سه شنبه, ۱۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 7 May, 2024
ادبیات کهن و معاصر: تفاوت یا تداوم
به بهانه برگزاری سومین نشست حلقه ادبی فیض؛ رضا بابایی، مدیر انجمن قلم حوزه علمیه قم
از عادات مبارک و خجستهٔ ایرانیان، ادبیاتورزی در همهٔ فصول زندگی است. از البرز تا کارون، از ارس تا خلیج فارس، و از شام تاریخ تا صبح فردا، همهجا و همیشه، ساعتِ ایرانی به وقت ادبیات کوک بوده است. هنر حافظ و گزینگویههای خیام و سرخوشیهای مولانا و زبانوریهای سعدی، و نوگوییهای نیما و سهراب و قیصر، زمزمههای است که در پی اذان به گوش این مردم رفته است، و پیش از تلقین فرجامین، ترنم روح آنان بوده است.
پیش و پسی بست صف کبریا
پسْ شعرا آمد و پیشْ انبیا
آری اما نه مردم هماره یکسان و همسان بودهاند و نه قطار ادبیات، تسلیم ریلهای آهنین بوده است. برخی ادبیات را «راه» دانستهاند، و برخی «همراه». راه باشد یا همراه، با ما چرخیده است و با ما به خود پیچوتاب داده است. صراط مستقیم او، آن است که راه پر پیچ را مستقیم نپیماید و در بزنگاههای سرنوشت مردمش، شانه بالا نیندازد و پای تعصب بر زمین تحجر نکوبد. با ما بوده است و با ما خواهد بود، اگر ما با او باشیم و بستر خواب و سفرهٔ نانش را به دربار ساسانیان و دیوانخانهٔ سامانیان حوالت ندهیم.
کلمات، آلات شعبدهبازی نیستند که فقط سر بیسامانان را گرم کنند یا بهانهٔ فخرفروشی تنکمایگان را فراهم آرند. اگر کاخ حقیقت را رخنهای باشد یا روزنی، آن رخنه و روزن، گذرگاه کلمه است. حقیقت، در پیشگاه واژه، کلاه جلالت از سر برمیدارد. دریغا اگر زورق امید به دریای واژگان نیندازیم و تکههای روح و اندیشهٔ خود را به عقد کلمات در نیاوریم؛ که پرچم واژگان را واژگونی نیست: إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ یَرْفَعُهُ.(فاطر/۱۰)
ادبیات، نه میدان بازی، که عرصهٔ سرافرازی کلمات است. این عرصه، همیشه تازه و نوبر است، حتی اگر از قعر کهنترین روزگاران با ما سخن بگوید. نیز همیشه اصیل و ریشهدار است؛ حتی اگر از پیشخان امروز، به روح ما چشمک زند. حتم آن است که معاصرت، رنگورویی دیگر دارد؛ اما آیا در سمتوسو نیز دیگر است؟ به هر روی و رای باید کاوید تا دانست که بر سبیل مداومتیم یا در طریق مفارقت.
و اینک در حلقه ادبی فیض گرد هم میآییم تا بدانیم که رود زایندهٔ ادبیات ملی، از کجا جوشیده است و اکنون موجهای لطیف خود را بر کدام صخره میکوبد و آینده چه نشانی بر پبشانی او زده است. گرد هم میآییم و مینشینیم پای گلگویههای مردان راه؛ تا بدانیم آیا آنچه در روزگار ما «ادبیات» نامیده میشود، چه نسبت پیدا و پنهانی با نیای باستانی خود دارد؟ آیا همان است، یا این نه آن است؟
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
حماس غزه آمریکا رافائل گروسی رهبر انقلاب حج مجلس شورای اسلامی شورای نگهبان دولت دولت سیزدهم حسین امیرعبداللهیان رسانه
هواشناسی تهران قتل شهرداری تهران حجاب قوه قضاییه سیل فضای مجازی آموزش و پرورش سلامت سیلاب سازمان هواشناسی
قیمت خودرو خودرو مالیات ایران خودرو بانک مرکزی قیمت دلار قیمت طلا بازار خودرو قیمت دلار مسکن حقوق بازنشستگان
تئاتر دفاع مقدس سریال تلویزیون نمایشگاه کتاب سینمای ایران مسعود اسکویی صدا و سیما سینما
دانشگاه آزاد اسلامی دانش بنیان فضا
اسرائیل رژیم صهیونیستی جنگ غزه فلسطین روسیه رفح چین اوکراین طوفان الاقصی نوار غزه مصر طالبان
استقلال فوتبال پرسپولیس لیگ برتر ذوب آهن نساجی لیگ برتر ایران لیگ برتر فوتبال ایران بازی سپاهان رئال مادرید جواد نکونام
هوش مصنوعی اپل سامسونگ آیفون باتری مایکروسافت گوگل ناسا تلفن همراه ماهواره
بیماران خاص کاهش وزن رژیم غذایی زیبایی بیمه دندانپزشکی فشار خون سبزیجات