به توصیه‌های پزشک خود در ارتباط با نحوه محافظت از لنزهای چشم عمل کنید.

نوزادان بسیار مستعد ابتلا به عفونت‌های چشمی باکتریایی موجود در کانال زایمان هستند. این باکتری‌ها در بدن مادر هیچ‌گونه علامتی ایجاد نمی‌کنند. گاهی اوقات این باکتری‌ها در نوزادان منجر به بروز عفونت‌های چشمی بسیار شدید می‌شوند که نیاز به درمان فوری دارند. وجود همین اختلال سبب شده که بلافاصله بعد از تولد از قطره‌های آنتی‌بیوتیکی چشمی نظیر اریترومایسین استفاده شود. شما می‌توانید با استفاده از کمپرس گرم روی چشم مبتلا از شدت علایم آن بکاهید. بدین منظور از یک پارچه تمیز استفاده کرده و آن را بعد از قرار دادن در آب ولرم و فشردن، به آرامی روی چشم‌های خود قرار دهید. در موارد حساسیتی، از مالیدن چشم‌های‌تان خودداری و ممانعت کنید، زیرا سبب رها شدن بیشتر هیستامین خواهد شد. در عوض می‌توانید از کمپرس سرد برای تسکین علایم استفاده کنید.