فرار از کلیشه ها

می دانید فیلم من فیلمی است با موضوع دفاع مقدس؛ داستان سرداری که بر اثر یک حادثه تروریستی به کما می رود و در حالت کما به عالم برزخ وارد می شود.
در آنجا یکسری اتفاقات را که در دوران …

می دانید فیلم من فیلمی است با موضوع دفاع مقدس؛ داستان سرداری که بر اثر یک حادثه تروریستی به کما می رود و در حالت کما به عالم برزخ وارد می شود.

در آنجا یکسری اتفاقات را که در دوران جنگ رخ داده و اشتباهاتی را که او در این دوران داشته، به او نشان می دهند و به همین خاطر او درصدد برمی آید که اشتباهاتش را جبران کند. در این فیلم نقش های زیادی وجود دارند که هر کدام حضور کوتاهی دارند؛ نقش هایی که بازیگران حرفه یی چون محمدرضا گلزار، محمدرضا فروتن، نیما شاهرخ شاهی، نیوشا ضیغمی، نیکی کریمی و... بازی می کنند و حضورشان حضور کوتاهی است. تنها نقشی که در کل فیلم حضور دارد، نقش حمید فرخ نژاد است که سردار ستوده را بازی می کند. البته من با فرخ نژاد تجربه یک کار مشترک دیگر هم داشته ام چرا که او در فیلم قبلی من «پوست موز» هم بازی می کرد و تجربه و خاطره خیلی خوبی از همکاری با حمید از آن فیلم با من مانده بود. حمید فرخ نژاد بازیگر بسیار توانمندی است و برای هر کارگردانی جای خوشحالی است که با او کار کند. روحیات ما دو نفر خیلی به هم نزدیک است و حرف همدیگر را می فهمیم. هم او با نحوه کار من آشنا است و هم من با نحوه کار او آشنایی دارم و به خاطر همین چیزها است که می توانم با اطمینان بگویم فرخ نژاد بهترین انتخاب برای نقش سردار ستوده بود؛ یک آدم جدی ولی در عین حال طناز و لطیف و اینها دقیقاً خصوصیاتی است که در شخصیت خود حمید وجود دارد. او به راحتی توانست نقش این سردار جنگ کاملاً جدی در محیط کار را که برعکس در خانه و فضاهای شخصی لطافت هایی از خود بروز می دهد، بازی کند و فکر می کنم برای ایفای این نقش شخصیت درونی خود حمید نیز خیلی کمک کرد. بسیار خوشحالم که او بازی در این نقش را پذیرفت و ما با هم در این فیلم کار کردیم. نکته دیگری که در بازی حمید می توانم به آن اشاره کنم این است که بیننده در کل این فیلم هرگز با یک فرخ نژاد عصبی یا پرخاشگر- یعنی همان چیزی که تا پیش از این از او در سینما دیده ایم- مواجه نمی شود. شاید در کل این فیلم فقط یک صحنه است که ما عصبانیت سردار ستوده را می بینیم که آن هم در نهایت به طنز ختم می شود. به خاطر همین فکر می کنم حمید در این فیلم به کلی از کلیشه های همیشگی اش فاصله گرفته است.